kadıköy sokaklarından.
pembe çiçekli at kestanesi ağacı
aesculus carnea briotii

yazılım bitirdim ama bilin bakalım sonra ne oldu
ipucu nickimde saklıswh

(bkz: tabi lan manyak mısın) her haftasonu mangal partisi ardından müzik, içki falan offff. siz uyuyun*

oldukça gereksiz bir üründür, kağıt israfıdır.

düğün davetiyesi bastırmak yerine çok daha güzel şeyler yapılabilir. mesela o davetiyelere gidecek olan para güvenilir bir yardım kuruluşuna bağışlanabilir, sokaktaki hayvanlar için mama alınabilir yani çok farklı şeyler yapılabilir.

seni böyle evire çevire öpesim var.
eşek sudan gelinceye kadar sevesim var.
eşek sudan bir ömür gelmesin.
yüreğindeki solgun çiçekleri atıp yenisini ekeceğiz, sulayacağız,rengarenk çiçek bahçesi yapacağız.

biraz önce yazdım, türkiye de çocuklara değer verilmiyor, saygı duyulmuyor diye, şimdi bu başlığı gördüm, inanılmaz üzüldüm, şu an 12 yaşındaki yeğenimle ilgili sorunlar yaşıyoruz bizde, tek çocuk, tek torun, ama annesi ve babasının ayrı ayrı evlilikleri, evleri, çocukları hayatları var, anneannesinin evindeki odasından çıkmıyormuş, bazen 48 saat uyumuyormuş, herkes endişeli, aslında odasında mutlu da olabilir, dersleri çok iyi, arkadaşlarıyla görüşüyor gülüyor, oyun oynuyor, ama herşey bilgisayardan, internetten, salgından öncede böyleydi, yazın bile sokağa çıkmazdı, hiçbirşeyden şikayet etmez, hiçbir talebi olmaz, yeni oyunlar dışında, herkes çocuğa ne yapacağını söylüyor, onun adına düşünüyor, yani kişilik haklarına tecavüz ediyorlar, buda onu sinirlendiriyor, konuşmak istemiyormuş, halası olarak bir şey söylediğim zaman, sen bizden çokmu düşüneceksin çocuğumuzu diyor anne babası, cahillik öyle sağlam bir şeyki, bir insanın birşeyleri farketmesini sağlamak o kadar zorki,

hep yazıyorum, önce anne babaları eğitmek lazım, çocuklar görülmüyor, farkedilmiyor, ilgi istemesi bile suç sanki, kimse demekki ben ilgilenmemişim demiyor, ihtiyacı varsa tabiiki isteyecek, ne acıdırki alması gereken ilgiyi sevgiyi yine kendisinin hatırlatması gerekiyor, çabalaması gerekiyor, ilgilenmeyi değer vermeyi de bilmiyoruz bence, akıl vermek, yasak koymak ilgilenmek değildir, para vermek değer vermek değildir,

16 yaşında masum bir çocuğun acısı, üzüntüsü nasıl farkedilmez, demekki yüzüne bakmamışlar, gözlerine bakmamışlar, çocuğun bir derdi olduğunu anlamamışlar,

inşallah bunları gören anne babalar, kendilerine bir bakar, çocuklarının yüzüne bakar, konuşmalarını sağlar, çocuklarını anlarlar, yoksa böyle öldüklerinde çocuğun varlığını, değerini "farketmek" zorunda kalabilirler, allah korusun.

küçük olduğun için ciddiye alınmamak
#954240

acayip sinir bi kişilik bu ya. harbiden bazen dalga geçtiğim ironi yaptığım bir şeyi ciddiye alıp salak salak şeyler yazan var. ironi dili ve edebiyatı dersi verilse keşkem de gerginlik yaşanmasa.

kuyruk çıkarıyorsun.

3- 4 saniye fena salladı. geçmiş olsun, inşallah öncü değildir.

bu haberde dikkatimi çeken şey, bakan, milletvekili, başkanlara ek olarak insanların lahitin açılışını izlemek için çatılara, yüksek yerlere çıkmasıdır. ne kadar da tarihe meraklıyız değil mi? çıkan eserler ile ne kadar ilgiliyiz.

ben buraya bu topraklardaki tarihimizi nasıl mahvettiğimizi gösterecek örnekleri maddeler halinde yazmaya kalksam emin olun birden bine kadar örneği bir saat içinde bulabilirim.

okumaya durumu olanlar için tarihin katledişine örnek olarak türkiye'de yaşanmış bir olaya ait bir yazı buyrun

hmmmmfff, klasik ve mis gibi ve çok doğru..

mesaj kutusundaki tüm kadınlara belki birini tuttururum diye fotoğraflarına alev emojisi atan erkektir.
söz meclisten dışarı arkadaşlar, normal konuşmalara değil lafım. başlıkta yürüyen yazdığı için böyle bir tanım yaptım.

