2001 yılında remzi kitapevi'nden çıkan ömer zülfü livaneli kitabı. aynı yıl yunus nadi roman ödülünü almış.

kitabın kurgulanışı benim daha önce rastlamadığım bir biçimde tasarlanmış. önsözünde yazarın kitabın bazı bölümlerini yeniden yazdığını anlattığı bir yer var. yaptığım çıkarım farklı bulduğum kurgulanış eklemesi olduğuydu. aynı hikayeyi bir yaşayandan bir de yaşayanı dinleyen yazardan sunuluyor hikaye okuyucuya. dışarıdan ve içeriden olayların nasıl göründüğünü net bir şekilde okuyucuya gösteriyor bu özellik.

ben yazarın okuduğum iki romanına göre bu kitabı çok daha sevdim. sevdim dediysem de yazarı kendi yazdıkları içinde sevdim. fakat yukarıda bahsettiğim kısım bana çok farklı bir okuma deneyimi sunduğu için başarılı ve tavsiye edebileceğim bir nitelikte. beni livaneli kitaplarında asıl rahatsız eden ise geçmişte yaşanmış şeylerin anlatılana kadar laf kalabağı içermesi. (bkz: serenad) bu kitapta ise asıl anlatılana ulaşma arzusu hissetmedim. hikaye yaşanmış bitmiş değil devam ediyordu, geçmişten gelen izler geleceğide belirleyecekti çünkü, bitip tükenmiş bir hikaye değildi anlatılan. akıp giden devam eden bir hikaye idi.

benim gibi sevmemiş ama yeniden livaneli'ye şans tanımak isteyenlere, kurgulanışı ve yazımı konusunda farklı bir deneyim yaşamak isteyenlere akıcı, sürükleyici bu kitabı tavsiye ederim naçizane.

sözlükte yaşanan aşka/arkadaşlığa her daim saygım ve sevgim var, sevelim sevilelim sözlük kimseye kalmaz.*
karikatürüm geldi bir saniye;*
çekilin bakayım doğru düzgün aşk yaşamayı bilmiyorsunuz! **

sözlüğün kalitesini arttıran, her tanımıyla bilgi veren favori sözlük yazarım, iyi ki var.
ayrıca beğeniler konusunda da gönlü bol olduğundan arada bildirimleri şenlendirip minik minik gülümsetir.

kesinlikle izlenmesi gereken filmdir. o kadar da sert değildir hatta sıradandır filmin içindeki olaylar döngüsü. zevkli filmdir eğlencelidir memleketim belgrada gitme isteği uyandırmıştır.

hafif gerilim,biraz drama azıcık ucundan da vahşet gösterilmektedir çünkü benim gibi gözler gerçek hayatta ne vahşetlere tanık olmuştur yazsa müebbet hapsi istenebilir o yüzden film aşırı sıradan ve hergün yaşanan olayları biraz sanatsal açıdan ele almıştır hassas bünyeler disney filmlerine yönelmelidir.

yönetmenliğini jonathan demme'nin -kuzuların sessizliği filminin yönetmeni aynı zamanda- yaptığı, 2008 yapımı amerikan filmi.
65. venedik film festivali'nin ve toronto film festivali'nin açılışı bu filmle yapılmıştır.
filmde önemli rollerde oynayan oyuncular; anne hathaway, rosemarie dewitt, bill irwin, anna deavere smith, tunde adebimpe ve debra winger.
müzikleriyle dikkati çeken filmin müziklerini, donald harrison jr. ve zafer tawil hazırlamış.
anne hathaway'in, bu filmdeki rolüyle en iyi kadın oyuncu dalında oscar adaylığı var.

kişisel not: benim sevdiğim filmlerdendir.



aşağıda, rachel evleniyor filmindeki bütün müzikleri kopyaladım. ama en çok 'rachel loves sidney'i severim. filmin 'theme' müziğidir.

