havacılık tarihinin en büyük kazasının gökyüzünde değil de yeryüzünde gerçekleştiği faciadır.

masterpiece'in kıymetini anlayın diye 23:45'te benim yapacağım yayın.

başlığı okurken çocuklar duymasın fon müziğini duyuyorsunuz. 2000'lerin başında sitcom malzemesiydi bunlar. ne zaman bırakacağız merak ediyorum.

akla aşağıdaki karikatürü getirmiştir:

kafa sözlük yazarlarının nick'lerinin hikayelerini okurken adeta yeğenine savaşta mıyız diyerek tokat atan kadın gibi karşıma çıkan mesajdır. yahu ne güzel okuyorduk ne oldu sözlük? neyse ki devamında artılamaya tam gaz devam edebiliyoruz.

beyaz yakalı jargonuna "hibrit misin?" gibi yeni fantastik soru kalıpları katması muhtemeldir.

- selami hibrit misin?
- yok ofisim ben.
- hadi ya. ben full uzaktanım.
- hayırlısı.

küçülen hayal.
şuan o kadar sıkıldım ki biri çıkıp dese ki "hadi gel şuraya gidelim" hemen giderim gibi geliyor.korkunç bir eşik *

türkiye'nin ilk müzesi. müzenin ana binası (bkz: osman hamdi bey)'in kuruculuğunda 13 haziran 1891 yılında ziyarete açılmıştır.
çinili köşk(1880) ve sanayi-i nefise mektebi (1917) binalarının dahil edilmesiyle müze 3 binadan oluşan bir komplekse dönüştü.
müze ana bina, eski şark eserleri müzesi ve çinili köşk müzesi olmak üzere üç bölüme ayrılıyor.
ana bina, 1887'deki sayda kazılarından çıkarılan lahitleri sergilemek için yapılmış, mimar vallaury binanın cephesini yaparken iskender lahdi ve ağlayan kadınlar lahdi'nden esinlenmiştir.
kasım 2019'da biten restorasyondan sonra müzeye gittiyseniz ana binadaki serginin muhteşem olduğunu görmüşsünüzdür. bence avrupa müzelerine taş çıkaracak derecede başarılı olmuş.
ayrıca müzenin kedi ve heykellerle dolu çok hoş bir bahçesi var.

müzenin açıldığı tarih olan 13 haziran, günümüzde müzeciler günü olarak bilinir. bu da minik bir bilgi.

henüz daha yürümeyi yeni öğrenmiş mink bir çocukken elime düşen ütü. hastaneye götürüldüğümde doktor parmaklarımdaki eti çekmiş artık bir işe yaramaz diye ve ben çığlıklarla inletmişim hastaneyi. annem tabii dayanamayıp kızmış doktora, kucağına alıp eve götürmüş.* bütün elim yandığı hâlde yalnızca etimi cımbızla çektiği iki parmağımda iz kaldı.
ah ah... o doktoru bulsam da parmaklarımda kalan izden yüzüne dövme yapsam.

sedef hastalığının diğer adıdır.
gümüş renkli, iyi sınırlı eritematöz plaklarla karakterize hiperproliferatif bir deri hastalığıdır.
epidermal turnover(yenilenme) süresi kısalmıştır.genellikle ekstensör yüzleri (ör:dirsek) tutar.
(bkz: koebner fenomeni) görülür.
klinik bulguları:munro mikroabseleri
auspitz bulgusu:kabuklar kaldırılınca oluşan noktasal kanamalar
akantozis
parakeratoz
mum lekesi belirtisi
tedavisi için ilk tercih topikal steroidler kullanılır.kalsipotriol(psorcutan) d3 vitamini de kullanılabilmektedir.
fototerapi,metotreksat,retinoik asit,siklosporin kullanılmaktadır.
sistemik steroidler yüksek relaps nedeniyle kullanılmaz.

dershanede bir kere pencereden aşağıya düştüm.
dershanede bir deneme sınavı esnasında uyuya kalarak herkes tarafından tanındım.
dershaneye sürekli geç giden kızdım, uyku problemi yaşıyordum. yine bir gün sınava çok yakın bir tarihte, bahar döneminde yaz saati uygulamasına geçilmiş,ahhh o eski türkiye ve mükemmel uygulamaları benim tabi haberim yok. türkiye geneli sınava tam bir saat geç kaldım. hocalar bana leyla diye seslenirdi.
dershanede bir gün abla-kız kardeş ikilisinden dayak yedim, bildiğiniz saçlarımı yoldular, parçaladırlar beni, hiç bir arkadaşım araya girip beni ellerinden almadığı için bütün dershane arkadaşlarımı sildim. (büyük kıza salak dedim diye dövmüşlerdi beni, gerçekten salaktı ama)
türkiye derecesi yaparak ismimi-fotoğrafımı dershanenin üzerine asılması skandalı yaşadım. nasıl yaptığımı bende bilmiyorum, başarılıydım da bu kadarını hiç kimse beklemiyordu karma is a biççç bence.
memlekete gittiğimde arada karşılaştığım dershane arkadaşlarım oluyor, selam verip geçiyorum. hepsi evlendi, çoluk-çocuğa karıştı, eminim beni görünce ( eeee o kadar okudun da nolduuuuu diyorlardır). küçük bir şehirde yaşadığımız için kim nerede-napıyor-kimle evlenmiş bilgileri çok hızlı yayılıyor.
dershane de dershane arkadaşlığı da gereksizdir benim hayatımda.

ülkemde her gün gördüğüm, yine zenginlerin övüldüğü bir kalkışma. karma puanı az olan ben ve benim gibi fakir yazarlar dışlanmış, bir köşede bu başlığı okuyor.

akıllara sivaslı abiyi getirmiştir.

(bkz: damatlıkla artılamak)

yastığa başımı koyunca aklımın içine giriyorlar!

hoşgeldin. ya tam gel, ya tam git. kapı eşiğinde konuşan gitmeye hazır misafirler gibi bir sevgi istemem ben. ya içeri buyur. ya da kapıda bekletme...

bu ülke insanına yapılmış en büyük iyiliklerden biri olduğunu düşündüğüm eğitim kurumları. nüfusun yoğunluğunun belli merkezlerde toplandığı 70'ler sonrasında değerinin yeniden anlaşılıp tekrar aktif hale getirilmemesi çok büyük saçmalık. şu zamana kadar kapanmadan devam ettiğini düşündüğümde, ülke geneline yayılan bir nüfus, bununla beraber sanayinin de daha yaygın olması, tarımın belki de daha teknolojik olarak tüm ülkeye yayılması ve avrupa için bir tarım merkezi olan; bununla beraber entelektüelitenin toplumdan kopmadan herkese ulaştığı, belki de dünya çapında müzisyen ve sanatçıların yetiştiği bir ülke olabilirdik

kadınlar icin zulümdür. takmadan gezmek icin meme organinizin düz ve kücük olması gerekir .bende takmak istemiyorum ama toplum buna hazır değil.

yazdıklarım insanlara yardımcı olsun yeri geldiğinde tebessüm ettirsin yeter .

mide kanaması loading.