eskiden rüya tabirleri kitabına * bakar, gördüğüm rüyanın tabirine göre geleceğimi tahmin etmeye çalışırdım ama tamamen çocukça bir şey ve aslında kara büyü gibi biraz. mesela rüyada diş görmek, hep birilerinin öleceği şeklinde yorumlanır. ben de o zamanlar diş rüyası çok görür ve acaba kim ölecek diye korkardım. işin aslını yıllar sonra öğrendim. rüya tabirlerinde yazılanlar doğru değilmiş. rüyalarda görülen şeyler, kişiye göre farklı şeyleri sembolize ediyormuş. bunun için rüya defteri tutmak önemliymiş. bunu öğrendikten sonra ben de rüyalarımı yazmaya başladım, rüyalarımı abuk subuk rüya tabirlerine göre değil, şimdi kendi sembollerime göre yorumluyorum.

şu an sözlüğü en iyi anlatan cümle. anlamadığım bişiler oluyor. herkes birbirine girmiş durumda olayları kaçırıyorum. annesiyle babasının kavgasını izleyen küçük çocuklar gibiyim.

olmadı sözlük. çok özeldi. çok güzeldi. ama olmadı. çok sevmek yetmiyor işte bazen. kaldım yine sana sözlük.

uzun zaman sonra ilk defa sıkıldım bugün,herkes elini eteğini çabucak çekti*.sanırım çoğunluk için yorucu bir gün..
ilk defa iki haneli rakamlar gördü bu gözler.

bu kapanma öncesi okullar teker teker kapatıldı koronadan dolayı sınıflar öğretmenler hep birbirine bulaştırdı ve bölgesel olarak okulların bazıları kapatıldı. bir çok aile çocuklar yüzünden corona oldu.
bunları görmezden gelip hala okul demeyi doğru bulmuyorum.
hem milli eğitim bakanimiz dunyanin en iyi online eğitim uygulaması eba dır diyor. nagihan abla yoksa sen ak partiye karşı mi geliyorsun *
ey nagihan alçı sen kimsin ya

itici olması tamamen kişisel bir görüş. bana göre değil, herkesin tercihini kötüleyici davranış sergilemeye hakkımız yok. herkes istediği resmi/fotoyu toplumsal değerlere uyacak şekilde kullanabilir.

bir linda boström knausgard romanıdır.

bu kadar hacimsiz bir romanda bu kadar yoğun duyguların cirit atması çok beklendik bir durum olmayabilir ama yazar kendi hayatından yola çıkarak yazdığı için sanırım elle tutulur, gözle görülür bir çocukluk travması, diyalektik bir acı ve dipten gelen bir umut dalgası var romanda.

çocuk ve çok mutlu olduğum zamanların birinde, henüz büyümeye karar vermemişken mahalledeki bir apartmanın önünde arkadaşlarla yakartop oynarken topumuz sadece bir kez oynadığımız yerinin bir buçuk metre kadar üstünde kalan bir bahçeye kaçtı.

bahçenin sahibi olan otuz yaşlarındaki mutsuz ve sinirli kadın topumuzu alıp bize deliler gibi küfür etmeye başladı. mahalleyi ayağa kaldırdı. yanında da sümüğü yeterli uzunluğa ulaştığında yalayan oğlu vardı. bize küfür etmesi en çok benim zoruma gitti.

içimden umarım, dedim, senin çocuğunun da başına bir şey gelir. neden çocuğu lanetledim bilmiyorum. ve neden hiçbir duamı kabul etmeyen, ciddiye almayan tanrı bu dileği kabul etti onu da bilmiyorum ama bir saat sonra mahalleye gelen ambulans bahçede düşüp kafasını yaran çocuğu alıp hastaneye götürdü. hayatımın en korku dolu anlarından biriydi bu. çünkü benim yüzümden olduğunu biliyordum ve bunu sadece ben biliyordum.

o günden sonra bir şey dileyeceğim zaman çok dikkatli oldum. neme lazım, tanrı bir kez daha bana insaf eder diye.

