açık tek bir kural var kendimizi sevelim arkadaşlar. saçımızı kirpiğimizi yüzümüzü insanlardan bizi ayıran düşüncelerimizi. dış görünüşü geçtim insanın kendine saygı duyması dünyanın en güzel seyi. ben bunu kabul etmiyorum deyip dusuncelerini ozgurce dile getirebilmeli. her seyin başı saygı bu hep bilinir. ama saygı insanın kendine duymasıyla başlar.

günaydın sözlük. uyanır uyanmaz sözlüğe girdiğim için * ilk günaydınlarımdan biri buraya olsun istedim. gerçekten çok güzel ve tatlı insanlar var burda, her geçen gün daha fazla anlıyorum bunu. o yüzden hepinize mutlu bi günaydınnnn*.

bir dönem beni bilen bilir kız kıza ilgili başlık açıp trollerdim milleti, bazen bel altı entryler falan girerdim anında müdahale ederdi… sonra aşırı derecede sinirlendim bu duruma ve adama resmen saldırdım, dalga geçer tarzında tanımlar girdim. akabinde düşündüm ki adam haklıymış. şimdi sen buradaki bazı yazarlara yüz verirsen onlar astarını ister, hadlerini aşacak şekilde başlık açıp tanım girerler.

ha burada mod yalayıcılığı yapmıyorum sadece olanı söylüyorum zira sezar’ın hakkını sezar’a vermek gerekir her zaman. yani bunu yapmalıyız gençler. inanın pavlov’un göbeği olmasa bu sözlükte özgürce at koşturup mide bulandırıcı tarzda trollük yapacak olan bayağı bi manyak var. sonra diyoruz ki eski yazarlar neden gitti? neden sözlük durgun? işte bunların önüne geçen bu adam. disiplinli biri, hiçbir şekilde kimseye taviz vermiyor bu da oldukça hoşuma gidiyor.

böyle disiplinli birinin herhangi bir yazara kanka diyeceğini hiç ama hiç sanmıyorum. yargısız infaz yapmadan önce bence kendisiyle irtibata geçin, durumu izah eder ve konu kapanır. nick altından yapılan her eleştiri bana samimi gelmiyor. ilk önce eleştirdiğiniz kişiye ulaşın olayı öğrenin. sevgiler saygılar…

kadınların da olduģu yerde küfür olmamalı klişesine girmeyeceğim başlıktır efendim. kadınlar da küfür edebilir. ama küfür bir hastalık, kendini ifade edememenin dışa vurumudur. küfür etmek yerine iyi bir psikologla görüşmek daha faydalı olacaktır. saygılar efendim.

ölmediler doğal gaz faturalarında yaşıyorlar

utanmadan bir kişi intihar etti diye cemaatin suçu ney yauuu diyebilen bir yazar.
o tanımı yüzü kızarmadan yazdı.
gerçekten yazık.
(bkz: engelle)

metrobüste sürekli insalara yer veren ince düşünceli yardımsever aktör.

akıllı ve zeki bir tiptir. ekonomiden eğitimden adaletten anlayan bir tiptir. din uğruna sömürülen cahillerden değildir. pandemiyi en iyi yöneten ülkenin kendi ülkesi olduğunu zannedecek kadar da ıqless değildir.

bedenen insan olmak değil mesele...sözünle, özünle, saygınla, sevginle kamil insan olman gerekir.sözleri nimri dede'ye ait "insan olmaya geldim" türküsünün şu dizelerini akla getirir.
"ikilik kinini içimden atıp
özde ben bir insan olmaya geldim
taht kuralı ariflerin gönlüne
sözde ben bir insan olmaya geldim
serimi meydana koymaya geldim
meğerse aşk imiş canın mayası
ona mihrab olmuş kaşın arası
hakkın işlediği kudret boyası
yüzde ben bir insan olmaya geldim
serimi meydana koymaya geldim"

özel bir hastalığımdan dolayı kistik dediğimiz iltihaplı aknelerle savaşıyorum ergenliğe girdiğimden beri. tabii ilaç bunu %70 azalttı, görünür ve aktif aknelerim kalmadı ama izler mevcut. tedavi hâlâ görüyorum. önceleri çok ağlardım, kendimi hiç ama hiç sevmezdim ama sorun düzeldikçe kendimi sevmeye başladım çünkü bu benim elimde olan bir şey değil. hem tipim güzel olduğu için beni sevecek ya da sevmeyecek biri olacaksa hiç olmasın daha iyi. bunu aşalı çok oldu ve ben kendimle gayet barışığım. ha idealimi yakalayamadım henüz ama değişimi gördüğüm için kendimi seviyorum artık.
başkasının ne dediği umurumda değil. kendimi beğenmek için değişime gidiyorum ben. başkasına beğendirmek için çabalamam beni kişiliğim için sevsin dişiliğim için değil. çünkü ben biri hoşuma gitmişse onun dış görünüşü ile alakadar olmam.

kılıçlı ali efendi’nin bozuk saat misali, fahrettin koca’yı tekzip etmesi olayı.
ikinci hayret vesilesi, ali erbaş’ın uzun süre sonunda nihayet din hakkında konuşması.

ali erbaş’a hak verebileceğim hiç aklıma gelmemişti, yaşa yaşa gör temaşa.




enteresan zamanlar.


düzenleme: herkes posta koymak tabirine takılmış, buyursunlar ne demekmiş:
1) kendinden güçlü birisinin isteğini yerine getirmemek.
2) racon kesmek, rest cekmek gibi anlamlarla bağdaştırılabilecek olan, argo terim.

