benim hissettiğim korkuyken, bazılarının umrunda bile olmayan bir durumdur.

çok ahenkli bir dildir. hint avrupa dil ailesine mensuptur. şiirleri muazzam ahenklidir. cahit sıtkı çevirili bir şiir bırakayım.

italyanca:

thanatos athanatos (ıtalian)
e dovremo dunque negarti, dio

dei tumori, dio del fiore vivo,

e cominciare con un no all'oscura

pietra «io sono», e consentire alla morte

e su ogni tomba scrivere la sola

nostra certezza:

«thànatos athànatos»?

senza un nome che ricordi i sogni

le lacrime i furori di quest'uomo

sconfitto da domande ancora aperte?

ıl nostro dialogo muta; diventa

ora possibile l'assurdo. là

oltre il fumo di nebbia, dentro gli alberi

vigila la potenza delle foglie,

vero è il fiume che preme sulle rive.

la vita non è sogno. vero l'uomo

e il suo pianto geloso del silenzio.

dio del silenzio, apri la solitudine.



türkçesi

ölümlü ölümsüzlük

ve şimdi seni yadsımak zorunda mı kalacağız
urların tanrısı, canlı çiçeklerin tanrısı
bir hayırla mı yanıtlayacağız o karanlık
kayayı ki benim özbenliğimdir, ölüme razı mı olacağız?
ve her mezartaşına kazıyacak mıyız
tek kesin gerçeğimizi: thanatos athanatos!
apaçık sorulara yenilmiş şu adamın
düşlerini, gözyaşlarını, öfkelerini
yorumlayacak bir addan yoksun.
diyaloglarımız da değişmiş şimdi bak
saçmalıklar da mümkün olmada.
orada sislerin dumanların ötesinde, ağaçların içinde
yaprakların gücü uyanmada
doğrudur ırmağın kıyılarına basınç yaptığı.
hayat düş değil. doğrudur insan
ve onun kıskanç yakınışı sessizlikten.
susku tanrısı, açık yalnızlık.

"aşk birine seni mahvetme yetkisi vermek,
ve bunu kullanmayacağına güvenmektir."
-antuan quentin 1888-1977 katliamı önleyen katliam.

bir görme engelli veteran askerin yapabileceklerini gördüğümde aşırı şaşırdığım bir senaryoya sahip film.
aslında başlangıçta öldürülmek istenilse kolay bir şekilde başarılabilecekken, elini kana bulamak istemeyen 3 genç hırsızın pişman olduğu aşikar derece ortada denilebilir.

kısa bir film olmasına rağmen heyecanı yüksek seviyede tutan seviyede gerilime sahip.
ımdb skoru 7.1 olan filmi heyecan isteyen birisi için tavsiye ederim.

istanbul üsküdar:
buradan.

kafa bi dünya yürümek, nefeslenmek için çay ocağına girmek, nevaleyi görmek, ayıp olmasın diye "afiyet olsun, yarasın" deyip geri kaçmaya çalışmak, "abi gel allah aşkına", "yok lan size yetmez o" arasındaki kavgayı yaşamak, çok ısrar edilmek, dayanamamak, cehennem ateşini harlamak, iyi yapmak, "iyi insanlar var" demek, arkada cengiz özkan çalmak, kastın azabına düşmek.

/ cehennemin en güzel kokulu yoludur anason tarlaları /

basmane / az önce

https://i.ibb.co/zxlzgr9/ımg-20210416-171045.jpg

lisede grup vitamin, coşkun sabah, brian adams dinlemek, üniversitede kral tv'de çıkan tüm yerli şarkıları ezbere bilmek, number one fm'den yabancı pop dinlemek, dikilmiş giysiler ile saçma modaya uymayıp kendi modasını kendi icat etmek, cüzdanda otobüs bileti, arkadaş resmi taşımak, bir çanta ile en az bir yıl geçirmek, kucakta kitap defter ile tüm şehri dolaşabilmek, sinemayı sinemada izlemek, tv'de çok güzel diziler programlar seyretmek, az para ile en iyi doyulan yerlerde tıka basa yemek yemek, otobüsle saatlerce yorulmadan şehirden şehire gidebilmek, konforu bilmemek, evde-köyde can çıkana kadar çalışabilmek, anadan babadan konudan komşudan çekinerek kıt kanaat bir şekilde dünyanın keyfine varabilmektir.

