insanlara yardım etmesi gerektiği gibi hayvanlara da yardım etmesi gerektiğini bilmeyen yazar beyanıdır. hayvanlara bu soğukta en azından bir mama vermek ve küçük bir battaniye sarmak o kadar zor değil inanın. bu hayvanlar, sizin sandığınız gibi taşla beslenmiyor ve gerçekten soğuğa dayanıklı değiller. unutmayın ki, onların yaşam alanlarını biz apartmanlar inşaa ederek yok ettik. bu yüzden onlara bir hayat borçluyuz, en azından birey olarak elimizden geleni yaparsak bir canın kurtulmasına vesile olabiliriz.

major depresyonumun tedavisi için boşuna o ağır ilaçları her gün alıp günlerce hastanede yatmışım meğer. dışarı veya bi' balkona çıksaymışım her şey düzelecekmiş.

ı’ve seen flowers yet to blossom.
and starry nights ı’ve always adored.
ı’ve longed for a silent day
but the night was all.

yet, this silence encroached on me
day by day, night and night
destroyed the amity
took away the light.

alas! it tells us something
ın the shadows creeping
like the sick rose
looking peaky


the night is my helen
ıt burns my heart
ı’m paris on my knees
a forest without trees.

"inan çok çalıştım bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için."

hiç demedim.
ne mi farkım var sizden ?
6 sene fem dersanesine gittim, abilerde kaldım.
himmet toplayanlarla oturup kalktım.
hepsinin allah belasını versin.

kaynak

her iki kahkahamdan birini borçlu olduğum neşe pınarı. çok sıkıntılı bir anda belirip destek olan, sen de melaike ben diyeyim peri. güzelliğin wikipedia tanımı, gülümsemelerin en sevimli faili. güzel arkadaş, sıkı dost, çalıkuşu.

hiç yorulma, hiç bıkma! yola devam.

değerli dostlar; barbizon bir köy.
konuya nereden başlayacağımı kestiremiyorum.
her şey şu ukdeyi doldurmamla başladı. #1189967

bu ukdede bahsettiğimiz gibi 19 yy'da fransız ressamlar her şeyi kurallara kanunlara göre yapmaktan sıkıldılar. sanat okulları bu konuda çok katıydı. ''hay böyle işin'' diyerek tuvallerini çizimlerini biraz nefes almak için ormanıyla doğasıyla çok güzel bir köy olan barbizona attılar. gün boyunca doğayı inceleyerek, hemde ''iki lafın belini kırarak'' vakit geçirmeye başladılar.
yaptıkları resimler, ''gerçek'ti.
ışık insanlar doğa... herşey çok gerçekçi bir şekilde çiziliyordu. romantikler gibi ''yüce'' likten ve yüceltmekten kaçındılar.
(bkz: romantizm)#515945
bu başkaldıraya bir çok ressam katıldı
köye ilk gelen ressam theodore rousseau idi.

sonrasında, diaz, milet jacque geldi.. daha sonra gelenlerin ardı arkası kesilmedi ve köyde ressamların barınmasını karşılamak için iki otel yapıldı. sabah kahvaltılarını birlikte yapmak kurallarıydı. sonra doğaya açılır ne görürlerse onu çizerlerdi. resimlerinde taslak yoktur. onlar ışık etkisini dikkate alırlar ve fırça darbeleri onlar için önemli değildir.
neyse ''o''dur kardeşim.
bu ''neyse o'' akımına barbizon ekolü denir.

(bkz: ekspresyonizm)

günün sonunda homeros amcam, celebrant hoşlandığım çocuğun dayısı oğlu, eyluling dayımın altıncı karısından olma kuzenim, bir bilen dayımoğlu, yoldaş benjamin franklin dedem, iko dedemin ahretliği, kafası kendinden güzel üvey abim, düşünüyorum öyleyse yokum eski sevgilimin kız kardeşinin arkadaşı falan çıkarsa hiç şaşırmam.

daha geçen iki başlık altında gördüm. her yazar birbirinin bir şeyi. şimdi de armysuzy yoldaş'ın fake hesabı sanılıyor. uğraşmamız gereken şeyler bunlar mı cidden? yemin ederim okudukça bana bir gülme geliyor. *

ispitçilik yapmak istemem ama ortada dönen başka bir oyun var. oyunun benjamin'le de alakası yok hemen gitmeyin aslan gibi adamın üstüne. *

"dinleyeni olmadığından değil, anlayanı olmadığından sessizleşir insan."
-osho

ne yazık ki, afrika'daki bazı siyahların kullanmayı sevdikleri kesici alet. ateşli silahı olsa bile, yakaladıkları birini bununla öldürüyorlar.

hala daha başı önünde insan güzellemesi yapıldığı için, utanmanın mucizevi olduğundan dem vurulduğu için şaşırmamak gerek bu tarz şeylere. geleceğe umutla bakmak varken, geçmişi günümüze taşımak isteyen, 'ayıp' adı altında zincire vurduğu ruhları günümüzde de görmek isteyen güzide toplumumuzun diğer adıyla elalemin rüyasıdır. baksana ne kadar da edepli insanlar, sevişemiyorlar. utanıyorlar. bravo.

celebrant kim?

bence fikibok

bilgili ve birçok konuda meraklı olduğu hemen anlaşılan, öğretici tanım girmeye özen gösteren ve oylamayı da unutmayan yazarımız. kalemine sağlık diyorum. keyifli sözlükleer.

küçükken annem, ben ve kardeşlerim dışarıya çıkmıştık. annem kardeşlerimi berbere götürecekti beni de götürüyorlar tabii yanlarında küçüğüm daha. berber kardeşlerimin saçlarını kesti ve bana döndü. kucaklayıp koltuğa oturttu. ben noluyoruz demeye kalmadan kesmeye başladı saçlarımı. ben de işimiz bitince annem beni kuaföre götürecek zannediyorum. tüm hayallerim yıkıldı. ama berber abi başlayınca kesmeye bir hoşuma gitti. bir sağa savuruyor saçlarımı bir sola. kısacık kesmişti saçımı ama çok beğenmiştim. hiç kalkmak istemedim o koltuktan. pek bir sevmişti beni. seneler sonra kapandı orası. öyle işte yeri gelmişken anlatayım dedim.

son sayısının kapağına meslektaşına tokat atan muharrem sarıkaya ve hiçbir şey olmamış gibi izleyen fatma şahin’i taşıyan mizah dergisi.

kısaca tanımlamak gerekirse; bireyin öğretmek için çalıştığı konuyu daha iyi öğrenmesidir. en verimli çalışma zamanıdır.
öğretmenler üzerinde daha etkilidir.

kişi sorumluluk bilinci taşıdığından beynini ona göre şartlar, konuyu detaylarıyla öğrenmeye çalışır. buna da protege etkisi denir. ıq seviyesini yükselttiğine dair deliller vardır.

--

ulusal eğitim laboratuvar'ı konuyu şu piramitle destekler.