çilek ve muz.
çikolatalı pastaya yaş halleri, normal çikolataya ya da çikolatalı gofrete de aromalı halleri yakışıyor.

bireyin vücudunda herhangi bir bölümünü beğenmemesi ve bununla sürekli ve aşırı uğraşması, bu durumun kişinin duygularını aşırı derecede etkilemesi, kişiyi depresyona sürüklemesi durumuna dismorfofobi adı verilir. kişinin normal görünmesine rağmen çirkin olduğunu düşünmesidir.halk arasında "ayna hastalığı" olarak bilinir.

dismorfofobi için daha sık kullanılan terim beden dismorfik bozukluktur. bu hastalık daha çok ergenlik döneminde başlasa da, her yaştaki insanda görülebilir ve başlayabilir. ayrıca hem erkek hem kadınları etkiler. ancak dismorfofobi kadınlarda daha sık görülür.

aslında korkmamalı değil hani.

şöyle bir senaryo kurun kafanızda, hatrım için;
iki sevgili. (biri kız diğeri erkek)
mutlu ve huzurlu bir ilişkileri var. her şey çok güzel. arada küçük kavgalar oluyor ama bunlar yeni evli çiftlerin ettiği gibi sonradan gülünen kavgalardan. neyse efendim erkek biseks diyelim. kızın yakın bir erkek arkadaşı var. çok sık olmamakla birlikte ara ara gelip gidiyor. bir-iki derken kızımızın manitası oldu mu size kankasının manitası?

ne yapılabilir ki böyle bir durumda? yalandan "no lgbtq, yes girlxboy" nidaları da atamazsınız veya "gökkuşaklı ürünlere son" kampanyasına da destek veremezsiniz. oturup için için yanmaktan başka elden ne gelir ki?
••

velhasıl biseksüellere ben de çok güvenemedim şimdi. nasıl bir senaryo kurduysam artık. *
tabii, sözümüz meclisten dışarı.

ev insanıyım.

pandemiyle beraber eve kapanıp market alışverişime kadar aklınıza gelecek her şeyi evden yapmaya başladım. (aslında pandemiden önce başladım ben eve kapanmaya. buna daha önce değinmiştim tekrardan değinmek istemiyorum.)zaten işimde evdendi ki bu ara onu da bıraktım. iyice yaydım eve mabadımı.

sıcak havalarda insanı bir nebze olsun ferahlatan; rengi ve kokusu ile de gönülleri fetheden muhteşem içecek.

ben reyhan şerbetini, ilk olarak diyarbakır'da bir kafede içmiştim ve çok hoşuma gitmişti. zaten diyarbakır'da hemen hemen bütün kafelerde türk kahvesinin yanında reyhan şerbeti ikram edilir.

yapımı o kadar kolay ki, hazırsak başlıyorum.
malzemeler;
- bir demet reyhan
- 2 litre kaynatılmış şu
- 1 su bardağı şeker
- 2 çubuk tarçın
- 4-5 adet karanfil
- 1 çay kaşığı limon tuzu

reyhanımızı bir güzel yıkıyoruz. yapraklarını derin bir tencereye alıp;
üzerine şeker, karanfil ve çubuk tarçını ilave ettikten sonra üzerine kaynatılmış suyumuzun tamamını ekliyor ve şeker eriyene kadar karıştırıyoruz.
limon tuzu rengi için önemli bir etken. ben tatlı sevdiğim için limon tuzunu az koymayı tercih ediyorum. ekşi sevenler arttırabilir miktarını.

neyse efendim limon tuzunu da ekledikten sonra, tekrardan bir miktar karıştırıyoruz.
bütün bu basit işlemlerden sonra, tenceremizin kapağını kapatıyor, 5-6 saat kadar kendilerini demlenmeye bırakıyoruz.
demlenme süresi bittikten sonra, süzüyor ve soğutmak amaçlı buzdolabına kaldırıyoruz.

sonra ne mi oluyor? reyhan şerbeti elde etmiş oluyoruz.

bakmayın arabesk olduğuma aslında tam da bunu yapıyorum.. arabeski çok seviyorum sadece ondan yani..
belki de hatalarımdan ders alıp, sorunlara alıştığım için keyif almaya başladım. yani nereye kadar üzüleceğim ki? her şey kendimi sevmekle başladı. çünkü ben hiçbir zaman pes etmedim ve sabrımı kaybetmedim.. ne için savaş verdiğimi biliyorum ve ayrıca ben annesinin savaşçısıyım!
birkaç küçük sorunu daha çözünce kendime ödül olarak felekten bir gece çalacağım tek başıma!

uyumadan telefonu uçak moduna aldığında çözülecek problem. ayrıca ted mosby’nin nenesi ne demiş?