büyük bir yeşilaycı olarak üzüldüğümde, önce o duyguyu yaşarım, asla geçiştirmem. içime atmak yerine ağlamak yahut yazmak çözümü oluyor.

ardından çok alakasız pop müzik şarkılarıyla kendimi motive ederim. elbette araya eşle, dostla muhabbeti, çeşitli saç stillerini, makyaj ikonlarını sıkıştırmayı unutmam ve denerim.

ve olmazsa olmazı, alış-veriş. .. bunu da internet üzerinden deneyimler; normal şartlarda, yüksek bir meblağda olan bir ürünü, değerinin oldukça aşağısına aldığım anki mutluluk, derdimi de alır götürür.

bir de mezarlıklar vardır ki: orada, dünyayı unuturum.. beni bu dünyadan alıkoyan, günü gün, anı an olarak yaşamamı sağlayan, en rasyonal gerçeklik ise; odur. dünyada, ölüm dışında her şeyin bir çaresi elbetteki vardır..

çareyi, niçin kendimi öldürecek bir maddede arayım ki?..*

çoğu kişinin ölümünden ziyade zamansız ölümüne üzüleceği fazlasıyla ünlü bir zat-ı muhteremdir.

allah kendisine uzun bir ömür versin; yargılanırken ihtiyacı olacak zira. yok öyle yaptıklarının hesabını vermeden gitmek.*

mayıs, ayların gülüdür,
taze bir çiçek dalıdır,
içerim ateş doludur;
mayıs‘ta gönlüm delidir.

yeşil dağlara göçülür,
kırmızı şaraplar içilir;
yarim dökülüp saçılır,
mayıs‘ta gönlüm delidir.

göklere karşı yatılır,
dertlerimiz unutulur;
eski sevgiler atılır;
mayıs‘ta gönlüm delidir.

uzakta kuşlar seslenir;
gönlüm genişler beslenir;
yaşamağa heveslenir,
mayıs‘ta gönlüm delidir.

yumuşak rüzgarlar eser;
çimenlerde yarim gezer,
yanılır, bana gülümser;
mayıs‘ta gönlüm delidir.

mayıs - sabahattin ali

- oğlum! dur yavrum tehlikeli o. tamam konuşuruz sonra, hı hı öptüm çookk..

en iyi ilişkiler beklentisiz başlayan ilişkilerdir.
zira tarafların beklentileri farklı olabilir. insanların değer yargıları da farklıdır. birine göre iyi olan bir başkasına göre kötü olabilir.
senin değer yargına göre üç kuruşluk kişiye beş kuruşluk değer verip; sonra "haksızlığa uğradım" diyorsan “suç sende mi yoksa onda mı” diye düşünmen gerekir.

insanlar bir şeylere kırılıp ortamı terk ederken genelde kendilerine yapılan haksızlıktan yakınırlar.
ayrılmadan önce nasıl bir haksızlığa uğradıklarını anlatıp, kanıtlasalar daha iyi olur.

“kervan yolda düzelir” misali kafa sözlük yeni kurulmuş bir sözlük olduğu için bazı sorunlar olabilir.
22 senelik bir sözlükte sorun çözme usulü şöyledir:
önce moderasyona o sorun anlatılır.
çözülmediği takdirde tanıdık yazarlar arasında özel mesajlar ile o sorun hakkında görüş alışverişinde bulunulur.
sonrasında başlık açılarak diğer yazarların da görüşleri öğrenilir.
çoğunluk da aynı sorundan muzdarip ise moderasyonun o sorunu çözmesi gerekir.

mizahi bir örnek: adamın biri çıktı. “hiç kullanmadığım 7.000 puanım var, bir ayağım çukurda. kullanılabilir puanlarımı isteyen takipçilerime hediye etmek istiyorum” diye moderasyona talepte bulundu.
moderasyon "derdini seveyim" diye umursamadı. *
sonrasında yazarlar arasında mesajlaşmalar başlar…hemfikir olanlar fazla ise konu ile ilgili başlık açılır.
destekleyenler çoksa dikkate alınması gerekir.
iko “anaokulu oyun bahçesine döndürdüler sözlüğü” diye söylenebilir. *

şaka bir yana bazı yazarlar hak ettiğini alamamaktan yakınıyorsa sözlüğü terk etmek çözüm değildir.
haksızlığa boyun eğmekle, yeni haksızlıkları davet ederler.
bu konuda tuncel kurtiz’e kulak vermek gerekir.

uyumak mı bayılmak mı çözemediğim bir evreydi, hiçliğin içinde yüzmek gibi.

şekilli şüküllü çıkaracağım diye tipten tipe giren şahsiyetim. allah belamı versin ne diyeyim.