lice'de öldü medeni. 28 mayıs 2013'te. gezi şehidimiz dememiz bile battı birilerine. olay diyarbakır'da oldu diye. medeni kurşunla, gerçek kurşunla öldü diye!
ayrıştırıcı diliniz, zihniyetiniz batsın! size rağmen siz biz değiliz! olmayacağız! gönlünüz kaldırırsa açın görüntüleri izleyin. medeni 18 yaşındaydı henüz...

sen hepsini ve daha fazlasını kalbinden duyduğun o şiirle yazdın. iyi ki yazdın. iyi ki ses oldun, şiir oldun, şarkı oldun. umarım yazmak istediğin her şeyi yazmışsındır altmış bir yıllık ömründe.

"bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk. ama yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu."

nazım'ın da dediği gibi kalbimiz ne kadar kırık, ruhumuz ne kadar üzgün olsa da mutlaka bir yanımızda saklarız umudu. çünkü insan umutla var olur, umudu olmayınca yarından bir beklentisi de olmaz. sol cebinizdeki umuda sahip çıkın, yarınlar ve hayaller onda gizli.

bilen bilir biz eskiler gülşeni hüzünlü şarkıları ile sevdik. bu şarkıyı da az loop’lamadım;

bir gece ansızın yandex ifşada kendinizi görmenize sebep olabilir.

günahımı vermem buradakilere, nude ne ki? iç sesim yine koyayım nudenize diyor lakin pek belli etmek istemiyorum. neyse, ne diyorduk?

demet akalın.

kapya biberden olanını sıvı yağ ile biraz kavurup sarımsaklı yoğurtla da karıştırınca şahane meze olan yiyecek.

çok kalp kırıcı.
ağlarım ben buna mesela evi terk eden bir babam olsaydı ve bana veda etmeden çekip gitseydi onu hiç affetmezdi sonra onun ardından annem içkiye sarılırsa onu da affetmezdim.
biz vedalar da iyi değiliz ve hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz düzgün bir şekilde terke etmeyi.

"ama hafta sonlarında bana bebeğim diyebilirsin seni terk etsem bile yine hafta sonları için senin olacağım."

taşınacağınız evde hangi manzarayı görmek istersiniz sevgili yazarlar?
ben orman diyerek başlatıyorum.

üzerinden uzun zaman geçtikten sonra gerçek öneminin kavrancağını düşündüğüm yegane direniştir.

söze ne hacet? (bkz: 40)

öğretmenin düşmanı yine öğretmen! herkes kendi iyi diğerleri kötü. lisansüstü grubunda da var böyle tipler, okulundakiler şöyle kötüymüş bir kendisi iyiymiş. lisansüstü dedim bak en iyi benim demek istedim. *

yaşanması mümkün olmayan şeylerin, yaşamasının imkansız olduğunu bilmektir.

bir kitap bizi bir anlığına, bir kütüphane pek çok çocuğu uzun bir süre mutlu edecektir diye katıldığım fikir. daha 800 tanıma yaklaşamamış olsam da bir gün mutlaka.

paolo veronese'nin 1562-63 yıllarında tamamladığı cana'da düğün tablosu.

tablo incil'de geçen, hz. isa'nın suyu şaraba çevirmek suretiyle gerçekleştirdiği ilk mucizeyi anlatıyor.
isa, meryem ve havarilerin cana'da konuk olduğu bir düğünde şarapların bitmesi üzerine, isa hizmetçilere şarap küplerini su ile doldurmasını söyler. küpten alınan bir bardak suyu şölen yöneticisi tattıktan sonra damada dönerek ''herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötü şarabı sunar ama sen şimdiye kadar en iyi şarabı saklamışsın'' demesiyle, isa'nın ilk mucizesinin gerçekleştirdiği görülür. bahsedilen şarap küplerini tablonun sağ ön kısmında görüyoruz.
hem tablonun hem masanın ortasında isa ve meryem figürleri bulunuyor. tanıdık bir yüz de var burada: kanuni sultan süleyman. gelin ve damadın da bulunduğu masanın sol ucunda, soldan 6. sırada görebilirsiniz. işte burada:

sadece osmanlı imparatorunu değil, fransa kralı ı. francois, ingiltere kraliçesi ı. mary, avusturya kraliçesi eleanor, kutsal roma imparatoru v. karl gibi dönemin önemli kişilerini de tabloda görüyoruz. masanın tam orta kısmındaki dört müzisyen de dönemin ressamları (soldan sağa veronese, bassano, tintoretto ve tiziano). en soldaki figür kendisi zaten.

6,6m x 9,9m boylarında ve yaklaşık 66 metrekarelik bir alanı kaplayan kocaman bir tablo. louvre müzesi'nde, mona lisa'nın bulunduğu odada, tam karşısındaki duvarda sergileniyor ve müzenin en büyük tablosu. mona lisa'yı görebilmek için bir süre uğraştıktan sonra, o kalabalıktan çıkıp arkanızı döndüğünüzde tüm duvarı kaplayan bu tabloyu detaylı olarak inceleyebilirsiniz. bu eserin mona lisa'nın tam karşısında bulunması da ayrıca ilginç. mona lisa'yı inceleyen kalabalığı bu tablonun önünde görememiştim ben.

eserle ilgili çok daha ayrıntılı bir yazı okumak için kaynak

dershanede bir kere pencereden aşağıya düştüm.
dershanede bir deneme sınavı esnasında uyuya kalarak herkes tarafından tanındım.
dershaneye sürekli geç giden kızdım, uyku problemi yaşıyordum. yine bir gün sınava çok yakın bir tarihte, bahar döneminde yaz saati uygulamasına geçilmiş,ahhh o eski türkiye ve mükemmel uygulamaları benim tabi haberim yok. türkiye geneli sınava tam bir saat geç kaldım. hocalar bana leyla diye seslenirdi.
dershanede bir gün abla-kız kardeş ikilisinden dayak yedim, bildiğiniz saçlarımı yoldular, parçaladırlar beni, hiç bir arkadaşım araya girip beni ellerinden almadığı için bütün dershane arkadaşlarımı sildim. (büyük kıza salak dedim diye dövmüşlerdi beni, gerçekten salaktı ama)
türkiye derecesi yaparak ismimi-fotoğrafımı dershanenin üzerine asılması skandalı yaşadım. nasıl yaptığımı bende bilmiyorum, başarılıydım da bu kadarını hiç kimse beklemiyordu karma is a biççç bence.
memlekete gittiğimde arada karşılaştığım dershane arkadaşlarım oluyor, selam verip geçiyorum. hepsi evlendi, çoluk-çocuğa karıştı, eminim beni görünce ( eeee o kadar okudun da nolduuuuu diyorlardır). küçük bir şehirde yaşadığımız için kim nerede-napıyor-kimle evlenmiş bilgileri çok hızlı yayılıyor.
dershane de dershane arkadaşlığı da gereksizdir benim hayatımda.

oliver kreyssig, marcus meyn, martin kähling ve heiko maile tarafından 1983'te kurulan alman new wave grubu.

depeche mode sevenler, camouflage'ın solisti marcus meyn'in sesiyle dave gahan'ın ses benzerliğini bilir. ikisinin de sesi son derece güzel ve aşık olunasıdır.

merinos koyunu gibi gezmeme sebep olan saçlardır.