henüz yazar değil okuyucu ve beğenici olanlardır zannımca.kendilerini yazmak için hazırlıyor olabilirler.

kayıp balık memo: ulus hal'inde pet shop sahibi
ayşe_fasulye523; msn kod yazarı
delıbal : sahte bal pazarlamacı ( 1 alana 5 bedava)

karmanın benim nazarımda tek amacı takipçilerimi görebilmek, hepsine tek tek teşekkür etmek istiyorum. az kaldı zaten. ama bu şekilde karma toplanabileceğine de inanmıyorum.

sonuca ulaşamayacak olan başlıktır.

gün içerisinde gereğinden fazla karbonhidrat tüketmeyip en az 4 saat önceki öğününüzde sadece sebze yediyseniz, süt ve süt ürünlerini kestiyseniz, saati geldiğinde gerçekten acıkmak gibi gerçekten uykunuz geldiğinde uyursanız, tam karanlık odanızda, 5 saatlik derin ve tam kalite bir uykudan sonra kendi kendinize, dinç bir şekilde uyanıyorsunuz, eğer bu beslenme şeklini sürdürebilirseniz, devamında bütün hormonlarınız düzene giriyor, psikoloji filan hepsi düzeliyor, ne takıntı kalıyor, ne eski sevgili, kafanız çalışmaya başlıyor, saçma sapan şeylere takılmıyorsunuz, işler güçler hızlanıyor, ve bu süre zamanla 4 saate iniyor, günün kalanını düşünebiliyor musunuz, üstelik daha enerjik oluyorsunuz... tecrübeyle sabit.
ben yapabiliyormuyum, her zaman değil, bu kafayı yaşadığım halde birde..

hintçe bir sözcüktür. karşı tarafın üzüntüsüne, mutluluğuna, heyecanına ve acısına ortak olmak, aynı hisleri yaşamak ve paylaşmak anlamına gelir. duygudaşlık denebilir.
-empati yeteneğini güçlendirmiş, dinlemeyi bilen kişileri örnek alabiliriz.

aşko.

sözlüğü daha da benimsemenize sebep olur. kafa'yı sahiplenir, isyancılara kafa tutar, bir nevi gönüllü birliği olursunuz. gece gündüz nöbet tutar, ajanlara karşı gözünüzü dört açarsınız. güzeldir.**

kahveye ihtiyacı olmayan insana bile kahve aldırtacak kokudur.

itiraf değil ama yazmak istiyorum.
dünyanın adaleti zoruma gitti. keşke bazı güçlerimiz olsaydı. arkadaşımın babasına çok üzülüyorum arkadaşlar. iki tarafta da hata varmış kaza anında,öyle diyorlar bilmiyorum. 2 gün anlayamadım, atlatamadım, şimdi patladı. ağlıyorum, niçin diyorum, cevapsız. arkadaşımın engelli kardeşi vardı, çok zor. daha arkadaşım hastanede, bilmiyor babasının vefat ettiğini. nasıl söyleyecekler çok fena.
arabayı arkadaşım sürüyormuş bi de. annesinin feryadı kulaklarımda. babası oracıkta ölmüş. çok iyi biriydi babası. ben şaştım adalete. şimdi bunda nasıl diyeyim her şerde bir hayır vardır diye. diyemiyorum işte. geride anne, on sekiz yaşında bir oğlu ve kızı kaldı. ben onun yerine koyamıyorum kendimi. allah yardımcıları olsun, en çok onların olsun.

şebnem paker/dinle

şiirlerinde, “avnî” mahlasını kullanan cihan padişahı. sanat, edebiyat ve felsefeye düşkünlüğü ile bilinir. özellikle kendi döneminde sanatkarları istanbul’da bir araya getirmeye çalıştı ve topkapı sarayı çok önemli resim faaliyetlerine zemin hazırladı. yerleşik bir nakkaşhane kurdurup, artık düzenli ve seri resimlerin ortaya çıkmasını sağladı. bu nakkaşhaneden çıkan eserler geleneksel ikonografik yaklaşımlarım dışında içinde yenilikleri barındıran örnekleri oluşturdu. fatih’in en büyük başarısı portre resimlemeciliğine batı anlayışını kazandırmış olmasıdır. açık fikirli bir kişi olduğu için batı resmine ilgi göstererek sarayında gentile bellini, constanza da ferrera gibi ünlü italyan sanatçıları ağırlamıştır.

abartılan futbolcular familyasına mensuptur. buna rağmen real madrid ve barcelona kariyeri vardır.

yolunuz yeşilli, gününüz aydın olsun..

kadınlardan sonra şimdi de sıra erkeklerde niye böyleyiz anlayamıyorum gerçekten.

