16 yaşıma girdiğim gün
"doğum günüm"

efes antik kenti

cornell üniversitesi’nin iki psikoloğu justin kruger ve david dunning’in tanımladığı algılamada yanlılık eğilimidir.

bu varsayımda iki bilim insanı “yanlış sonuçlara veya talihsiz seçimlere varanlar, sonuçların yanlışlığını veya seçimlerinin talihsizliğini anlayabilecek yetkinlikte de olmayabilirler.” görüşünü savunmaktadır.

insanlar bir konu hakkında ne kadar az biliyorsa, o konu hakkındaki az olan bilgisi aslında ne kadar az bilgi sahibi olduğunu fark etmesini engellediği gibi, sanki konuyla ilgili her şeyi biliyormuşçasına bir özgüven kazandırmaktadır.

maalesef ki mesleğe değil paraya saygı duyulan bir ülkedeyiz.

ölmek mi istiyorsun? git o zaman at kendini denize. 5 saniye sonra hayatta kalmak için çırpındığını fark edeceksin. sen kendini öldürmek istemiyorsun sen içindeki bir şeyleri öldürmek istiyorsun.

/ morgan freeman

sol frame yakında kusturacak. kaliteyi artırmak gerekirken, beyni organında olanların açtığı başlıklara prim yok.

aşkı bulamamak fobisi. romanlardan çıkma bir aşkı yaşatamadan, yaşayamadan ölürsem? hep denedim, hep çabaladım; ya yalansa bütün bunlar!

aman da ne romantik.

ateşli silahlarda mermi çekirdeğinin çapını belirtmekte kullanılan ve 1 inçin yani 25.4 milimetrenin yüzde birine eşit olan ölçü birimidir. 1 kalibre 0,254 milimetreye denktir.

türk ordusunda da kullanılan g3 piyade tüfeğinin mermi çekirdeğinin çapı 7,62 milimetredir, bu da 30 kalibreye denk gelir.

"pusulanın hep kuzeyi gösteren ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da daima bir kadını gösterir her zaman. bunu hiç unutma meryem… seninle benim gibi kadınlara hayatta yalnızca bir, tek bir marifet gereklidir, o da zaten okulda öğretilmez. o da tahammül. sabretmek. katlanmak. sahip olduğumuz tek şey bu yeteneğimizdir. bir erkeğin kalbi fesat, habis bir şeydir meryem. bir ananın rahmine hiç benzemez. kanamaz, sana yer açmak için genişlemez…" bin muhteşem güneş - khaled hosseini.

savaşın yıkıntıları arasında kalmış hayatların, yok olan umutların anlatıldığı; sadece kadın olduğu için ne kadar çaresiz olunabileceğini çok akıcı bir dille anlatan kitabı okurken afganistan’da kadınların uymaları gereken kuralları da öğreniyoruz.

...evinizden dışarı çıkmayacaksınız. dışarıya çıkarsanız yanınızda mutlaka bir mahrem erkek akrabanız bulunacak. sokakta tek başına yakalanan kadın dövülecek ve evine gönderilecek.

her ne şart olursa olsun asla yüzünüzü göstermeyecekseniz. burka'yla örtüneceksiniz. aksi halde şiddetle kırbaçlanacaksınız.


erkeklerle göz göze gelmeyeceksiniz. uluorta gülmeyeceksiniz. gülenler kırbaçlanacaktır.

tırnaklarınızı boyamayacaksınız, boyarsanız bir parmağınız kesilecek.

sizinle konuşulmadan konuşmayacaksınız.

şu hadisi bilen erkek sayısı o kadar az ki...
“kadınlara iyi bir şekilde davranın. hanımını döven, allah'a ve resulüne asi olur. kıyamette onun hasmı ben olurum” - hz. muhammed (sav).

