fırtına öncesi sessizlik zamanları.
tetikteyim!
korkuyorum!
kuruyorum zihnimde.
bir bir gelen düşler
aynı hızda yok oldular.
kuruyorum sensizlik alarmını zihnime.
gülüşlerin kayboldular.
kuruyorum sessizlik alarmını zihnimde.
ses etmeden ayrıldılar.
kuruyorum alarmı.
sessiz bir şekilde haykırdılar.

peluş oyuncak almayı alışkanlık haline getirmediği sürece sorun olduğunu düşünmüyorum.
ortalama standartlardaki bir kadının öyle ya da böyle hayatı boyunca bir peluş hayvanı oluyor nihayetinde.

c vitamini t-shirtü biraz ne satıyon yawrim sen tarzı olmuştur. ayrıca harf başı extra para almazsanız kupa düşünebilirim.(bkz: lol)

düşündüm de, herkesten ısrarla istediğim açıksözlülük ve dürüstlüğü,

tam da istediğim şekliyle ancak kendimden gördüğümde..

dayanabilirmiydim...

sonuna kadar katıldigim cumledir. bugun isterseniz bir hanenin icine girip bir insana bakin, isterseniz cerceveyi buyutun insana degil devletlere bakin, sahip oldugu ekonomik ve sosyal refahi sadece emek verip calisarak elde ettigini gorursunuz. bunun baska bir yolu var midir ben bilmiyorum. kolaya kacan, yan gelip yatan, hazir olani tuketen elbet bir gun birilerinin himayesi ve baskisinin altina girmeye mahkumdur. calismak gerek evet, uretmek gerek, prangalardan kurtulmak icin gece gunduz cabalamak gerek. ekmegin aslanin agzinda oldugu bir donemde yasiyoruz, kariyer sahibi olmak bile yetmiyorken, bir seyler icin emek verilmesin de ne yapilsin?

ilerde gerçekleşecek olayları mevcut verilere veya tecrübelere dayalı olarak yorumlama ve tahmin etme güdüsü.

belli bir süreden sonra terliksiz yere basamamak gibi saçma sapan bir huy oluşur.

toplum tarafından çok hoş karşılanmayan ve şaşırtan durumdur.

tabu falan yıkmak değildir ama gelenekleri görmezden gelmektir ayrıca aman aman abartılacak bir yanı yoktur sıradan bir aşık olmak meselesi kadar meseledir araya 30 yaş koymadıkça.

dibine kadar empati yaşatan, kimi zaman a ben ağlıyor muyum dedirten, kimi zaman hüzünlü ve masumca bı gülücüğü yüzünüze mıhlayan dünyanın en tatlı filmi.

zamanında değerini bilmediğimiz şeyler zor zamanlarda ya da ona ihtiyaç duyduğunda kıymetlenebilir anlamına gelen atasözü.

çok sevilen birinin çat kapı çıkıp gelmesi, uzun zamandır aranan bir eşyayı bulmak, boşaltılmış bulaşık makinesine denk gelmek, yeni yıkanmış ve değiştirilmiş yastık ve çarşafta yatmak, sen seversin, senin için aldım denilen bir hediye, uzun zamandır ismini bir türlü hatırlayamadığın veya bilmediğin bir şarkıya denk gelip dinlemek, o gün evde en sevdiğin yemeğin pişmesi, yapılan bir nezaket karşılığı teşekkür edilmesi veya insanlar tarafından takdir edilmek, iltifat edilmek, beklenen kargonun çabuk ve sorunsuz gelmesi, otobüsün çok beklemeden gelmesi gibi olaylardır.

t: kişinin başına gelebilecek olaylardır. sıradanlık kısmı kişiden kişiye göre değişir. başımın etini yemeyin sonra bu mu sıradan diye. sensin sıradan.

