-ya ana avrat küfrediyorsa şarkıda
ben de onlara küfrediyorum o zaman

kimse kusura bakmasın ama gerçektir. sanki pazardan karpuz alıyoruz. bu nasıl gelenek görenek sonra da niye kadına şiddet ve cinayet var diyorlar. en büyük hata daha evlilik öncesindeki bu iğrençliklerle başlıyor. şimdi diyeceksiniz bu yüzyıllardır böyle.. evet ama kadını mal gibi satma işlemine benziyor daha çok.

tanımlarını büyük bir keyifle ve çoğuna sonuna kadar hak vererek okurken nasıl olur da nickaltı girmem şu an hayretler içerisinde ekrana bakıyorum sevgili yazarlar. hatta emin olabilmek için başlık altında 2-3 kez nick'imi aradım lakin yok, bulamadım.

ölmedim ama hafif sürünüyorum, düşüncelerini en doğru kelimelerle, öz ve anlaşılır dile getiriyor. bu yüzden de insan okurken hiç sıkılmıyor hatta farklı pencereden bakma keyfine varıyor çoğu zaman. anlatmayı istediği düşüncelerini pürüzsüz aktarmasının fazla kitap okumasından, daha doğrusu kitap okumayı sevmesinden kaynaklandığını düşünüyorum.
tanımları bol olsun, keyifli sözlükler dilerim.

güzeller güzeli sevgilime seslenirken kullandığım hitap sözcüğüdür. bakın arkadaşlar "fındık ordu'nun mu giresun'un mu" geyiğine ben hiç girmeyeyim... tek bildiğim: benim "fındığım" yalnız benim fındığım.

t: fındık kelimesinin birinci tekil kişi iyelik ekiyle çekimlenmiş halidir.

çok dağıttın kendini şu sıralar, kendine gel toparlan! kendime mi yazıyorum alttaki yazara mı belli değil. neyse sana da gelsin..

annesinin gazabına uğrayacağından habersiz ve oldukça masum duygularla günlüğe bütün hayat hikayesi yazılır. bir de kilit varsa her yazımdan sonra banka kasası kilitliyormuş hissiyle o defter kapatılır. gün gelir, anne açar ve adeta 10 sezonluk diziyi 1 gecede bitirmişçesine her şeyi okur. masum yazarımız ise her şeyden habersiz ve musmutlu hayatına devam eder.

aziz nesin ve haldun taner mesela,hicivli mizahları mükemmeldir.oğuz aral ve gırgır;derginin tirajı bir zamanlar 500 bine dayanmıştı.ayrıca leman dergisi ve ardından kurulan uykusuz ve penguenin de ekol olarak babası sayılır.sürekli olmasada pek çok zaman takip etmişimdir.

günümüz dünyasında insanı kendisine çeken o kadar çok konu var ki her birisi ayrı bir dünya, belki tam anlamı ile öğrenebilmek için aylarınızı harcayabileceğiniz şeyler. bir noktada insanın odağının dağılmasına sebep oluyor ve hiçbirisini yapamaz oluyorsunuz.

bugün tanıştık kendisiyle çok sevdim çok sıcakkanlı biri.* iyi ki gelmiş bu sözlüğe hiç gitmez yazmaya devam eder umarım. edebiyat sever biri de galiba en sevdiğim.

kişinin doğduğunda yapabildiği fakat sonrasında unutup, ancak tekrardan öğrenirse yapabileceği eylemdir.

türkçeye "cesur yeni dünya" adıyla kazandırılmış aldous huxley romanı. şahane bir distopyadır.

bu evrende insanlar laboratuvar koşullarında üretilir. anne baba aile kavramları yoktur; annelik ya da çocuk doğurmak gibi kavramlar pornografiktir. insanlar bir nevi kast sistemi çerçevesinde toplumda var olurlar. hipnopedya denilen uykuda eğitim ile şartlandırılarak sisteme adaptasyonları sağlanır. birey olma düşüncesi yok edilmiştir; her sınıfa mensup insanlar (alfa, beta, epsilon vs) toplumun bütünlüğünü ve devamını sağlayan çarklardır sadece.

ceza hukukçusu prof. ersan şen isimli şahısın söylemidir.
sana hukuk diplomasını veren adalet sistemine ben ne deyim.
asker zoruyla eve girip aşı yapılsın mış mış. kim konuşturuyor lan bunları..
kaynak

anıların çarpıtılması sonucu olmuş bellek bozukluğudur. kişi içinde bulunduğu mekanın aynı zamanda iki kopyası olduğuna inanır. bir başka deyişle, paralel evrenlerde yaşıyor hissiyatı içindedir.ayrıca gerçek olmayan bir anın gerçekliğine de inanabilirler.

if voting made a difference, they wouldn’t let us do it.
oy vermek bir şeyleri değiştirseydi, oy vermemize izin vermezlerdi.
ingiliz ya da amerikan bir yazarın sözüydü. aklımda mark twain diye kalmış, emin değilim.
düzeltme: emma goldman'a ait bir sözmüş. oglalalakota nickli yazarımız uyardı sağ olsun.