*

yalan mı? hudut namus değil mi? bu bir terör slagonı mı?
trt'ye öcalan'ın kardeşi çıktı, a haber'e taliban sözcüsü çıktı ve bu onlara göre ifade özgürlüğü. ama türkiye'de, her türk vatandaşının, bildiği ve bilmesi gereken, hudut namustur diyen 6 türk gözaltına alınıyor. temel fıkraları gibi olduk. ama bu güldürmeyeninden.

bir manyak ben miyim acaba derken bir manyağın ben olmadığımı gösteren durum. siz de mi manyaksınız? rahatladım biraz.

nereden hatırlıyorum bu kelimeyi diyorsanız:

leblebi.

her zaman altında kötü niyet aramamak gerektiğini düşündüğüm eylem.

bazen, iletişimde olduğunuz çok sayıda insan olur. tek tek herkese "gidiyorum", "aaa neden!?", "şu şu şu sebepten" konuşması yapmak zor olabiliyor. insan da yolu, başlık açıp topluca duyurmakta bulabiliyor.

var mı ilgi çekmek için yapan? var elbette. fakat herkesin amacı budur diyemeyiz.

kendi nickini ukde bıraktıracak kadar yalnız bıraktığımız yazar...
gerçekten üzüldüm 8 aydır nickaltı girilmeyişine...
tanımlarınız gayet güzel efendim. umarım daha uzun süre aramızda olursunuz. sevgiler...

ben sana mecburum bilemezsin.

bir yörük kızı olarak yaşar kemal'i saygıyla anıyorum.
bugün ölüm yıl dönümü. sonsuz saygıyla...

çok öfkeli insanlarız. eskiden bizimkiler daha da öfkeli insanlarmış ya… neden bu kadar öfkeliyiz, neden bu kadar gözü dönmüş kişileriz, soğukkanlılıkla bir işe sarılıp onu niçin sonuna kadar vardırmıyoruz? bir arkadaşım var, çok uzun zamandır öfke üstüne konuşuyoruz onunla.
günlerdir, şu öfke duygusunun altından girdik, üstünden çıktık. diyor ki, öfke bir kendine güvensizliktir. öfke çaresizliğin arkasından gelir. daha da ağır konuşuyor, öfke dünyayı tanımamaktan, bilgisizlikten gelir. ben burada öfkeyi savunacak, kutsallaştıracak değilim… bazı yerlerde arkadaşımın düşüncesine katılıyorsam da, bazı yerlerde onunla birlik olamıyorum. öfke büyük bir inancın sonucu da olabilir gibime geliyor. öfke, kör bir duvarla karşılaşan, aydınlığı görmüş insanın öfkesi de olabilir.

öfke, karmakarışıklıktan da gelebilir.
her neyse, bizim bugünlerde işimiz öfke. öfkeyi neredeyse kutsal bir hale getireceğiz. öfke, işin kötüsü, moda olmaya doğru gidiyor. öfkeli adam diye, bazı kişileri hoş görüyorlar, zıpırlıklarına sünger de çekiyorlar.
bana kalırsa öfkemizin sebebini araştırmamız gerek.
….
türk halkı tembel, köylüsü, işçisi yeteri kadar çalışmıyor diyorlar. basını yetersiz, her şey yetersiz. geri kalmış bir memleketiz, elbette birçok yönümüz yetersiz olacak.
bu köylü niçin yetersiz? işçisinin derdi ne?
tembeldir, deyip işin içinden çıkıyoruz.
bu tembelliğin, varsa, sebebini bize bilim adamları niçin söylemiyorlar? besin yetersizliğinden mi, kötü bir gelenekten mi, toprağın yetersizliğinden mi?
bilim adamlarının tembelliğinden deyiveririz… peki bilim neden yetersiz, neden tembel?
sanatçımız neden taklitçi? tembelliğinden mi? kendisini yaratma, bulma çabasına varmadan, batıdan hazırlop!
aydına, köylüye, bilim adamına, bilim adamlarını uzaklaştıranlara veryansın ediyoruz.

belki bu haklı bir öfke. bir bozukluk olduğu belli.
öfkeyi bir yana atıp da şöyle bir düşünsek…
bir kısımları diyor ki, bu toplum toptan bozuk. bu, gemisini kurtaran kaptandır düzeni, bu altta kalanın canı çıksın düzeni, bu temeli sömürme olan düzen… bütün kötülüklerin temeli bu düzendir, diyorlar. suçu tüm düzene yüklüyorlar.
bana öyle geliyor ki, öfkeyi bıraksak da, düşünüp taşınsak da, gerçekten kötü olan bu düzenden yakayı kurtarsak… ne dersiniz, geç kalmadan bu işe hemen başlasak mı?
ucuz öfkelerden, ucuz yüklenmelerden, gününü gün etme yoksulluğundan, ucuz ünlerden vazgeçsek de… bence vakit kalmadı… hiç mi hiç kalmadı… yirminci yüzyıla gülünç olmayalım.
ucuz kazanç, ucuz bilim, ucuz sanat, ucuz ün… her şey ucuza…

yaşar kemal, 4 nisan 1962

seni hiç unutmayacağız. unutturmayacağız. izindeyiz.