romanda da benim o zaman olduğum çocuğa benzer bir kız var ama onun travması daha büyük çünkü onun duası babasının ölmesi için ve o da tanrının aynı oyununa düşüyor. bundan sonrası ise travmatik bir hayatı yola koyma çabası.

amerika’ya hoş geldiniz hanımlar beyler, aile salonumuz bulunmaktadır.

köyde horozlar ötmüş de kalkmışsın gibi, kalktıktan sonra sadece eşeklerin, ineklerin sesinden başka bir şey duymuyormuşsun gibi bir sakinlik. yanlış anlaşılmasın kimseye eşek veya inek demiyorum; sabahki bu güzel sakinliği köydeki sabah sakinliğine benzettim.

iki yıldır favorim olan, pandora olanları ile resmen bir bütün olduğum maden.
ölüm dışında bir çok derde de devası olduğunu okudukça daha da nesini alsam diye bakıp bakıp duruyorum.

zartoşt bardağın sadece dolu tarafina bakmayan, iki yönlü yorum yapabilen, aslını inkar etmeyen ama ırkçı'da olmayan bir yazardır okurum, beğenirim.
her düşüncenin, her fikrin, terbiye ve karşılıklı saygı, içinde yazılmalı, konuşulmalı, tartışılmalı.

ben filmini izliyorum okurken sıkılıyorum derler,sanki tüm kitaplar film oluyor...

uyanmak. sanırım 1 yıl gibi bir süredir kâbusun içerisindeyim. bu yaşadıklarımız ancak kâbus olabilir o nedenle birinin beni uyandırmasını ve maskesiz, yasaksız günlerime geri dönmeyi umuyorum. buna çok ihtiyacım var şuan. aksi takdirde yasakların iyice cılkının çıkarılması ile birlikte 'hey ahali bu yaşadıklarımız normal değil!' diye naralar atacağım. imdat artık yeter be.

süper hissettiğimi tüm sözlüğe haykırdığım başlıktır. evde olmak ve çalışmamak über süper mükemmel bir şey. bence kimse çalışmamalı. çalışmak diye bir şey olmamalı. yaşasın işsiz olmak.* evde kimse de yok. geniş deri rahat koltuğuma yayılıp yanıma bir sürü yemek ve abur cubur aldım. oturup birkaç film izleyeceğim. allah'ım çok mutluyum.

maslow getir götürünü yapamaz öyle bir piramit.

herkesi yoran şeyler illa ki farklıdır ama beni belirsizlik mahveder. böyle sigara dumanı gibi hissediyorum hayatımda belirsiz bir durum olduğunda. varım ama yokum, hissediyorum ama dokunamıyorum. iğrenç bir durum. içim yoruluyor, ruhum çekiliyor sanki böyleyken.

bir kpss bilgisi.

hate’in ses tonu ve yüzü parıldıyor. çok iyi yönetti röportajı. eylül’ü ben bugsy bunny sanıyordum , değilmiş.

yakın arkadaşlarım olmakla beraber , son derece laçkalaştığını düşündüğüm ilişki çeşididir.

''bitti'' kelimesi ölümcüldür, geri dönüşü yoktur. ne zamandır kelimelerin gücü hafife alınıyor bilmiyorum ama son zamanlarda özellikle ''bitti '' kelimesi inanılmaz fazla kullanılıyor sonra çiftler birbirlerine geri dönüyorlar.ciddi bir sakillik olduğunu düşünüyorum çünkü eğer birine bitti diyorsan , kafanıda kesseler o ilişkiye geri dönmeyeceğin anlamına gelir ''bitti''.

''bitti'' dedikten sonra barışmak nedir?

tamam olabilir , asla olamaz demiyorum fakat bunun bir seviyesi ve şekli vardır.insan 2-3 günde bir ayrılır mı bitti diyerek?

günümüz insanları kelimelerin gücünü ve vurgusunuda öldürüyor..