“gece 2’den sonra güzel şeyler yaşanmaz.”

o yüzden uyuyun. başınız sabah uçak modundan çıkınca ağrısın.

tartıştığın konuya göre değişir. eğer sonunda bir şeyler katacaksa bana tamam tartışalım konuşalım. ama burada kastedilen kişisel ilişkilerse fazla tartışamam. sıkılıyorum bir yerden sonra. sen şunu dedin ben bunu dedim eee yani sonuç?
tartıştığın konuya göre değişebilecek duygu durumu.

43.bölümde vurulup 45.bölümde ölen süleyman çakır...

sigara ve tütün türevi ürünleri kullandığım dönemde tadına bakma fırsatım olmuştu, gayet güzel içimi vardı. sonradan bıraktım çok şükür. not: "sigara sağlığa zararlıdır".

bugün karşılaştığım bir yazı.
olay şöyle oldu:
"illallah etmek" ukdesini doldururken arama önerilerinde illallah etmek demek caiz mi hedesini gördüm. önce bir yuh çektim ve tıkladım. sonra karşıma bu içerik çıktı.

inanılmaz sorularla karşılaştım. mesela:

(bkz: beyin)
(bkz: iq düşüren ortamlar)
buyrun

insan olmak ve insan kalmaya çalışmak ile kafayı bozmuş bir insan olarak insanolunbiraz mahlası elbette ilgimi çekecekti. ama daha öncesinde hadsizce zoom yaptığım kitaplığı dikkatimi çekmişti yalan yok. bu kadar çok kitap okumuş birisi ile ortak okuduğumuz kitaplar aramıştım ve elbette buldum.

ben henüz sadece 6 madalyası olan bir yazarken an itibariyle 612 (altı yüz mü on iki?) * madalya sahibidir. ki bu da ben bu tanımı giriyorken bile değişebilir. borsa gibi diyeceğim de olmayacak çünkü borsa +- değişiyor, insanolunbiraz maşallah hep yükselerek devam ediyor yoluna.

zaman zaman kıskançlık *, zaman zaman da gıpta ile yazılarını okudum, okuyorum.
bazen "nasıl ya" diyor insan. ben okumaya bile yetişemiyorum...

ayrıca ben kendisinin insan olduğuna kesinlikle inanmıyorum. bilmediğimiz bir ülkenin bilmediğimiz güzel bir şehrinde işini hakkıyla yapan, kendisine başvuran kimseyi eli boş göndermeyen, muhteşem ve kocaman bir kütüphaneydi bence kendisi. işte işini çok mükemmel yaptığı için kütüphane tanrısı da onu huzuruna çağırıp insan olmayı hediye etti kanımca. düşününce hediye mi ceza mı tabii ki en iyisini kendisi bilir ama hikaye böyle olmalı. kanıtlayamam ama eminim.

ilave olarak benim bir uktem ile ilgili tanım yazmış olmasından dolayı da çok mutlu olduğumu söylemem gerek. (bkz: bu da mı gol değil hakim bey)

geldik asıl önemli konuya yani zurnanın zırt dediği yer şu an tam da burası!
şöyle ki; ben normalde nickaltı yazmam, şimdiye dek iki kişiye yazdım. ikisi de artık sözlükte yoklar...
nazarı değen birisi asla olmadım ama eğer maşallah dediği üç gün yaşamıyor* dedikleri cinsten uğursuz bir insansam ve siz de giderseniz ya sevgili yazar? bu sözlük yokluğunuzu kaldıramaz kesinlikle.
hem şu saatten sonra artık ne sebeple giderseniz gidin sayenizde ben de aforoz edileceğimden siz iyisi mi kendinize dikkat edin. neme lazım havalar da soğudu...*

çünkü o bir "hacı".

mahmut tuncer-mendil

genelde söylememe gerek kalmıyor. artık nasıl bir auram varsa insanlar görür görmez salıyor eteğindeki taşları.(bkz: lucifer) tell me what is your truly desire?

kimseyle konuşasım yok. bi mucize olsun ve biri düşüncelerimi okusun. bana da uyarsa beni sevebilsin isterdim.

a101 indirimi bitmeden yetiştik, son kalanı aldık.