günaydın sözlük! pazar pazar napıyon alüminyum seslerini duyar gibiyim.(bkz: swh) uzun süre sonra ilk defa sabahladım. güzel bir sabah esintisi var, ne sokakta ne sözlükte kimse yok, yaprak kımıldamıyor mode: on. güzel bir pazar günü dilerim, oturun evinizde sağlam bir kahvaltı yapın yayıla yayıla!

afrika'nın ortasında bulunan orta afrika cumhuriyeti'nin başkentidir.

her yıl düzenli olarak şarkıyı dinleyip manga'ya yapılan haksızlığa sinirlenenler kulübü.

ama ben senin mahmur bakışını, yaylana yaylana üç metre olmuş patilerini öperim. *
kendisi on bin trilyon gündür böyle yatıyor. acaba mart ayı geldi ondan mı? gerçi ona olayı çok yanlış anlatmışlar. mart ayında kediler uyumuyor minnoşum. *

askerliğin amacının silah kullanma ve savaş disiplini öğrenme temeline dayalı olması gerektiğini ve bu doğrultuda her vatandaşın bu eğitimi almasının elzem olduğunu savunuyorum. kadınların yapamayacağını falan da asla düşünmüyorum. ancak askerliğini yapmış kadına bu ülkenin erkekleri hazır mı ondan emin değilim. zira ezebilecekleri bir kadın bulmaları zor olacak. israilli kadınlara bakarak ne demek istediğimi anlayabilirsiniz. siz tamamsanız, biz zaten tamamız valla.

kurban rolüne bürünmeden, kurtarıcı beklemeyip gerektiğinde yardım alarak ama her daim kendi merkezinde kalarak, kendi gücünü, sınırlarını, insanları, hayatı az çok tanımış olan insandır. özsaygısı yüksektir, hata yapınca telafi etmek için gerekeni yapan ama kendine de zulmetmeyen yani "dünyanın sonu değil yaa" deyip kendini motive etmesini de bilen, kendi kendini seven, onaylayan ve duygularının sorumluluğunu üstlenmiş olan insandır. başına gelenlerden dolayı bir suçlu aramaz, çünkü suçlu başkası ise olayları düzeltmenin mümkün olmadığını bilir. "ne olduysa oldu, ben şimdi burada ne yapabilirim?" diyerek sorumluluk ve inisiyatif alıp yoluna bakar.

hakkında söylenenlere inanmadığım ve inanmayacağım, hurafe olarak nitelendirdiğim şeydir.

tamam ben hurafe diyorum, bazı insanlar hurafe diyor ama maalesef hurafe demekle bitmiyor ki.

bu işi profesyonel olarak yapanlar var yahu.

insanlar ciddi ciddi fal bakmak için, kahve telvesinin oluşturduğu saçma sapan şekillerden gelecek yorumu yapmak için kafeler, ofisler açıyor.

işin kötüsü binlerce hatta belki de on binlerce insan bunlara inanıp bu tür mekanlara fal baktırmaya gidiyor.

bir de bu yerlere ve bu işi yapan insanlara tonla para veriyor.

ya arkadaşım, hadi tamam o seni belki psikolojik olarak rahatlatıyor, belki keyif veriyor belki de umut veriyor olabilir ama ne bileyim gidip de o yerlere para vermeye değer mi. o parayla neler neler yapılır...

mesela fal bakan mobil uygulamalar var, falaaddin gibi, binnaz abla gibi.

yalan yok, bir ara ben de inandım bu hurafeye ama gidip de saçma sapan mekanlara tonla para vermedim.

attım falaaddin amcaya, o bana söyledi bir şeyler ben de okudum onun söylediklerini. inandım mı? hayır. ama buna vakit harcadım, kahveyi yapması, telvenin soğuması, falın resmini çekip göndermesi falan derken tonla zamanım gitti.

neden yaptım bilmiyorum, muhtemelen gençlik heyecanı falan sebep oldu bu saçmalıkla uğraşmama, şimdi olsam yapmazdım mesela. zamanın ne kadar değerli olduğunu anladım çünkü.

neyse sevgili yazarlar, genç bir kardeşiniz olarak size tavsiyem: kahvenizi yapın, keyifle yudumlayın ama bu tür saçmalıklara inanmayın, vakit harcamayın. kahve telvesinden gelecek umudu beklemeyin, ya alın yüzünüze maske falan yapın ya da direkt çöpe dökün.

zaman ve para çok değerli; zaman geri gelmiyor, para da kolay kazanılmıyor bu sebeple ikisi de gereksiz şeylere harcanmamalı.

abd'nin massachusetts eyaletinin başkenti ve en büyük şehridir. mit ve harvard'ın da yer aldığı amerika'nın atina'sı diye anılan şehirdir.