daha düne kadar fetö'ye şiirler yazan birinin herkesi fetöcü ilan etmesi... ne bileyim komik yani. birbirinizi yiyin ete para vermeyin dedirten savaş.

başka insanlara yardımcı olabilmek, onları mutlu edebilmek, bazen küçük bir çocuğu güldürebilmek antidepresan etkisi yaratıyor ben de. kendinden vazgeçmişken, mutsuzken başkalarını mutlu etmek ve onlardan gelen o samimi tebessümün insanın içini nasıl ısıttığını, bütün derdini tasasını bir süreliğine de olsa kenara koyup mutlu olmasının nasıl insana iyi geldiğinin en güzel örneği bence.

uslanma hiç, hep deli kal..
büyüme sakin çocuk kal..
es deli deli böyle kal..
son harmaninda sevdanin..
tüken toz toz savrula kal..
suçüstü bulmali ölüm..
ölürken de sevdali kal..

tanımlarını okumaya doyamadığım yazar. mahlasıyla sık sık karşılaşmama rağmen tanımlarını okumak bugüne kısmetmiş. geç keşfettiğim için biraz üzüldüm. umarım yazmaya devam eder, bizde bol bol okuruz.

bu nasıl bir vahşilik, nasıl insan dışı bir eylemdir böyle? haberleri okurken tüylerim diken diken oldu. gerçekten mi ? insanların bu denli mide bulandırıcı olmasından nefret ediyorum.

ayşegül'ün yerinde ben, sen veya senin en değer verdiğin insan da olabilirdi, ki ilerde olmayacağının garantisi bile yok.
dershaneden dönerken taciz edilip kafasına taş vurulması sonucu şuan hastanede olan 17 yaşında gencecik bir kızdan bahsediyorum. bu beni çok etkiledi sözlükçüm. kızın yaşı yaşıma çok yakın ve o da benim gibi kurslara gidip geliyor. peki bir gün aynı şeyin benim başıma gelmeyeceğini nereden bilebilirim?! hayır ya, bu kadar güvensiz bir konumda yaşamamalıyız. insanlıktan bu kadar uzaklaşamayız. herkes cezasını çekmeli, hakkettiği gibi.

sizden ricam tüm sosyal medya hesaplarınızda bu haberi paylaşıp hedeflendiği gibi ayşegül'ün sessiz çığlıklarına yankı bulmanız. lütfen göz ardı etmeyin, göz ardı edilmeyecek bir konu çünkü.

ayşelerimiz üzülmesin, ağlamasın ve ölmesin. yardımcı olanlara çok teşekkür ediyorum şimdiden.

saygılarımla..

hepimiz farklı meslekler icra ediyoruz, farklı mesailer yapıyoruz, farklı hayatlar yaşıyoruz. bunca çeşitliliğin arasında hepimiz farklı olaylara şahit oluyoruz. bu olaylar kimi zaman sadece anlık bir duygu değişimine sebep olurken kimi zaman aylarca rüyalarımıza giriyor, kimi zaman da hayatımızın yönünü tamamen değiştiriyor.

bu başlığın çıkış noktası munchausen sendromu başlığında yaptığım tanıma ilaveten anlatmak istediğim, bizzat yaşadığım ve kendimce çarpıcı bulduğum birkaç olayı anlatmak istememdi. sonradan düşündüm de, neden diğer portakalseverler de kendi yaşadıkları çarpıcı meslek hikayelerini anlatmasınlar? umarım bu başlık, henüz meslek seçimi yapmamış/mesleği eline almamış genç portakalseverler için de nelerle karşılaşabileceklerini önceden görebildikleri hikayeleri barındırır.

ilk hikaye:

munchausen sendromu ile ilgili tek bilgim yıllar evvel dersin birinde bir hocamın kısaca bahsettiği kadardı. ve ben ilk gerçek munchausen vakasını gördüğümde bunun öyle üstünkörü anlatılıp geçilecek bir şey olmadığını farketmiştim.

