hiç beklemediğiniz anda sizi sevdiğini devamlı hissettiren, ilgili çok yakın arkadaşınızın eski sevgilinize aşık olması buna örnektir.eskiden ilgilenen arkadaş!
arkadaşımın adı denizdi. ben de bu sarsıntıya karşı şebnem ferah’tan verdim coşkuyu;
“bu dalgasız deniz, durgun aldatır, inanma!”

bu kupadan aklımda kalan tek şey dandik bir top kullandıkları ve tribünde kullanılmasına izin verdikleri sivrisinek sesi çıkaran zamazingo.kulaklarını ne çınlatmıştım o afrikalıların be.

(bkz: inanma silecekler)
yani büyüdür, efsundur, cadıdır, hocadır allah koruya.*

güneş yüzeyinde gözlenen ve yıldızın iç yapısından kaynaklanan olay. granülasyon veya taneciklenme gibi farklı isimlerle de anılır.

önce fotoğrafı koyup sonra açıklayayım:

görselin kaynağı

güneş, daha genel ifadeyle yıldızlar, gezegenler gibi katmanlardan oluşur. güneş'in iç kısmında merkezden dışarıya doğru sıcaklık azalır. en üstteki korona tabakasına gelene kadar bu durum geçerlidir. katmanlar arasındaki sıcaklık farkı, yıldızın içindeki elementlerin konveksiyon adı verilen bir hareket aracılığıyla taşınmasını sağlar. daha iç kesimlerden dışa doğru taşınan malzeme, sıcaklığı daha düşük bir katmana geldiğinden burada bir miktar soğur. soğuyan malzeme ağırlaşır ve tekrar dibe çökme eğilimi gösterir. iç kesimlerdeki daha sıcak malzeme ise yukarıya doğru çıkma eğilimindedir. alan razı veren razı durumuna örnek teşkil ederek içerideki sıcak malzeme yukarıya doğru çıkarken, yukarıdaki daha soğuk malzeme içeriye doğru iner. böylece katmanlar arasında sürekli bir sirkülasyon oluşur. işte yukarıda gördüğünüz fotoğraftaki koyu renkli kısımlar, dibe inmek üzere olan soğuk malzemeyken açık renkli kısımlar da dipten gelen sıcak malzemedir.

bu görüntü her teleskopla görebileceğimiz bir manzara değil maalesef. atmosfer koşulları gözlemleri oldukça fazla etkiliyor. bu nedenle uzay teleskopları bu konuda çok daha iyi bir durumdalar. uzaya çıkıldığında teleskopların ayırma gücü, atmosferin ortadan kalkması nedeniyle çok daha iyi bir seviyeye ulaşır. bu da bu kadar küçük ve detaylı yapıları daha iyi görmemizi sağlar.

olayın hareketli hale getirilmiş versiyonu aşağıda. esas olay bu şekilde gerçekleşiyor. yüzey sürekli hareket halinde çünkü. 1 granül hücresinin ömrü birkaç 10 dakika kadar. bu arada bu "bulgur"ların 1 tanesinin hemen hemen türkiye büyüklüğünde olduğunu da ekleyeyim.

eskiden okuyan, okuduğunu oylayan yazar vardı.
şimdi uzun tanım görünce okumayan, arkasına bakmadan kaçan, hadi 2,3 kişi okudu(büyük sayı) diyelim okusa da oylamayan yazar var. haa oylamak zorunda mı? değil. bu noktada uzun tanım girmek zorunda miyiz ? hayır. alan memnun satan memnun. öyle okuyucu kitlesine böyle tanım.

pasif agresif teşekkür etme söylemi.
bazen çok lakayıt gelse de bazen çok anlamlı gelebilir.

ölümün geldiğini anladığım an "nasıl bir hayat yaşamış olmak isterdin?" sorusuna ne cevap vereceksem. o şekilde yaşamak isterdim. yani felsefem sıfır pişmanlık.

dürüst olan kolay yorulur bu çağda. üzülmemenin ilk kuralı, mümkün olduğunda sahte olmaktır.

her buluşmamızda manit ödüyor. adam tutturmuş centilmen olacağım diye. ne gerek var? bırak bir sen bir ben ödeyelim, ne sana ne bana yük olmasın bu durumlar. vallahi bana batıyor elimi cebime attırmaması. eşitlik olmalı kardeşlerim.