(bkz: askıda rozet kampanyası)

malta'nın başkenti olan şehir ismini osmanlılara karşı savaşan hospitalier şovalyelerinin büyük ustası jean de valette'den almıştır.

2012 yılında bir kongre için gittiğim şehre ve ülkeye resmen aşık oldum, şehrin tarihi dokusu muazzam ölçüde korunmuştur ve turizm gelişmiştir. ziyaretim sırasında valletta limanı'na bakan british otel'de kalmıştım. otel çalışanları oldukça sıcak kanlı ve yardımseverler, hijyen açısından herhangi bir sorun yok ama yemekleri dışarıda yemenizi öneririm. bu bölgede bildiğim diğer ekonomik otel hotel castille. biraz daha içeridedir restoranı çatıda ve şehri buradan az da olsa görebilirsiniz.

italya'da bulunduysanız valletta'da yabancılık çekeceğinizi sanmam. mimari yapılarda büyük ölçüde ve doğal olarak italyan çizgileri baskın. ancak adanın uzun süre avrupa'nın çeşitli yerlerinden gelen şövalyelerin yönetiminde kaldığından bazı kiliseler diğerlerinden daha farklı özellikler taşıyabiliyor. bulunduğum sırada eski surların içerisinde yeni meclis binasının inşası sürmekteydi. sanırım orasının tarihi dokuya uygun şekilde yapıldığı hakkında bir şeyler okumuştum. seyahat oldukça kolay, valletta'da yürüyerek her yere gidebilirsiniz. adanın yüz ölçümü küçük olduğundan sizin limanın karşısı olarak gördüğünüz yer aslında başka bir şehir. merkezdeki otobüs duraklarından bütün malta'ya giden otobüsleri bulabilirsiniz. biletler günlük olarak satılıyor, aldığınız bileti otobüsten inince atmayın.

şehirde görülmesi gereken yerler başında st. john's co-cathedral gelir, en büyük caravaggio koleksiyonu burada bulunur. burada cimrilik yapmayıp elektronik rehber almanızı tavsiye ederim yaklaşık 2,5 saatte gezebilirsiniz. aynı şekilde grand master's palace içinde 2-3 saat yeterli olabilir. ben oradayken kale tadilatta olduğu için gezememiştim ancak görülmesi gereken yerlerin başında olduğunu duydum. şehirde başlıca iki büyük müze bulunuyor hatırladığım kadarıyla, doğa tarihi müzesi ve ulusal güzel sanatlar müzesi. teatru manoel isminde tarihi meşhur bir tiyatroları var, ufak bir ücret karşılığında burada tura katılabilirsiniz. eğer konser öncesine denk gelirseniz prova yapan sanatçıları izlemenize izin veriyorlar.

malta yemeklerinin büyük ölçüde bizim damak tadımıza uygun olduğunu düşünüyorum yalnız porsiyonları bana epey büyük geldi. ben ekim ayında gitmiştim ve sıcaklıklar oldukça iyiydi, kalabalık olmasına rağmen yerlilerin dediğine göre turist sezonu bitmişti. eski ingiliz sömürgesi olduğundan ingilizce konuşan birilerini bulmanız kolay, dil açısından herhangi bir sıkıntı çekmezsiniz. valletta'da çok fazla night club tarzı yer gözüme çarpmadı genelde ufak şirin restoranlar ve kafeler mevcut. ancak gece kulübü, kumarhane, striptiz kulübü gibi yerler paceville'de. şansım olduğunda tekrar gidip gezmek istediğim güzel ülkenin başkenti.

iranlı sahabe. en ünlü sahabelerdendir. ayrıca berberlerin piri olarak kabul edilir. bunun sebebi hz. muhammed'in berberliğini yapmasıdır. selman-ı farisi, babasının ismiyle (yani, oğul bin baba) anılmak yerine, selman ibnül-islam/selman bin islam (islam'ın oğlu selman) olarak anılmıştır. bunun sebebiyse, kendini "ben, islam'ın oğlu selman'ım" diye tanıtmasıdır. hz. selman'ın müslüman olmadan önceki ismi, mabah bin buzahşan'dı. müslüman olduktan sonra selman ismini almıştır.