20'li yaşların sonlarında bir adam gelmişti acil servise, kucağında yarı baygın karısı ile. ben henüz toy bir öğrenciyim, koşuşturmaca içinde duyuyorum bütün olanları. adam eve geldiğinde kadını defalarca kusmuş ve yarı baygın halde bulmuş, hemen kucaklayıp arabayla acile getirmiş.

acilde koşuşturmaca başladı, kadının zehirlendiğine kanaat getirildi, midesi yıkandı vs.

hocanın odasında birkaç asistan doktor, hemşire ve ben vardım, kadın hastanın tedavisi bitirilmiş henüz taburcu edilmemişti. hoca ile asistanların konuşmalarına kulak kabarttım:
asistan doktor 1: hocam bu kadını daha önce de bu şekilde acile getirdi adam. acaba kadına bir şey yapıyor olmasın bilerek?
hoca: hasta kayıt dökümüne baktınız mı?
asistan doktor 2: baktım hocam, son 3 ay içinde 4 defa giriş yapılmış.
hoca: şikayetler hep aynı mı?
asistan doktor 1: aynı sayılır, çok benzer: neredeyse hepsinde kusmuş ve yarı baygın getirilmiş.
asistan doktor 2: polise haber verelim mi hocam?
hoca: kadınla ve kocasıyla ayrı ayrı konuşayım bi, sonra bakarız.

aradan zaman geçti, arada ne oldu ne bitti takip edemedim, zira o aralar acile hasta yağıyordu adeta. fakat sonradan öğrendim tüm hikayeyi: kadın, kocası onunla yeteri kadar ilgilenemediği için (adamın işleri çok yoğunmuş o sıralar ve şehir dışına gidip geliyormuş sürekli) ilgisini çekmek istemiş, ilk başlarda hasta numarası yapmış fakat kocasından yeteri kadar ilgiyi görememiş yine. ardından ilaçlar içmeye başlamış, bu da yetmeyince temizleyici kimyasallar içmeye başlamış. bu son gelişinde de kadının 1-1buçuk litre çamaşır suyu içtiğini farketmişler, sırf kocasının ilgisini çekebilmek için..
ilk karşılaştığım munchausen sendromu bu olsa da maalesef zaman içinde çok daha kötülerini gördüm. belki onları da başka zaman eklerim buraya.

1950 amasya doğumlu türk halk müziği sanatçısı, besteci, oyuncu. istanbul üniversitesi hukuk fakültesi mezunudur.
kaliteli, aydın, duruşu olan sanatçılarımızdandır. *

reşat nuri güntekin'in bir kadın düşmanı adlı romanındaki ziya adlı taş kalpli, acımasız karaktere takılmış olan lakap.

çağlar demirkapı ve uğur taşdemir tarafından yapılan bir iyilik programı* ilk defa denk geliyorum sanırım, bu bölümde tanzanya dar es salaam şehrindeki bir yetimhane ve mahalle için su sorununu çözdüler. biterken gözyaşlarım istemsiz aktı, mutluluktan. güzel insanlar hayattan umudu kesmemek için ne güzel sebeplersiniz sizler... yetimhane ayrı dokundu kalbime, insana oralara gitme, o çocukların hepsini sıkı sıkı sarma hissi veriyor...

bir bjkli olarak söylüyorum kutlama yapmaları ahmaklık.

o mavilik derdi isimli şiiri ile insanın içini keskin bir ustura gibi oyan şair.

--- alıntı ---

bir süre bakışıyoruz karşılıklı
ben uykudan uyanır uyanmaz
benimle şiir gibidir bu
tam karşımda ama yazılmamış
durmadan bileniyor aklımda.

seni unutarak baktığımda bile
dünyanın her yerlerinden geçiyorsun
yayılıyorsun kalabalıklara
yalnız yayılmak mı
aşkın en büyüğü, en dayanılmazı demeli buna.


--- alıntı ---

sınıftaki çöpün başında 2-3 kişiyle birlikte kalem ucu açmak. halen var mı böyle bir şey çok merak ediyorum.