o tıp olmasa ömrünün çok daha kısa olacağından ve diğer hiçbir şeye vakti kalmayacağından bihaber yazarın açtığı başlık.

artık günümüzde insanlar toplum içindeki görev ve iş bölümüne dayalı sosyal statülerinden çok; sahip oldukları gelirler ve harcama güçleri ile sınıflandırılarak sosyo-ekonomik statüleri tanımlanmaktadır.

uluslararası sosyo-ekonomik statü: en üstten başlayarak a,b,c,d,e. ve bunların birbirlerine geçmiş kırılımları.
ülkemizde ise genellikle üst-orta-alt gelir grubuna dahil olma şeklinde sınıflandırma yaygındır ve orta sınıf gitgide erimektedir.

tek atımlık ayçiçek yağı is loading... güçlü ekonomi, güçlü türkiye! bir sabah mehteri alalım gomercan resiss!

işini bilenler için şöyledir.

(bkz: olmayan olaylara olmuş gibi başlık açmak)

(bkz: tek elle açılan başlıklar)

eğer ölen kişi yakın tanıdığınız ise ölü bir bedene değil, o yakınınıza dokunmuş olursunuz. aranızdaki bağ ölü ya da diri olmasını umursamaz ya da korku hissetmezsiniz.

oldukça bilgilendirici entryler giren, kibar bir yazar. beğenerek okuyorum yazdıklarını, kaleminiz daim olsun efendim.

2013 yapımı komedi filmi.başrolleri şafak sezer,serkan şengül ve meliha aslı pamuk paylaşıyor.yönetmen koltuğunda ise murat aslan var.

iç anadolu'da zombi virüsünün çıktığını gösterir. zombi de olsa dayı dayıdır. hemen bir su verilmesi gerekmektedir.

aşklarımı, hayal kırıklıklarımı, özlemlerimi, sevinçlerimi, üzüntülerimi, hayallerimi, olmazsa olmazlarımı, olduramadıklarımı, oldurduklarımı, öldürdüklerimi, coşkumu, en dibimi, en yükseğimi, korkularımı, nefretimi, vicdan azaplarımı şarkıların içine saklamak..

bir de sözlük içinde şifreli olarak çok ağır küfürlü tanımlar yazmak var ama onu saymıyorum.

yeni oyuncak alınınca hiç yüzüne bakilmayan ama hep yatağın üzerinde duran bez bebek gibiyim iyi , orta güzellikte , hiç bir fonksiyonu yok zor zamanda korkunca sarılacağın safın önde gideni.

intihar etmek acizliktir diyen bi adamın seneler sonra kendini asması. bu kelimeyi duyduğumda gözümün önüne hep o adam gelir.

annelik kutsallık değil olsa olsa biyolojik köleliğin devamıdır. bunu savunan eril dişil farketmez herkes içgüdülerinin daimi esiri olan evrimleşememiş canlılardır. annelik babalık aile kutsal değildir. bunlar kültürün sonucunda
hastalıklı geleneklerin sonucunda oluşmuş çürük yapılardır ve daima bireyselliğin, ekolojinin, özgürlük istencinin, kimlik arayışının ve kendini gerçekleştirmenin önündeki yegane eril iktidar söylemleri olmuştur. evet, anneliği savunup kutsallaştırmak bile aslında yozlaşmış eril iktidarın söylemidir ki kendi rezil soyları üreyerek varolan dünyevi işkence çarklarını yeni et bedenler üzerinden devam ettirebilsinler. bu öylesine kök salmış bir hastalıktır ki kadınların kendisi bile 9 ay kölelikten tüm ömürleri boyunca harap oldukları "annelik" rolünün rezilliğine rağmen bunu savunacak kadar eril yoz iradenin tılsımı altında kalmışlardır. aklı olan çocuk yapmaz, yapanları kutsamaz. yapanlar ve hele hele kutsayanlar dünyevi iblislerin, sermayedar para tanrılarının, kredi köleleriyle devletleri yıkan bankaların, çocuk cinayetleri ve tecavüzleriyle yaşayan şeytana tapıcı ruhban sınıfların piyonundan başka bir şey değildir.

(bkz: antinatalizm)

iyimser bakış açısı!
kriz anı ve olumsuz her olayın aslında iyimser çözüm yolu tamamen takdirimizi bekleyen bir köledir. her insan mutlaka bir kere de olsa bir kriz veya olumsuz neticelenmiş bir durumun ardında kendisi ile yüzleşmiş ve, kendi iç mahkemesini kurmuştur.
ekşi bir yüz ifadesi ile buruk bir pişmanlığı yutkunmuştur.
o nedenle zor gibi görünse de aslın da iyimser bakış açısı herşey ve herkese karşı, hem iyi hem basit hem insancıl/kültürel bir yaklaşımdır.

çocukluğumda, konu komşuda bulduğum tohumları, hemen bahçemize sokardım. bir kaç aya patlardı.
her patlayanı başka bir renk olurdu. sonra da alır başını giderdi, göğe doğru.
ankara'ya geldiğimde, bir baktım tüm sahipsiz topraklar bununla dolu.
ankara'nın endemiği imiş meğer hatmi çiçeği. trabzonda bizim ilgimiz sayesinde yaşıyormuş.
yürüyüş yaparken karşıma çıktı.
bir kaç adet hatmi çiçeği bırakıyorum buraya.

bulutsuz bir gecede bu aralar kafamı tam kaldırıp fezaya baktığımda o yıldız gibi duran sarımtırak parıltı. küçükken bana kimse bak o mars demedi bunun için üzüldüm ve benim kız yukarı baktığında hadi gezegen bulalım diyor.(insanı mutlu eden şeyler)

yeni ve doğru teşhis ek olarak doğru ilaç kombinasyonu ile kendime gelmeye başladım. geçmişim ile artık hesabım kalmadı. ani öfkelenmeler, bir günde 4 mevsimi yaşamak ve paranoyalarım artık yok. ilk defa kendimi normal hissediyorum. denge ve huzurun verdiği keyif başkaymış. hemen kendimi kadıköy'e attım. her anın keyfini yaşamak harika bir his. bu hastalık (bkz: borderline) gerçekten çok zormuş. doğru karar verip ülkenin en iyi psikiyatrlarından birine gidip sorunu çözme yoluna girdiğim için kendim ile gurur duyuyorum.