hz. selman'ın babası, mecusilik yani zerdüştlüğe çok bağlı biriydi. hatta evlerinde ateşgede bile vardı ki, bu ateşin sönmemesinden hz. selman sorumluydu. babası, hz. selman'ı aşırı severdi. hatta o kadar severdi ki, evladının zarar görmemesi adına onu eve kapatmıştı. bu süre boyunca hz. selman, sorgulamaya başlar. "gerçekten mecusilik gerçek din mi?" diye.. fakat hz. selman, adeta ev hapsindeydi, bu yüzden mecusiliği diğer dinlerle kıyaslayamazdı. bir gün, babasının işleri çoğalınca, hz. selman'ı tarlalarından birine bakması için gönderdi. fakat eve çabuk dönmesini söyledi, çünkü hz. selman onun en değerlisiydi.

hz. selman'ın geldiği bu bölgede, biraz hristiyan vardı. hz. selman yola koyuldu ve bir kilise gördü. kilisede hristiyanların ibadet ettiğini gördü ve onların yaptıklarıyla ilgilenmeye başladı. onları izledi.. o, bu insanların dinleri hakkında bir şeyler bilmiyordu. hz. selman, tarlaya gitmek istemedi ve merak ettiği bu insanları akşama kadar izledi. bu dinin, yani hristiyanlığın mecusilikten daha iyi olduğu sonucuna vardı. hristiyanlara bu dinin neye dayandığını sordu. hristiyanlar da, hristiyanlık hakkında kendisine bilgi verdiler..

hz. selman eve geç kalınca babası endişelendi ve onun yanına adamlar gönderdi. hz. selman eve döndü ve olayları babasına anlattı. babası hristiyanlığın hayırsız bir din olduğunu, atalarının dininin, hristiyanlıktan daha üstün olduğunu söyledi. hz. selman babasına karşı çıktı.. hristiyanlığın zerdüştlükten daha üstün olduğunu söyledi.. ve tartışma çıktı.. babası oğlu için telaşlandı ve hz. selman'ı ayaklarından bağlayıp hapsetti.

hz. selman, hristiyanlarla bir şekilde irtibata geçti. hristiyanlar ona dinlerinin kaynağının suriye'de olduğunu söylemişlerdi. hz. selman da onlarla irtibata geçince, suriye'ye giden bir kervan hazır olunca kendisine haber vermelerini söyledi. bir kervan hazır oldu ve hz. selman bir şekilde evden kaçtı. bu kervana katılıp suriye'ye gitti.. burda rahib'e hizmet etmeye başladı ve hristiyanlık hakkında temel bilgileri öğrendi. rahib iyi bir insan değildi. insanların verdikleri sadakaları kendisi için biriktiriyordu. rahib öldü ve onun yerine başka bir rahib geçti. hz. selman, bu rahib'e de itaat etti. bu rahib iyi bir insandı, imanı tamdı. hz. selman onu çok sevdi. fakat rahib'in de ölümü yaklaşıyordu. hz. selman ona, kendisi için kimi tavsiye edebileceğini sorunca rahib, kendisine itaat edilebilecek bildiği tek kişinin musul'da olduğunu söyledi.

hz. selman, musul'a gitti ve bu kişiye itaat etti. bu kişinin de ölümü yaklaştı. hz. selman bu kişiden de kimin tabiliğine girmesi gerektiğini sordu. bu kişi, böyle bir kimse tanımadığını fakat nusaybin'deki bir alime tabi olabileceğini söyledi. hz. selman, nusaybin'e gitti. nusaybin'deki rahibin yanında bir zaman kaldı ve bu rahibin de ölümü yaklaştı. hz. selman, kime tabi olabileceğini sordu. bu rahib, tabi olunabilecek olarak bildiği tek kişinin rumların bölgesinde, ammuriye'de olduğunu söyledi. hz. selman, ammuriye'ye gitti. ammuriye'de bir zaman kaldı ve bir zaman sonra burdaki rahibin de ölümü yaklaştı. yine kime tabi olabileceğini sordu. rahib, uyulabilecek bir kimse bilmediğini söyledi. ardından da şöyle dedi:

fakat yakında bir peygamber gelecek. o, ibrahim'in dini üzerinde gönderilmiş olacak. ve kavminin arasından hicret edecek. hurma bahçelerinin bulunduğu iki harra arasındaki bir yere doğru gidecektir. onun peygamber olduğunu gösteren alametler olacak. o hediye edilen şeyleri yiyen bir kimsedir ve sadaka olarak da hiçbir şey kabul etmez. iki omuzu arasında nübüvvet mührü bulunur. görünce onu tanırsın. o ülkeye gidip ona katılabileceğine inanıyorsan, bunu yap.

hz. selman burda bir müddet kaldı. ardından büyük bir arap kabilesi olan kelb kabilesinden bir tüccarla karşılaştı. bu tüccardan ülkesi hakkında bilgiler aldı ve hakkında konuşulan nebinin bu bölgeden olan bir yerden çıkması gerektiği sonucuna vardı. bir ücret karşılığında bu kişiyle birlikte hicaz'a gitti. fakat vadilkurâ'da bu kişi hz. selman'a ihanet ederek onu bir köle olarak bir yahudi'ye sattı. hz. selman vadilkurâ'da hurmalıklar gördü. kalbi rahat olmasa bile ammuriye'deki rahibin dediği yerin burası olmasını diliyordu. vadilkurâda bir müddet kalınca, efendisi olan yahudinin kuzeni, yahudi kabilesi olan kureyzaoğullarından bir kimse tarafından satın alındı. ve burdan da medine'ye götürüldü. burda, rahibin bahsettiği beldeye geldiğini anladı.

hz. selman, hz. muhammed medine'ye hicret edene kadar bir köle olarak burda hurma bahçelerinde çalıştı. sürekli çalışmak zorundaydı, bu yüzden serbest insanlarla konuşamıyordu. bu sebepten de, hz. muhammed'in varlığını bilmiyordu. hz. muhammed kuba'ye geldiğinde, evs ve hazrec kabilelerinin ona iman etmesini yahudiler kabullenemiyorlardı. hz. selman yine hurma bahçesinde çalıştığı sırada yahudilerden biri geldi ve bir ağacın altında oturan hz. selman'ın sahibine, evs ve hazrec kabilelerini kastederek şöyle dedi;

allah, benî kayle'ye lanet etsin. vallahi onlar şu anda, mekke'den bugün gelen bir adamın etrafında toplanmışlar ve onun nebi olduğuna inanıyorlar.

hz. selman kendi kendine şöyle der; bu kimse, kesinlikle o peygamberdir!

hz. selman fena titremeye başlar, öyle bir titrer ki, ağacın altında duran sahibinin üzerine düşeceğinden korkar. hızlı bir şekilde ağaçtan iner ve şöyle sorar;

ne diyor? bu haber nedir?

efendisi, hz. selman'a sert bir yumruk atar ve şöyle bağırır; bundan sanane?! sen işinin başına dön. hz. selman ise şöyle der;

ben sadece duyduğum bu haberin ne olduğunu anlamak istedim.

akşam olunca hz. selman, biriktirmiş olduğu bir parça yiyeceklerini alır ve kuba'daki hz. muhammed'in yanına gider. ona şöyle der;

senin salih bir insan olduğunu duydum. yanınızda ihtiyaç sahibi olan arkadaşlarınız var. sizin halinizi duyduğum vakit, bunları size vermemin daha iyi olacağını düşündüm. ve ardından da getirdiklerini resulullah'ın yanına koyar.

resulullah, ashabına şöyle buyurur; yiyiniz. fakat resulullah kendisi bunlardan yemez. hz. selman, resulullah'ın sadaka kabul etmediğini gördüğü vakit kendi kendine şöyle der; işte bu alâmetlerin birindendir. daha sonra da resulullah, medine'ye geçer.

hz. selman yine bir şeyler hazırlar ve resulullah'ın yanına gider. hz. selman, kendisine hediye vermek istediğini söyler. resulullah'ın sahabeleriyle birlikte bunlardan yediğini görür ve ikinci alametin de resulullah'da var olduğu sonucuna varır.