anneannem mavişimi istisnasiz hergün özlerim.
o benim geç bulup erken kaybettiğim annemdi.( anne sevgisini annemde hic yaşamadım desem yeridir.) anneannem çok sert bir kadındı, yüzü hiç gülmez beton bir duvar kadar güleçti diyeyim siz anlayın. çocukları bile bir metre uzağında dururdu etrafına adeta görünmez bir duvar örmüş gibiydi.
babaannemin hastalığının başlangıcında, sülaledeki hic kimse dedeme tahammul edemeyeceği icin köye gitmek istemedi. 13 yaşındayken bir yıl okulumu dondurup köyde kalmıştım. babamın babası olan dedemin baskısı ve nice zorluk içinde geçen günlerden birinde çok dolmuştu yüreğim, bir soluk alırım belki diye anneannemlere gittim. sırtı kapiya dönük hali tezgahında halı dokuyordu. elindeki bir kiloluk hali tarağıni güm güm indirirken halıya ,kafama vurma ihtimalini göze alıp birden sarıldım arkasından. sımsıkı yumdum gözlerimi, kafama indirecegi tarağı bekledim. nefesim kesildi o an...
- "gel yanıma otur, halı dokumayı belleteyim" dedi.
sesizce yanina oturdum tezgahtaki halıda bana önceleri bir karış, sonra iki karış yer açtı. kalbinin kapılarını açar gibi...

sonrası öyle güzeldi ki, tüm kedere karşı artik benim de sığınacağım bir annem vardı. bildiği ne varsa yillar icerisinde bana öğretti. yaz tatillerim hızlandırılmış bir kurs gibiydi. kah kepçeyi kafama indirdi, kah oklavayı geçirdi. bir kere bile canımı acıtmak icin vurmadığından hic canımı yakmadı. cok sey yaşadık yaz tatillerinde, o suratsız kadin benimle yaşıt gibiydi. neşesi şakası bambaşka biriydi benimleyken...
yıllar içerisinde bize en koyan dönem , benim istanbul'a dönüş haftam olurdu. kendimizi deli gibi işe verirdik. sanki o günü unutmak ister gibi...
o gün gelip çatınca, 5 kızi gelin olurken, 4 oğlu askere giderken ağlamayan anneannem arkamdan hüngür hüngür ağlardı. en son seferde dizlerinin bağı çözülüp ceviz ağacına yaslanıp ağladığı o hali gözümün önünden gitmiyor.
4 yıl evvel onu kaybettim. o gün bugündür köye gidemiyorum. ben köye gelir gelmez saat kac olursa olsun bahçe duvarından mavi mavi bakıp " gıvırcık guzuuuum."diye fısıltıyla seslenip yanina gelince koklaya koklaya bir kere öpünce " hadi ebengil görmesin kızarlar belki, hadi git işlerini gör. sonra deden kızar kötülük eder" diyen kimsem olmayacak.
bu şarkıyı her dinleyişimde o yörük halıları beni anneannemle geçen günlerimize sürükler. koca ömründe evlâdı bile ondaki sıcaklığı çıkarıp, kollarına sarmaya zahmet etmedigi muhteşem kadın.
yırtıldık kağıt gibi ortadan...

abi ben iki top dondurma istiyom, schokolade mit zitrone.

varlığı tatsız geliyorsa, hiç bir şey izah etmek insanın içinden gelmiyorsa, kızmak bağırmak bile istemiyorsa insan, görmek yoruyorsa, işte o eşik.

çok düşündüm başlığı açmak için ama en sonunda açmaya karar verdim. çünkü bu ülkede namusluların da en az namussuzlar kadar sesi çıkmalı diye düşünüyorum.

--- alıntı ---

antalya'da bir genç kadın, mesai sonrası patronunun tanıdığı olan şahsın aracına binerek taksi durağına gitmek üzere yola çıktı. şahıs, kadını arabada dövdü, iş yerine götürüp saatlerce tecavüz etti. o sırada arayan kadının annesine ise 'kızına şu an tecavüz ediyorum' dedi. intihar teşebbüsünde bulunan mağdur, yüzde 99.9 engelli hale geldi.

--- alıntı ---

kadın kaçırılıyor, tecavüze uğruyor, darp ediliyor, uyuşturucu veriliyor, üstüne üstük bu yaşananlara annesi telefondan birebir şahit oluyor. avukatı dahi tehdit ediliyor. fakat sonunda ne mi oluyor? sanıklar 1 yıldır dışarda. çünkü tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılmış. edit: (bkz: tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı)

olaylar uzun uzadıya burada anlatılmış. klasik olacak ama umarım adalet yerini bulur.

arapça kökenli “beyaz, temiz” anlamlarına gelen bir kadın ismi. zaman zaman sonuna nur eklenerek beyaz ışık anlamına gelip kombo yapılmaktadır.