“rachel getting married” soundtrack tracklist:
1. unknown legend – tunde adebimpe
2. wedding – waltz zafer tawil
3. kym’s homecoming – zafer tawil
4. america – robyn hitchcock
5. here come the bride – brooklyn demme & barry eastmond, jr.
6. rachel loves sidney – donald harrison jr.
7. samba for shiva – cyro baptista & beat the donkey
8. ethan’s theme – zafer tawil
9. up to our nex – robyn hitchcock
10. dread natty – congo sister carol east
11. dancing with shiva – black bombay
12. it’s been done – angela mccluskey
13. lower ninth ward blues – al “carnival time” johnson
14. ın my soul – tavash graham featuring tamyra gray
15. trilla – brooklyn demme
16. rachel loves sidney (studio version) – donald harrison jr.

sizi filmin 'theme' müziğiyle başbaşa bırakayım, eminim seveceksiniz. iyi dinlemeler.
buradan

öfke.. ofkeme yenilmek benim için büyük aciziyet..

kendimi hiç görmediğim akmar pasajında gibi hissettiren yazar. tanımlarını okurken kafamın içinde led zepplin falan çalmaya başlıyor, kafa sallıyorum istemsizce. ki hayatımda hiç o grubu dinlemedim, tanımları ile duyguyu aktarmakta o derece başarılı yani.

anlamı muhteşem olan bir kelimeyi nick olarak seçmek, elbette ki okurken beyin geliştiren tanımlara sahip birine yakışırdı. umarım bilgiyi aktarma konusundaki yeteneğiniz hiç körelmez.

daim olsun efendim, eksik olmasın. hep yazın hep okuyalım. *

edit: imla hatası yapmasaydım ölürdüm.

bir anda efsane modumu yükseltti. üzgün üzgün tavanı izlerken beni kaldırıp dans ettirdi.* size de bırakayım...

illuminati oyunu bunlar hep. kanmayın. şeytan ucuzundan ruhunuzu alıp kara borsada okutuyor, ekmeğine bakıyor.
tanım: bir tür alışveriş.

ayakkabısını kendi bağlayabilen çocuğun ileride olması muhtemel insandır.

hayata karşı 1-0 önde, ya da en az bir "b", hatta "c" planı cepte olandır.

19. yüzyıl heykeltıraşlarından giovanni battista lombardi'nin muhteşem eserlerinden biri.


(görsel sothebys. com'dan alıntıdır.)

detaylar inanılmaz başarılı. "su"yun ayak üzerinden geçişi, "kumaş"ın arkasından vuran ışık...



(görseller, pbs.twimg. com ve artedepensar. com'dan alıntıdır.)

supportgirl ukdesidir.
vücudun bir yarısındaki kaslarda kuvvetsizlikdir. istemli hareketler tümüyle kaybolmuştur. halk arasında sağ/sol tarafına felç inmiş gibi söylemleri de duyabilirsiniz.

olmayan şeyin sistemi mi olurmuş dediğim başlık.

hayatta çok acı çekmiş insanların ortak noktaları mizahlarının iyi gelişmiş olmasıdır. hayat kendine genelde kötü yüzünü gösterdiği için hayatta kalabilmek için kendine bir çıkış noktası aramış, mecburen izahı olmayan şeylerin mizahını yapmak, alaya almak zorunda kalmıştır.

inanmayan kişi edebi azapla tehdit ediliyor, buna karşın ondan saygı duyması isteniyor. biraz fazla ironik değil mi sizce de?

o bank deniz kenarındaysa daha da güzel olan eylemdir. nedense ilk aklıma gelen "acaba şu an denizin diğer ucunda benim gibi oturmuş denizi seyreden biri var mı?" olur. nasıl biri olduğunu, nasıl bir hayatı olduğunu merak ederim. belki de orada bırakın denizi seyreden biri, bank bile yoktur. olsun, bu küçük tahminleri severim. hem böyle anlarda kendi hayatım üzerine düşünmeyi anlamsız bulurum. huzurlu olduğum bir yerde ruhumun sıkılmasından korktuğumdandır belki.