bir müddet sonra hz. selman, tekrar resulullah'ın yanına gider. resulullah, ashabı ile birlikte oturuyordu. hz. selman onlara selam verir ve resulullah'ın etrafında dolaşmaya başlar. resulullah, hz. selman'ın bildiği bir şeyleri araştırdığını anlar ve ridasını kaldırır. hz. selman, resulullah'ın sırtındaki mührü görür ve ammuriye'deki rahibin kendisine bahsettiği mührün aynısı olduğunu anlar. ve onu öperek ağlamaya başlar..

resulullah, hz. selman'ı yanına oturup halini sorar. hz. selman, oraya ulaşıncaya dek yaşadığı olayları anlatır, ve resulullah ile ordaki sahabiler hayretler içerisinde onu dinlerler. bu arada, hz. selman'ın resulullah'a geldiği zaman arapçayı maksadını anlatacak kadar bilmediği ve bu yüzden, resulullah ile farsçayı bilen bir tercüman sayesinde konuştuğu rivayet edilir. hz. selman'ın başına gelen olaylarla ilgili rivayetlerde farklılıklar vardır.

hz. selman bir süre daha köle olarak yaşadığı için, hendek savaşı öncesi gazalara katılamamıştır. uhud savaşı öncesinde resulullah, hz. selman'a efendisiyle şartlı serbest bırakma anlaşmasında bulunmasını buyurur. hz. selman efendisine gider ve serbest bırakılmasının şartı olarak, 300 hurma fidanı elde edip dikmek ve 1600 dirhem altın vermek konusunda anlaştılar. resulullah bu haberi alınca, sahabilere şöyle buyurdu: kardeşinize yardım ediniz.

sahabiler kendi güçleri ölçüsünde fidan elde ettiler ve 300 fidanı hz. selman'a verdiler. resulullah, hz. selman'a şöyle buyurdu: selman git çukurlarını kaz. dikmeye sıra gelince onları sen dikme, bana haber ver. onları kendi ellerimle yerlerine koyacağım.

hz. selman, çukurların kazılması görevini sahabilerin yardımıyla bitirir. resulullah da bahçeye gider ve bütün fidanları yerine koyar. bu fidanlardan bir tanesi bile kurumaz. ardından resulullah, hz. selman'ı çağırır ve efendisine ödemesi gerekilen 1600 dirhem altını ödemesi için ona yumurta büyüklüğünde olan bir altın külçesi verir. hz. selman şöyle sormaktan kendini alamaz, ya resulullah, bu benim ödemem gereken miktarı nasıl karşılar?

resulullah şöyle buyurur; ey selman! allah onunla senin borcunu karşılayacaktır. hz. selman gerçekten de bu altın külçesiyle, ödemesi gereken altın miktarını öder. böylelikle hz. selman kölelikten azat edilir. hz. selman'ın azat edilmesi konusunda farklı rivayetler vardır.

hz. selman haliyle, tavırlarıyla adeta bir cazibe merkesiydi. hatta ensarlar da, muhacirler de, hep selmân bizdendir. diyorlardı. bunun üzerine resulullah buyurdu; selmân bizdendir, ehli-beyt'tendir.

gel zaman git zaman, hz. selman birgün vali olur. o sıra bir adam, yanında bir yük incirle gelir. hz. selman'ın sırtında bu sıra gösterişsiz bir aba vardı. adam, hz. selman'ı tanımamaktadır. hz. selman'ı bu hâlde görüp şöyle der;

gel şunu taşı!

hz. selman gidip yükü sırtlanır. halk hz. selman'ı görünce tanır. ve adama şöyle derler:

senin yükünü taşıyan bu zât validir!

adam şöyle diyerek özür diler,

seni tanıyamadım.

ve hz. selman'ın sırtındaki yükü almaya çalışır. hz. selman ise şöyle der,

bir zararı yok. yükü evine götürene kadar sırtımdan indirmeyeceğim.

--

hz. selman ile ilgili şöyle bir olay da anlatılır;

daha hz. muhammed'in yaşadığı dönemde, sahabeden bir grup, mescid-i nebevi'de halka kurmuş, aralarında sohbet ediyorlardı. bunlardan birisinin hz. selman ile bir problemi vardı. hz. selman, mescid-i nebevi kapısından içeri girince, hz. selman ile sorun yaşayan sahabe, hz. selman'ın duyacağı bir şekilde konuyu değiştirir ve etrafındaki arkadaşlarından kabile ve soylarını sormaya başlar. soyun nedir, sülalen nereye dayanır, hangi kabiledensin? diye sormaya başlar. herkes kendi soyunu-sopunu anlatır.