(bkz: tarih biliminin yöntemleri)nin ilk basamağıdır. tarihi bilgiye kaynaklık eden her türlü malzemeye 'kaynak' denir.

kaynaklar özelliklerine göre birinci elden kaynaklar ve ikinci elden kaynaklar olmak üzere ikiye ayrılırlar.

birinci elden kaynaklar, ana kaynaklar olarak da bilinmektedir. bu kaynaklar, araştırılan dönemde yazılmış, söylenmiş veya o döneme ait bir kazıda bulunmuş olabilir.

ikinci elden kaynaklar ise araştırılan dönemde oluşturulmamış olan kaynaklardır. örneğin halil inalcık hocanın osmanlı tarihi hakkında yazdığı eserler, ortaokul, lise tarih kitapları gibi kaynaklar, o dönemde oluşturulmuş olmadığı için ikinci elden kaynaklar olarak geçer.

bu iki özellik ise yazılı kaynaklar (ferman, mektup, tablet, kitabe gibi), sözlü kaynaklar (destanlar, efsaneler, masallar gibi), sesli ve görüntülü kaynaklar (video, fotoğraf, o dönemde yapılmış olan resimler gibi) ve eşya ve nesneler (arkeolojik kazı sonucu bulunan tas, çanak, çömlek gibi) olarak dörde ayrılır.

yazılı kaynaklara örnek olarak hititler'in oluşturduğu anal yıllıkları (oluşturulma amacı yaratıcıya hesap vermektir), osmanlı padişahları tarafından yayınlanmış fermanlar, göktürk ve uygur kitabeleri verilebilir.

sözlü kaynaklara ise o dönemde söylenmiş olan atasözleri, o dönemlerde söylenmiş olan türküler, anlatılmış masallar örnek verilebilir.

sesli ve görüntülü kaynaklara örnek olarak ise eski çağlardaki insanlar tarafından mağara duvarlarına çizilmiş olan resimler, yine o dönemde yapılmış olan padişah portreleri, tarihi çok eskiye dayanmasa da o dönemde çekilmiş olan videolar, oluşturulmuş ses kayıtları verilebilir.

eşya ve nesnelere ise dediğim gibi o dönemlerde yapılmış olan çanak, çömlek gibi eşyalar örnek olarak verilebilir.

hasır şapka ve tatlı gülümsemeyle beraber kullanılması daha avantajlı olacaktır.

montaigne kim? ama iyi demiş.

künefe alır.

kırmızı çizgimizdir. her koşulda hayat kurtarır.

bermuda sahillerinde, elimde martini bardağımla bir şezlongda uzanmışım. kafamda koca bir hasır şapka, bacak bacak üstüne atmış keyif yapıyorum. hafif, tatlı bir rüzgâr eserken gözlerimi kapatıyorum.

tam o esnada koca bir gürültüyle bir grup çocuk yanımdan koşarak geçiyor ve beni ıslatıyor. güneşten sıcacık olmuş bedenime değen su damlaları anında buharlaşırken bir anlığına ürperiyorum.

ürperiyorum çünkü 2 metre ötemde türk bir aile var, çocuklar da onlarınmış. gürültülerinden, haylazlıklarından anında kafam şişiyor. "burada da mı buldunuz lan beni!" diye, hiç de kibar olmayan bir biçimde söylenerek kalkıp oradan uzaklaşıyorum.

hayalimde bile rahat yok. yazıklar olsun size!

an itibariyle fenerbahçe puan kaybetti, sevgili moderatörümüz patagonyalı'nın şuan bulunduğu vaziyet ektedir.*

anime kızları arama-kurtarma kulübü kurmak istiyorum.
saklandıkları yerleri bulmamız lazım.

(bkz: anime kızları arama kurtarma kulübü)

her yaşın ayrı bir güzelliği var.
buradan

neden daima o hiç kırmak istemediklerimizi kırıyoruz? o çöp neden dönüp dolaşıp daima sakınılan göze batmak zorunda? neden hep başımızın üstündekini yuvarlıyoruz ilk önce uçuruma?

dönüp hayatıma bakıyorum. tepeden tırnağa bakıyorum, sağdan ve soldan, önden ve arkadan, hatırladığım ilk ve son noktadan. daima ve ısrarla en çok kıymet verdiğim insanları kırmışım. en çok sevdiğim, en çok merhamet beslediğim, saçının teline zarar gelirse naparım diye dertlendiğim insanlar. en çok onları incitmişim. bunun farkına yeni varmıyorum üstelik. yıllar evvel fark ettim. yıllardır aldığım yol ancak bir arpa boyu. çektiğim oku en çok kıymet verdiklerimin kalbine saplamakta ne kadar da yetenekliyim. yazsam sanki binlerce satır yazacağım ama biliyorum benim içimden dökülecek hiçbir cümlede yanıtı yok bu soruların.

bana kalan kocaman bir yorgunluktan başkası değil artık. belki de hepsi “her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiğidir”: kırmamaya çalışmanın paramparça ettiği.