2006-2010 yıllarında kanal d'de yayınlanan dizi. reşat nuri güntekin'in kitabından uyarlanmıştır. 174 bölüm (5) sezon çekilmiştir. şimdi de kanal d 'de tekrar bölümleri yayınlıyor izlemek isteyenlere duyrulur.
ali rıza bey hiçbir zaman yemek masasından sakince kalkmamış, adam bir lokma yemek yiyememiştir.dizinin sonunda bence açlıktan öldü.
"aman ali rıza bey ağzımın tadı kaçmasın diyen hayriye hanım kocasını oldukça kıskanan, 5 evladının arasında en çok necla ve şevketi seven bir annedir. her anne gibi o da evlat ayrımı yapmıştır.
fikret ise garibim evdeki curcunaya dayanamayıp tahsin ile evlenip, cevriye gibi bir cadı kaynana ile ömrünün yarısını geçirmiştir. sonunda da kendini cevriye'ye sevdirmiştir tabi.
gelelim şevket'e. kendisi ferhunde gibi bir yılanı evine sokan (aynı zamanda kazanova oğuz'u da ) ailenin başına saran da yine ferhundedir. neyse şevket ailenin hırsızı, dolandırıcısı desek doğrudur. ailesinin tüm yükünü omuzlarına aldığı için ve başında ferhunde gibi bir bela olduğu için asla para yetiştirememiş ve sonunda hapsi boylamıştır.
gelelim leyla'ya. efendim kendileri yaklaşık 30 bölüm üstünden çıkarmadığı toz pembe ve çirkin tüllü montu sayesinde evin delisi ve depresyonik modundan çıkamayan (evin mağduru) ve asla akıllanamayan, nefes alsa kötü yola düşecek evin saf mı saf kızıdır. necla'dan yediği ağır darbe sonucu bir daha toparlanamamıştır.
gelelim necla'ya. anasının göz bebeğine. ailenin minik peynirciği...leyla'nın aksine gözü açıktır. ablası leyla'nın kocasıyla kaçmış, pişman olsa da sonunda sırf oğuz'u , nişanlısı cem'e tercih etmiş ve tilkinin dönüp dolaşıp geleceği yer kürkçü dükkanı hesabı tekrar cem'e dönmüştür.
ayşe evin küçük kızı, şimdi ki tekrarları izliyorum da kızın değişik bir şivesi ve aksanı var. (ege şivesi ile fransız aksanlı ayşe)
oğuz: erkeklerin yüz karası mı desem yoksa kralı mı desem bilemedim. sultan süleyman bile bu kadar hızlı harem kuramazdı. oğuz önce patronun karısı ceyda ile birlikte olup onu hamile bırakmış, sonra leyla'ya tecavüz etmemiş yetmemiş leyla ile evlendikten sonra kız kardeşi necla ile birlikte olmuştur. necla ve ceyda'ya aynı evi tutmuş. iki kadın arasında mekik dokumuştur.
gelelim fiko'nun kaynanasına cevriye hanıma: izlerken her seferinde böyle kaynana düşman başına desem de arada özellikle dizinin sonlarına doğru herkesin sevgisini kazanmış, akıllardan çıkmayan yaprak dökümü karakterlerinden biridir. kankası nurinisa(nuriş) ile dostluğu da çok sevilmiştir.
tahsin:fiko'nun müstakbel kocasıdır. önce ikisi de mantık evliliği yapmış, tahsin vefat eden eşinden dolayı 3 çocuğu ve anası perişan olmasın diye fikretle evlenmiş, fikret ise palu ailesi kıvamındaki ev halkından dolayı pılını pırtını toplamış tahsinle evlenmiştir. mantık evliliği sonra aşk evliliğine dönüşmüştür. hatta çocukları bile olmuştur.
neyyir: hayriye hanımın ahiretliği, gıybet-i yandaşçısı, kahve arkadaşıdır. tahsin ile fiko'nun arasını yapmıştır.
sedef: oldu bitti şevkete yanıktır. sürekli bolero giyer ve 5 sezon küt saçla oynamıştır. az anasının gözü değildir.
deniz: neslihan atagül'ün oynadığı dizi karakteridir. o zamanlar baya acemiymiş. babasından yaşlı (babası tahsin) adamla takılmıştı bir ara.

süleyman burada temsilidir.

fikret kızılok'un yeni denk geldiğim şarkısı. ritmi ve sözleri çok hoş. bize anlamlı gelmesinin başka sebebi olamaz tabii.

peygamberimiz maa'r-refîkil-a'lâ" (en yüce dosta) demiştir. umarım ağlayarak geldiğim bu dünyaya mesut bir şekilde veda ederim. söze gelince hiç bir şeyi sona bırakmayın arkadaşlar.