elle tutamaz ve gözle göremeyiz ama var olduğunu biliriz. sizde yoksa başkasında mutlaka vardır*. herkes kendisine de uğramasını ister. o bir güçtür ki iyi dediğimiz durumlarda insan mutluluktan uçar. kötü dediğimiz tarafta ise çeşitli problemler çıkar. belli ki tesadüfle aralarında henüz çözemediğimiz bir bağlantıya sahip olan kelimeden daha fazlasını ifade eden şey.

kafa izninde olan kaliteli bir yazar. gelir diye bekledim ama iyice özletti kendini. gün içinde girip tanımlarını okurum sürekli. tekrar yazmaya başlaması lazım artıkkkkk. biraz daha devam edersem "geri dön tülay" moduna bağlayıp ağlayacağım.*

başlığın kokusu var,sadece ben almıyorumdur umarım *

islam'a inanmayanları ilgilendirmeyen durum. biz biliyoruz kadınımızın yerini.

yazarların bazıları şaşırmış ama gerçekten bu kadar sevdiği olduğuna kendisini takip etmeye başladıktan sonra karar verdim. otuz yaş altı fenomenleri takip ediyor ve neler yapıyorlar, nasıl para kazanıyorlar algılamaya çalışıyorum. kendim de otuz yaşındayım ama influencer, fenomen gibi kavramlarla yeni tanıştım. bitirdiğim okulları ve aldığım maaşı düşündüğümde sosyal medya fenomenlerinin benden çok daha başarılı oldukları sonucuna vardım. kendim de sosyal medya fenomeni olabilir miyim diye düşünmeye başladım ancak aklıma gelen şeylerin neredeyse tamamında ya kendimi ya çocuğumu ya ailemi sosyal medyada ifşa etmem gerekiyor. ailem ve kendimi dahil etmeden sahip olduğum bilgiyi pazarlasam diyorum, sahip olduğum bilgi hukuk, kimsenin oturup hukukla ilgili bilgi almak isteyeceğini işin doğrusu düşünmüyorum. kendilerini sosyal medyanın kölesi yapmadıklarını iddia ederek güya oyun oynayarak para kazananlar veya ürün tanıtımı yapanlar ya da başka bir şekilde fenomen olmayı başaranların neredeyse tamamı aslında bir nevi özel hayatını satıyor. ben de sosyal medyaya uzak biriyken bu insanları seviyor olamazlar ya parayla içerik girdiriyorlardır diye düşünürdüm. ama bir süre bu tarz kişileri takip etmeye başlayınca ciddi ciddi bu insanlara hayran olan gençler ve çocuklar olduğuna inandım. nasıl ki ben zülfü livaneli hayranıysam bu insanlar da bahse konu bu sosyal medya fenomenlerine hayran olmuşlar çok da yadırganacak bir durum yok aslında. yadırgamaktan ziyade beni ve benim gibileri şaşırtan bir durum söz konusu sadece.

edit: imla.

gecenin geç saatlerini, o sakin sessiz hali de gündüzün kaosunu da seviyorum. gün batımı ve gün doğumu da ayrı güzel.
birini seçemedim. hiç birini kaçırmayayım diye uyumayayım ben. o potansiyel var çünkü.

kaliteli bir ayakkabı almak. fiyatına bakmayın uzun yıllar giyersiniz ucuza gelir. ayağınızın rahatı gerçek kalitedir.

kaliteli bir yatak almak. yatak candır. en az 8 saatiniz onunla birlikte geçiyor.

kaliteli bir kulaklık almak, ardından beatlesdan let it be parçasını dinlemek. bırakınız olsun efendim.

eskiden sevginin daha mühim olduğunu düşünürdüm fakat şunu anladım: azizim herkes seviyor doğru olan güzel sevmektir. insan ilişkileri için saygı şu an her şeyden daha gerekli.

amerika'lı ekonomist'tir.abd gibi ileri düzeyde sanayileşmiş toplumların bireysel refahı kullandığını öne sürmekteydi.