küçücük bir kaktüsüm var; on santim civarında çok dallı müthiş bir kaktüs. kaktüsleri çok severim. kendimi de nedense kaktüslere benzetirim. çocukluğumdan beri saçma bi ilgim var kendilerine. sevilmemeyi değil de sevilememeyi böylesine içselleştirmiş bir mahluk olamaz. bütünüyle güzeldir ve fakat güzelliğini herhangi bir üstün referansa bağlamaz. gül gibi değildir yani. renk kusmaz. şov yapmaz. "bakın bakın nasıl da güzelim" bile demez. kaktüsle aşk ilan edilmez. yatağa kaktüs serpiştirilmez. kaktüs reçeli? hayır olmaz. kaktüs demetini kimse bağrına ah neşeyle falan basmaz. yerde, orada burada, sıradan, renksiz ama gerçekliğin çok içindedir. kaktüs en gerçek şeydir. yamuk yumuk, çarpık, üst üste, dikenli, basit, girintili çıkıntılı garip bir yırtıktır. kristaldeki parmak izi gibi. bütünü bozar. az ilgi ister, az su ister, az ışık ister. doğanın evlatlık çocuğu gibi ihtişamlı çiçeklerin arasında öylece durmayı kaktüs yadırgamaz hiç. o yüzden bana büyüleyici gelirler. çok severim. evde benimle birlikte yaşayan tek canlı o. bikaç saat önce bir kısmının kökü böyle yumuşamış ve o kısmı taşıyan bölüm toprağa düşmüş. yeni fark ettim. çok üzüldüm. kopmamış, o kısım kökte hala ama dik durmuyor. bir kısmı çok güçlenmiş bir kısmıysa aynı kökten beslenmelerine rağmen gücünü kaybetmiş. koparmaya kıyamadım ama ne yapacağımı da bilmiyorum. öylece bıraksam kendine gelse. keşkeler, keşkeler.

ıvan ıllic diye avusturyalı bir adam var. tr.wikipedia.org/wiki/Ivan_...
bu adama göre; eğitim eşitliği diye bir şey yoktur. özgür bir toplumun, okulda oluşabileceğini söylemek bir kandırmacadır. fakir bir çocuk orta yada burjuva sınıfından olan bir çocukla, okulda aynı eğitimi alsa bile, aynı seviyeye gelmeleri çok düşük bir ihtimaldir.
zengin adamın çocuğunun sahip olduğu avantajlar, onu okul dışında daha da geliştirecektir. tatil, kitap, dil gibi...

illic eğitimlerin önemli olduğunu, ancak eğitimlerin okullarda verilmemesi gerektiğini savunmuş, adam okul sayılarının artmasının yıkıcı sonuçları olduğunu söylemiştir. ona göre; hayatımızda işe yarayacak bilgi ve becerileri okulda değil okul dışında deneyimleyerek öğreniriz.

öylesine bir okuyayım dedim hayatımda hiç bu kadar övgü almamıştım teşekkürler.. sonunda bu burç zımbırtısı da yüzümüzü güldürdü.

colonel bagshot'ın 1971 tarihinde çıkan oh! what a lovely war albümünde yer alan mükemmel parçası. altı gün savaşını konu almaktadır. mahmut orhanın remix yapmasından sonra popüler olmuştur ama şahsi cover* tercihim deniz tekin'dir.

colonel bagshot


deniz tekin


mahmut

bilinmeyen bir pudra şekerinin mektubu

kurşun kalem kalınlığındaki kitaba 3657575 tl vermenin entelektüellik ile zerre kadar ilgisi bulunmadığından pek bir geçerliliği olmayan tespit.*

orijinal olması bir şey değiştirmez. her ürünün hak ettiği belirli bir değer vardır ve bunun üzerindeki her fiyat kazıktır. korsan kitap almak yazarın emeğine saygısızlık ise kitabı gerçek değerinden fazlasına satmak da okuyucuya saygısızlıktır. *

(bkz: kafa sözlüğün yarasaları)*

ayrıca (bkz: aralık ayında gece nöbeti olan yazarlar veritabanı)

3 cümlelik hikayeyi 15 dakikada anlatıyorum.

son derece haklı serzenişe konu olan eylem.

yalnız benim canımı, sözlüğe el ayak* atmış biri olarak, başka bir şey sıkıyor. sağımızı solumuzu attığımızda anında gelen linçlere eyvallah! kendim de yaptığım halde bu el fotoğrafı mevzusunu, haklı buluyorum bu eleştiriyi. peki ama çok faydalı tanımlar yazarken neden anında takdir edilmiyor insanlar mesela? hani buradaki derdimiz "sözlüğün sözlük olmaktan çıkması" ya, o bakımdan soruyorum.

sözlüğü sözlük yapan şey anketler ya da forumsal tanımlar değil, bilgiler ve tecrübelere dayalı tanımlar. o halde neden bunu yapan insanlara "sözlüğü ciddiye alma", "yaz geç işte, ne olacak!", "bu kadar uzun yazma, kimse okumaz.", "kahrolsun enteller!", "bilgi istesem bilmem nereye giderim." temalı eleştiriler geliyor? mademki istenen şey yazarların kıçını başını görmek değil, mademki bilgi konulu yazılar da talep görmüyor, o zaman derdimiz ne arkadaşlar, ne istiyoruz biz tam olarak? niye "yapmayın şu hareketleri" dediğimiz şeyler daha fazla ilgi görüyor? bel altı yazan trollere kızıyoruz mesela. niye gidip tanım giriyoruz o zaman o başlıkların altına? eleştiren de biziz, başlığı yukarılarda tutan da. anket tanımlarının hiçbir faydası yok diyoruz ama girin bakın, en çok tanım bu başlıklara yapılmış hep.

neden abicim yaa, neden!? kafada hep deli sorular ama ne yazık ki yanıt yok.