başarısızlık durumunu her zaman dışsal nedenlere atfetmek. bu tarz konuşan bir arkadaşınız varsa hiç arkanıza bakmadan kaçmanızı öneririm.

dünya, bizleri kurtarma ve bize iyilik etme aşkıyla dolu insanlar tarafından hep kana bulandı. tarihteki bütün savaşları yürekleri iyilikle dolup taşan, kendini bir dava uğruna feda ettiğini düşünen kurtarıcılar çıkardı.

hitler almanları, stalin işçileri, mao köylüleri kurtarmak için dünyayı kana buladı. milyonlarca insan kurtarıcıların şefkat dolu ellerinde can verdi. onlar hep “biz” dediler, hiç ''ben'' deyip kendilerini düşünmediler. ama bilim, zenginlik, hayatı kolaylaştıran, yaşanır kılan her türlü buluş, bilgi, kendi çıkarları için çalışan, işini iyi yapan bencilerin eseriydi. onlar hiçbir zaman biz olmadılar. sadece işlerini iyi yapmaya çalıştılar ve bizlere rağmen başardılar.

ayn rand/hayatın kaynağı

hz. isa'nın doğumunun farklı hesaplanmasından dolayı diğer takvimlerden farklılık gösteren, 13 aydan oluşan, güneş esaslı kendi takvimlerini kullanan ülke. yaklaşık 7 yıl geriden gelmektedirler, şu an 2014 yılı içerisindeler.

el yeteneğim zayıf olduğundan yapmaktan nefret ederdim.

kötü olmasaydı iyinin kıymetini bilemezdik. beni anlayan bir çok insan olsaydı zaten böyle yalnızlık yazısı alnıma yazılmazdı. bir zamanlar anlayan birileri var zannediyordum, öyle olduğuna inanmak istiyordum belki de.
ama o insanlar da terk etti beni. kimisi yüzüstü, kimisi ebediyete yol aldı. beni anlayanı bıraktım, artık anlayacak kimsem kalmadı.
anlayan kimse olmayınca anlatacak bir şey de çıkmaz yürekten. yürekten diyorum çünkü dile gelmeye inancı kalmamıştır sözlerin.
dolayısıyla anlayan kimse kalmayınca kişi ancak kendi kendine anlatır veya düşünüp çözüm üretmeye çabalar.
allah kimseyi '' kimsesiz '' koymasın. en azından '' belki anlar '' diyeceği kimselerin varlığı bile huzur verir.
yoksa benim gibi günün 24 saatini gece yaşar...

ne afgan erkeği, ne afgan kadını, ne orada ölen bebek nede kertenkele zerre ****m de değil.. aynı şey somalilisi suriyelisi içinde geçerli.. ne günahları vardı diyenler içinde annem günahları bize.. yaradan cennet vaat etmiş onlara öteki tarafta krallar.. az empati diyenler içinde az ötede oynayın derim.. dindar diye g*t kılı olduğunuz bu hükümet kendi halkına kafir olup yağmakta..
kısaca toparlamak gerekirse
bu iş için nefes alan herkesin,
evini barkını tahtasını silgisini kuzenini kumasını sevenini sayanını bebeğini gömecini dedesini yedi ceddini doğurtan ebesini beynini makmunu bahçesini zakmunu tuttuğu silgisini ciğerini veremini böbreğinin taşını omzundaki başını gözündeki yaşını anlındaki gaşını sevdiceklerin hepsini tek tek gondiklesinler..

franz kafka- dönüşüm
peyami safa- fatih harbiye
peyami safa- dokuzuncu hariciye koğuşu
ayfer tunç- aziz bey hadisesi
stefan zweig- amok koşucusu
stefan zweig- yakıcı sır
stefan zweig- bir çöküşün öyküsü
stefan zweig- bir kadının hayatından yirmi dört saat
stefan zweig- satranç
stefan zweig- korku
stefan zweig- bilinmeyen bir kadının mektubu
john steinbeck- fareler ve insanlar
yaşar kemal- ağrı dağı efsanesi
yaşar kemal- yılanı öldürseler
mustafa kutlu- uzun hikaye
anton çehov- altıncı koğuş

arkadaşlarim ve ailem benim hep cem yılmaz kadar komik olduğumu soyler. tanıyan pek çok kişi daha karşıdan gelirken "ay seni gördüm yine çok güleceğim şimdi." diyerek sohbete başlar. ancak nedense burada tanımlarıma bakınca kendimi halide edip adıvar ile bayan rottenmeier gibi görüyorum.

