ana diliyle türkü söylemek, dua etmek, ağıt yakmak, yazı yazmak.

(bkz: kızlarsoruyor.com)

fotoğraflarınız harika. benimkisi biraz daha tatsız. pandemiden önce polonya'nın bir şehrinde, şehir merkezinden yurda doğru yürüdüğümüz sırada görüp çekmiştim. yazıyı görünce arkadaşımla durup bi düşünmüştük.

tarih biliminin alt dallarındandır. adı üzerinde, araştırma konuları küçük şeylerdir: küçük yerleşimler, küçük olaylar, küçük* kişilikler. daha yenice, 20. yüzyılın hemen sonlarında ortaya çıkmış ve gelişmiştir. en bilindik ve en süper örneği carlo ginzburg'un il formaggio e i vermi (tr. peynir ve kurtlar, metis) eseridir.

yüzyıllardır süregelen, sadece önemli insanların ve olayların konu alındığı tarihyazımına tepki olarak doğmuştur. ilgi alanı kitleleri etkileyen liderler, görüşler, olaylar ve olgular değil; arşivlerin kuytu köşelerinde bir iki satır ya da sayfayla geçiştirilen insanlar, dünyayı hiç de öyle sanıldığı gibi değiştiremeyen fikirler, geçmiş gitmiş ve kimsenin aklında kalmamış olaylar ve gerçekleşemeden yarım kalmış olgulardır.

araştırması, çalışması ve okuması pek keyiflidir.

kesinlikle allah’ın indinde isa örneği adem örneği gibidir. onu turab’dan (topraktan) yarattı, sonra ona ol dedi, o hemen oldu. (ali imran 59)

fazla ısrar bir yerden sonra tacize girer. lakin kimin hangi konuda ısrar ettiğine ve bunun için hangi yolları denediğine bağlı olarak hoşa gidebileceğini ve başarıya ulaşabileceğini düşündüğüm bir tavır.

üst ekleme- eğer 2 günde değişmezse aylık puan tablosundan gelecek ödülü ihtiyacı olan bir yere bağışlar mısınız?

tanım: doğumgününde sözlüğe bye diyen yazar.
yeteri kadar mide bulandırıcı olayı gördükten sonra, yönetimin bir kısmına yönetimde başarılar, diğer kısmına da koruyup kolladıkları ile mutlu mesut sözlükçülük oyununda başarılar diliyorum.

20 yıldan sonra herhangi bir sözlük için bu derece kafa yoramam.*

kalın sağlıcakla.**

bi baktım airbus üstüme doğru geliyor!aman tanrım didiim!.

reyiz yine döktürmüş.

sadece tantunisi ve kerebiçiyle sevdiğim, adana'ya yakın bir şehir.

insan kendisi hakkındaki dedikoduları bu kadar güzel anlatır.

kim söylemiş beni
süheyla'ya vurulmuşum diye?
kim görmüş, ama kim,
eleni'yi öptügümü,
yüksekkaldırımda, güpegündüz?
melahat'ı almışım da sonra
alemdar'a gitmişim, öyle mi?
onu sonra anlatırım, fakat
kimin bacagini sıkmışım tramvayda?
güya bir de galata'ya dadanmışız;
kafaları çekip çekip
orada alıyormuşuz soluğu;
geç bunları, anam babam, geç;
geç bunları bir kalem;
bilirim ben yaptığımı.
ya o, mualla'yı sandala atıp,
ruhumda hicranını söyletme hikayesi?

orhan veli kanık

radyoda takılan yazarlara artı karma puan verilmelidir.
çünkü bir sürü yazar ömrünü burada geçirecektir.
elinize emeğinize yüreğinize güzel kafanıza sağlık.

"keşke"lerle değil, "iyi ki"lerle dolu bir hayatımın olması.

evden çalışma olayının en ciddi destekçisi olan internet sitesidir www.freelancer.com

basit tanımı: kişilerin bilişim teknolojileri alanında ortaya çıkardığı projelerin alıcılara ulaşmasını ve bunun karşılığında ücret ödenmesini sağlayan bir aracıdır

ortaya çıkmasının belirli nedenleri var

y kuşağı kendimi ofise kapatacağıma biraz az para alırım bmw 7 yerine bir vespa kullanırım kapitalizme kendimi alet etmem diyor.

(ofis dediysek y kuşağının tümünü konformist orta sınıf olarak kabul etmiyoruz sadece bir örnek ofiste çalışmak isteyip çalışamayanlar da var daha doğrusu o ünlü şiirde dendiği gibi "sistem bir tahterevalli yukarının dengede durması aşağının kalabalıklığına bağlı" ofiste çalışıp beyin gücünü satabilmek için gereken elemelerden geçemeyenler çoğunlukta)

iş bulamayanlar için de bir fırsat bilgisayar beceriniz olduğu ve payooner köpeklik yapmadığı sürece iyi kötü çorbanız kaynıyor.

basligi da bu sekilde acmaniza sebep olacak durum. saniyorum ki eksi sozlukun ilk zamanlarinda epey yaygin bir durum oldugundan 2000lerin basindan beri interaktif sozluk okuyanlarin gozlerini coktan alismistir bu sekilde yazilan tanimlari okumaya.

günümüzde ben dahil birçok insanda olmayan erdemdir.

karsu - jest oldu
cover : karsu
orijinali : mustafa sandal

toplum olarak yaşamak insanın hayatta kalmasını kolaylaştırdığı için bunu destekleyen mekanizmalar gelişmiştir. örneğin toplum içinde kabul görmek, saygınlık insanı mutlu eder, reddedilmek toplumdan dışlanmanın (dolayısıyla ölüme yaklaşmanın) bir basamağı olduğu için bizi üzer. bu üzüntü ve mutluluk duygularını hissettiren kimyasal süreçler o şekilde evrimleştiğimiz için kendiliğinden olur, sonuçlarını düşündüğümüz için gerçekleşmez (ayrıca sonuçlarını düşünebilme kapasitemiz de var bu yüzden sıradan insan için saf bencildir diyemeyiz, toplumla karmaşık bağlarımız var. sosyopatlar belki öyle değil.

başka örnek vereyim. anneler oksitosin hormonuyla bebeklerine bağlanır. çünkü bebeğin hayatta kalması için buna ihtiyacı vardır. anne sadece o duyguyu hissederek hareket eder. ben bakmazsam bu bebek ölür, bu bebek benim genetik devamlılığımı sağlayacak, yaşlanınca bana bakacak gibi şeyler düşünmez, gerçek bu olsa bile.

hayat sadece devam etmeye çalışır ve bu da bireylerin hem kendilerini koruması, hem yavru yapması ve toplumları için katkıda bulunmalarıyla olur. bireyler olarak birbirimizden bağımsız değiliz. bizi birbirimize bağlayan bağlar ve fedakarlık davranışına sebep olan mekanizmalar genlerimizde kayıtlı kimyasal süreçlerle oluyor.