-mudar kabilesindenim, falan oğlu falanım!
-ben evs kabilesindenim, babam medinelilerin en şereflilerinden falanın oğludur. dedem şudur, dedemin babasıysa şudur! diye anlatır birisi de..
-ben de temim kabilesindenim, falanın oğlu falanım.
-ben, hazrec kabilesindenim!
-ben de kureyş kabilesindenim, insanların en şereflilerinin soyundanım!

hz. selman tüm bunları acınmayla dinler. sohbet bitince, sohbeti idâre eden zat hz. selman'a dönüp şöyle sorar:

ya selman, senin soyun-sopun nereye dayanıyor, sen nerelisin, sen hangi kabiledensin?

onlar, hz. selman'ın iranlı yani yabancı, garip, bilinen bir soyunun olmadığını düşünürler. hz. selman ise şu cevabı verir;

ben de, islam'ın oğlu selman'ım.

hz. selman, gözleri dolarak şöyle devam eder;

ben delalette olan sapıtmış bir insanken, allah, hz. muhammed ile beni hidayete erdirdi. ben fakir, yoksul bir insanken, allah, beni hz. muhammed ile zenginleştirdi. ben basit bir köleyken, allah, beni hz. muhammed ile özgürlüğüme kavuşturdu. işte bu benim soyum ve ırkım. benim soyumu, sopumumu öğrenmek istiyorsunuz? ben de, islam'ın oğlu selman'ım.

bu cevap karşısında kimse bir şey diyemez, herkes donup kalır. herkesin içten-içe islam kardeşliği duyguları kabarır. hz. ömer, bütün bunları mescid'in bir yerinde dinlemekteydi. bu sözleri duyduğu an ayağa kalktı ve bu topluluğun yanına geldi. hz. ömer onlara şöyle dedi;

peki ya benim soyumu-sopumu öğrenmek ister misiniz? ben de islam oğlu ömer'im. islam oğlu selman'ın kardeşiyim.

ordaki sahabilerin hepsi birer-birer ayağa kalkıp, ben de islam'ın oğluyum demeye başlar..

hz. selman, ölüm döşeğine yattığı zaman vali sad bin malik ve sad bin mesud onun ağladığını görürler. neden ağladığını sorduklarında hz. selman şöyle cevap verir;

resulullah bizden bir ahid aldı. hiç birimiz onu koruyamadık. o bize şöyle demişti: sizin dünyadaki geçimliliğiniz, bir yolcunun azığı kadar olsun.

şiiler, hz. ali ve ehli beyt hakkındaki rivayet edilen hadislerin çoğunu hz. selman'a isnad eder. galiyye (gulat-ı şia) ekollerindeyse, hz. selman, ilahi sudur sırasındaki hz. ali'den hemen sonraki kişidir. nusayrilikte, nusayrilerin teslis akidesini ifade eden ayn, mim, sin harflerinden, ayn hz. ali'yi, mim hz. muhammed'i, sin ise hz. selman'ı ifade etmektedir.

durzîlerse, kur'an'ın hz. selman'a vahyolunduğuna ve hz. muhammed'in kur'an'ı ondan aldığına inanırlar. sufiler ise ashabul-suffe ile beraber hz. selman'ı tasavvufun kurucularından biri olarak kabul ederler.

(bkz: bu ekiple bakkala gidilir.)

62 kişi puu ben günde 3 kelime konuşmayan insanım, ne konuşkan olmuşum.

mide bulantısına iyi gelen şey.

ne kadar maaş alıyorsun. hayır sanki yüksekse beraber yatırım yapacağız düşükse ek gelir teklif edecek sanki.

sırılsıklam olmuş yastığı ters çevirip baş ağrısıyla uykuya dalmaya çalışmakla devam edecek sürecin başlangıcı.

insanlar sakinlik,huzur için tercih ediyor du tren yolculuğunu.bunun da cılkını çıkardılar.

"ben nereye gittimse bütün zulumlardı
bütün açlıklardı kavgalardı gördüğüm
kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
namussuz bir çağ bu biliyorsun"

senden mahrum bırakılan şeyin başkasına fazlasıyla verilmesi.