ülkemde çoğunlukla dinleyenlerine satanist gözüyle bakılmaktadır, en azından bir kere "satanist misin?" sorusunu duymuştur dinleyicisi. ya da çoğunlukla hor görülmeye çalışılan bir müzik türüdür. " kapat şunu." lafına en çok maruz kalan güzeller güzeli müzik türü benim için. "seveni çok sever, sevmeyeni hiç sevmez." denilen şeylerden biridir. istisnalar var tabi arada eserse dinleyen ama kaideyi bozmaz. bana kalırsa sevilip sevilmeyeceği genelde ilk dinleyişte ortaya çıkar. aradığını bulmuş gibi hissettiriyorsa bayılırsın, ruhunda vardır yoksa eğer sende bir süre sonra kafa sürekli götürmüyorculardan olacaksındır. birde yarısına kadar bile tahammül edemeyenler vardır onlar genelde sevmeyeni hiç sevmez grubuna dahil oluyor. bu grubun genelde biraz ön yargıyla yaklaştığını düşünüyorum çünkü metal müzik zibilyon tane alt dalı olan bir müzik ve elbette hoşlarına gidecek şeyler vardır içerisinde ancak kişi çok uzak hissederse genelde aramak istemez. haklı da olabilir tarzına uymadığını düşünüyorsa neden tutup da diğer alt dallardan zorla uyanı bulayım, gider sevdiğim türü dinlerim diyebilir. sevmeyeni seveni, seveni sevmeyeni anlamıyor bu türün. yine de şahsım adına sevilmez mi be diyeceğimdir.
özellikle death... huzur veriyor bana... direkt ruhuma hitap ediyor. hissettirdikleri çok uç şeyler. sanılanın aksine anlamsız sözleri de yok neyi dinleyeceğini bilen için düşünürseniz çok güzel anlamlara çıkabiliyor o sözler. kendini kontrol edebilmeyi sağlıyor bence. "kendinle" ilgili bir müzik türü. kendini anlamlandırırsın, kendini ararsın, kendini-gücünü hissedersin, kendinle kavga edersin, kendine sahip çıkar kendini kontrol edersin.
metal müziğin derdi kendisidir yani. neden ergenlikte bu türe yöneldiğiniz de açıktır aslında. hepimizin derdi kendimiz değil midir o yıllarda? hah işte, bu sebeptendir kendisiyle problemi olan daha doğrusu problem kendisi olan ergenin yöneldiği türdür. hani dönüp bakınca "nasıl dinlemişim bu zımbırtıları?" diyorsanız eğer.
demek ki sizde o yıllarda bu hisleri hissetmişsiniz ancak şimdilerde unutmuşsunuz. birde unutamayanlar var...
metalde ruhundan parçalar bulanlar, onların kendisiyle olan hırçın dertler dönemi bitmiyor işte. kimsenin şahsıyla olan derdi bitmiyor bu aşikar ancak bazılarının ki yumrukların havada uçuştuğu minvalde devam ediyor. metalin sertliğini yaş kaç olursa olsun kabul ediyor bünye. yoksa öyle dedikleri gibi herkes için dönemlik olsaydı metal şimdi bu kadar metal dinleyeni bulamazdık çünkü kafaları götürmese canavarlar gibi bu müziğe hayat veren adamların kafa götürmezdi. götürecek olan her türlü götürüyor metali. ulan...çok güzel ama!

bir izmirli olarak şehir planlamacılığını, kentleşmesini, alt yapısını-üst yapısını ve toplu taşımacılığını kıskandığım şehir. izmir maalesef konya'nın yanında gecekondu mahallesi gibi kalıyor.
kültürel mirası da en az izmir kadar var. ancak izmirde yetişmiş bir bireyin de yaşarken rahat edemeyeceği gibi bir politik gerçek de var.

ekşi kocaman bir metropol gibidir. seni fark etmeleri zordur. kafa sözlük şu anda butik bir otel gibi. birbirini tanımayan ama tanıyormuş hissi veren birçok kişiyle kalırsınız.

otobüsün içinden çektim.