türkiye'de göçmen sorunu ırkçılık sorunu değil. ırkcıların yaptığı mide bulandırıcı paylaşımlar sadece sosyal medyayla sınırlı kalıyor, sokağa yansıyan bir ırkçılık söz konusu değil. kaldı ki bu paylaşımları yapan kesim ile zaten mülteci konumunda bulunan insanlar temas etmiyor, etseler bile pozisyonları gereği birbirine girecek bir nüfus değil bu.

türkiye'de sorun ülkenin mevcut şartları, bu kadar göçmeni kaldırmıyor oluşudur. buyuksehirlerde varoşlar kan ağlıyor, çünkü göçmen nüfusu en çok yoksul kesimi tehdit ediyor. yukarıda almanya türk işçi örneği verilmiş, sorun da bu zaten. türkiye'de bu nüfusu kanalize edebileceğiniz bir sanayi kolu yok. almanya, türkiye'den resmi yollardan işçi istedi ve gelen nüfusu direkt üretime kanalize edebildi. bizde yaşanan durum bunun tam tersi, aksine gelen nüfus zaten zar zor ilerleyen üretim kollarını çökme durumuna getirdi. bu alan kör topal ilerliyordu, kendisine rakabet oluşturacak bir iş gücü, yerli is gücünü devre dışı bıraktı.

çok uzatmak istemiyorum işin aslı. göçmen sorunu, ırkçılık meselesi degil türkiye'de, bu nüfusu sistemin kaldıramıyor oluşu.

eşcinsel değilim ama tüm eşcinsel yazarlarımıza kocaman sevgi yollamaya geldim.*

yazar sayısı az, herkesin birbirine aşinalığı var. birkaç ay sonra aile ortamı falan kalmaz. ilişkinin cicim aylarını yaşıyoruz şu an.

masumlar apartmanı dizisinin odak noktasını oluşturan, merkezine aldığı ruhsal rahatsızlık. kısaca okb. bu rahatsızlığı bilenler bilir ama konuya fransız olanlar için çok fazla hijyenik takıntı, aşırı temiz olma hastalığı demek. yani aynı yere 30 defa domestos döküp temizlese bile içinin hala rahat edememesi bozukluğu da diyebiliriz. şahsen bu aşırı hijyen olayına pek akıl sır erdiremeyen biri olarak bu okb işini uzaktan seyretmişimdir.

gaziantep yöresine ait bir türküdür. modern folk üçlüsü’nden ilk defa duymuştum ama dilan ekinci ve paul dwyer yorumu bir harika olmuş. aslında hüzünlü olup keyifli gibi hissettiren bir eser...

“deriko saçın örmezler
seni de bana vermezler...”

battaniyesiz.

yatağın altında yatsam bu kadar üşümezdim. emre aydin'ın soğuk odalar klibinde donarak ölen kız gibiyim.

bir de çok sevdiğim birinin doğum günü bugün. içim ısındı resmen. o yüzden bugüne özel herkese benden badem sütü kreması.

insan insan mıdır, yalnızca yiyip içmek ve uyumakla geçiriyorsa hayatı?
hamlet.

de ki: “sabahın rabbine sığınırım.
yarattığı şeylerin şerrinden.
karardığı zaman gecenin şerrinden.
düğümlere üfüren büyücü kadınların şerrinden.
(felak suresi)
hadis-i şerif : ipe üfleyip düğüm atan kimse, büyü yapmış olur. büyü yapan da allah’a şirk koşmuş olur.

çalışmadan sabah akşam yiyip içen gezen şahıs. bu paranın kaynağı nereden geliyor ne hayatlar var be.

'işçilerin zincirlerinden başka kaybedecekleri bir şeyleri yok, ama kazanacakları bir dünya var'

karl marx

emek ve dayanışma günümüz kutlu olsun!

senin, benim, onun, hepimizin bayramı kutlu olsun, emeğimiz karşılık bulsun!ekmeğin pahalı, emeğin ucuz olduğu günlere son verme umudu yetiştirin, devrim olmasa da devrim şarkıları dinlensin...

yaprak sarmasını pişirirken tencereye limon tuzu da atın tadından yenmezzz.

mal veya türevleri değildir. ince yazmayı seviyordur ve 0.7 uç isteyenlere uçlarını dağıtmak yerine sadece kendisinin yararlanacağı 0.5 uçlarını rahatça kullanır. ''0.7 ucun var mı?'' sorusunu duymaktan bıkmıştır ve soruyu kibarca ''kullanmıyorum.'' diyerek saf dışı bırakır. ayrıca 0.5 uç kullanan kişi asla ucunu yanından ayırmaz. bu bir kuraldır. unutanlar gerçek 0.5 uç kullanıcısı değildir.

t insanın istenmeyen hatalarının/ sistemsel çıkmazlarının yazıldığı başlık.

değiştirebileceği tek insanın kendisi olduğunun farkında olmaması.

5 dakikaya geliyorum yalanıdır.
biz üç dakikada gelince kızıyorsunuz ama ayıptır ayıp.

deniz kenarında mis gibi bir havada çıtır çıtır bir simit yanında yeni demlenmiş bir çay'dan daha fazla mutlu edebilecek ne olabilir ki bu hayatta.

(bkz: omurgasızlar)

matbaanın ülkemize gelmesiyle ibrahim müteferrika tarafından 1727 tarihinde kurulan ilk matbaasında iki sene sonra 1729 tarihinde vankulu ibrahim paşa'ya ait olan ve matbaada basılan ilk türkçe kitabın ismi.

tarantino filmleri ile tanıdığım, lie to me isimli mükemmel dizisi ile aşık olduğum ingiliz oyuncu ve yönetmen.reservoir dogs filminde freddy newandyke karakterini, pulp fiction'da pumpkin'i ve lie to me dizisinde ana karakter olan cal lightman'ı oynamıştır. la leggenda del pianista sull'oceano filminde danny boodman olarak güzel iş çıkardığını söyleyebilirim. ayrıca 60 yaşında olmasına rağmen ilgi alanımdan çıkmayışı beni mahvediyor.

ayı.
hayatımda hiç görmedim, bulunduğu ormana da gitmedim yani en azından gittiklerimde yoktu ama benim çok ciddi bir ayı saldırısı fobim var. dünyada en çok korktuğum şey olabilir hatta. hem iri yarı hem de kollarından destek alarak hızlı koşuyor. çok kötü.

ikincisi de domuz.
bizim yaylada var. ama normalde gece olup herkes evine çekilmeden ortaya çıkmazlardı. bu yıl akşam erken saatlerde çalıların içinde homurtuları duyuluyordu. feci korkunç bir şey. özellikle bahçeye çıkmanız gerekiyorsa daha da korkunç.

üçüncüsü yılan.
evet, o da var yaylada. ama domuzun aksine zamanla azaldılar. ilk geldiğimiz yıllarda çok sık görürdük hatta eve girerdi. ne hikmetse kara yılandan korkmazdım. boz yılan görmüştüm balkonda, o an çok kötüydü. nereden baksanız 5-6 yıldır görmedim.

meğer ne çok korku sığdırmışım içime. sırf kısa tutmak adına devam etmedim çünkü mesela kaplandan da korkuyorum. sonuçta nerenin ormanı olduğunu belirtmedik? belki bir gün kaplanlı maplanlı bir yere giderim.

nedense her seferinde nickini kalaşnikof olarak okuyorum. bunu yaşayan bir tek ben değilim ya…

edit: mod olmuş. hayırlı olsun kendine ve sözlüğe.