annesinin; “büyüyünce giyer.” diye aldığı, birkaç beden büyük kıyafetleri giymiş gibi görünen kişidir.

hayatımda hiç yemedim fakat benim için yeri çok özel olan siyah topçuklar bütünü.

komşumuzun oğlu çok severdi, sürekli alırlardı ona. ilk orada görmüştüm ben de.
benim için özel olan kısmı ise kutularının yanında hediye olarak verdikleri bilgisayar oyunları. komşumuzun oğlundan cd'lerini alıp kendi bilgisayarımda oynuyordum. nedendir bilmiyorum cd'siz de oynanmazdı, cd hep takılı olacaktı kasada. bu yüzden de hiç uzun süreli oynayamıyordum, anca birkaç saatlik. sonra hemen geri verirdim o altın gibi parlayan cd'leri. aklıma gelince içimde buruk bi özlem oluyor hep.

yıllar geçti çok oyunlar oynadım fakat nesquik cd'li oyunları hiç unutamadım:

-starsky&hutch
-warzone 2100*
-army men rts
-ı.g.ı 2

yoldaşla ilk iletişimimiz editör olduğum zamanlarda olmuştu. ilk izlenimim neyse şu an da kendisi hakkında aynı şeyleri düşünüyorum. sohbet muhabbet ettiğimiz zamanlar da oldu, soru sorduğumda ya da bir sorunla karşılaştığımda da her zaman elinden geldiğince yardımcı oldu. sözlükten gitmek, uçmak istediğim zamanlarda bile oldukça alttan alarak yardımcı olmaya çalıştı. şu an hala merdumgiriz_ olarak duruyorsam kendisi sayesindedir. teşekkür ederim. birçok olay oldu, kendisi hakkında birçok ithamda bulunuldu. kiminde haklılardı belki de ya da tamamen haksızlardı, bilemem. maalesef bir olayın içinde, o olayı yaşayan kişi değilsem ne olursa olsun yorum yapmaktan çekinirim. o yüzden de pek olaylara karışmadığım sözlük maceramda apaçık bellidir. genel olaylar ve yaşanılanlar üzerine değil kendi iletişimim ışığında söylüyorum bunu, sevdiğim ve sohbet ettiğim bir dostumdur. açıkçası sözlükte tanıştığım ve değer verdiğim dostlarımdan bir farkı yoktur benim için. bu zamana kadar anlayışın ve yardımların için teşekkür ederim dostum.

t: etnik müzik önerilerinin yazıldığı, sözlükte ilk-ve muhtemelen son- takibe aldığım başlık.

pamuk eller klavyeye, davranın yazarlarım! *

kunsertu- ora chi sai
#187015

kuan-can kafesten uçmadan gel
#174946

polyushka pole ya da polyushka polye

ovi va voi
vanished world

bulunduğum yerdeki topluluktan farklı olduğumu ve göze battığımı farkettim an (örneğin ege sahilleri ) içimden sık sık soyledigim şarkıdır.

profil ayarları > çift tık ile tanım beğenme > kapalı.

bitti. bu kadar basit.

gayet keyifli ve zevklidir. sonuç olarak insanlar birbirleriyle paylaştığı kadar vardır bana göre. ne kadar paylaşım ne kadar bilgi o kadar güzeldir. boş bir insanla kendinize ne katabileceksiniz önce onu sorgulamak lazım.

hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir.
oğuz atay

harem'den tarihi yarımada'ya bir bakış.

bakayım kimsenin favorisi miyim? değilmişim.

aralıklı oruç şeklinde diyet programı da uygulayabilecek olan insandır.

büyük düşünürün de dediği gibi herkesin hayatına kimse karışamaz.

zor. hele yalnız bir anneysen çok daha zor. hem anne, hem baba olmak... hamilelik, doğum, lohusalık, doğum sonrası, meme reddi, mama reddi, gazı, uykusuzluğu, dişi, hastalığı, bilmem kaç yaş sendromları, avutması, büyütmesi... hasta olma lüksün yok, istediğin saatte istediğin gibi uyuma yahut istediğini yapma lüksün yok, bekar gibi gez toz falan hiç biri yok yeri gelir tuvalete gitme lüksün yok. bebek senin patronun. zor hem maddi, hem manevi. ama dünyanın en güzel şeyi. gülüşü, sarılışı, öpüşü, annem deyişi...