daha kötüsü var:

(bkz: türkiye'deki müslümanların türkiye'deki herkesi müslüman zannetmesi)

eskiden insanlar köle olduğunu biliyordu, siz onun da farkında değilsiniz.

-doug stanhope.

#983960 sahsi olarak oldukca memnunum, hatta bu kadar yenilige ekibin icerisinde oldugum halde ben bile yetisemiyorum... kafa sozluk henuz senesini bile doldurmamis olusum. bu kadar kisa sure icerisinde olabilindigince buyuyen, gerek radyo gerek dergi reformlariyla diger sozluklerden cok daha ozgun bir yol cizerek, her gecen gun ekstra yol kateden bir platform/uz... yazarindan yonetimine kadar, gercekten herkesin buyuk bir ozveriyle bu sozluk icin emek harcadigini gonul rahatligiyla dile getirebilirim. eksiklikler olabilir, eklenmesi gereken ozellikler olabilir vs. bence sadece biraz zaman ki, su anki gidisata bakacak olursak bile, bence gayet iyi gidiyoruz, hatta fazla iyi gidiyoruz...

emperyalist güçler yaşlanmış bal porsuklarına tuzak kurup bir düzine uyuşturucu iğne ile halsizleştirip aslan ve leoparların önüne atıp belgesel çekerler. bu inandırıcı gelmeyen belgesellerin ortak özelliği sanki film çeviriyormuş gibi ortam yaratılmasıdır.
hileli belgeselleri izleyen bir leopar havaya girip bal porsuğuna tacizde bulunur. kaynak video

bal porsuğu, leopara haddini bildirirken eşi “akşam yemeği ayağımıza geldi” diyerek ağaçtan atlayıp leopara bodoslama dalar. leopar canını kurtarmak için kaçmak ister ama leopardan bir daha haber alınamaz. *

sadece korkmamaya başladığımız zaman yaşamaya başlarız. hayat, ya cesaretle yaşadığımız bir macera ya da hiçbir şeydir
kalplerde gerçek cesarete sahip olanlar her zaman kazanır - amir khan.

ev, araba, arsa, dükkan. hepsi ziyadesiyle var.
ama yanımda kimse yoksa neye yarar ki?
keşke sokakta yatan biri olsaydım da yanımda birisi olsaydı.

2.5 milyon türk ismini marsa gondermek icin hatira bileti almisti,an itibariyle baris ozcan'in canli yayini 62k izleniyor. (bkz: lol)

hayatın amacının hayatımızın amacını bulmak olduğuna inanıyorum.

sevda şarkıları anlamına gelir.

oğuz atay - tehlikeli oyunlar

içimdeki en büyük aşk sanırım, bu durumu durduramamak ile beraber acaba bir ömre ne kadarını sığdırabilirim düşüncesi hiç bitmiyor.

kader konusunda en sık içine düşülen yanlış, kaderin boyun eğilecek, kabullenmek zorunda olduğumuz bir şey olduğunun sanılması, kaderi dramatize eden "alın yazısı" "yazgı" gibi söylemler meselenin özünün kaçırılmasına yol açıyor. aslında kader dediğimiz şey levh-i mahfuz da yazılı olanlar tamamen sizsiniz, ne eksik ne fazla. yaratıcı zaman kavramına bizim baktığımızdan çok daha farklı bir açıdan bakıyor (bunu anlamak için "ezel" sıfatını iyi irdelemek gerekir).
basit bir örnek olarak; beraber yürüdüğünüz arkadaşınızın ayağı takılıp düştü, sizde cebinizdeki zaman makinasını çıkarıp 5 dakika öncesine gittiniz ve bir kağıda "ayağın takılıp düşeceksin" yazdınız, ve 5 dakika sonra arkadaşınız düştüğünde kağıdı ona gösterdiniz, arkadaşınız sizin zamanı bu şekilde kullandığınızı bilmediğinden, kağıtta yazdığı için düştüğünü sanması normal, peki arkadaşınız siz kağıda düştüğünü yazdığınız için mi düştü, tabi ki hayır siz zamanı ondan farklı kullandığınız için ondan önce bundan haberiniz oldu, arkadaşınız sizi daha iyi tanısaydı bu yanılgıya düşmezdi, tıpkı bizler gibi o 'nu daha iyi tanımak bizi yanılmaktan korur, velhasıl kelam yani hiç birimiz kaderimizde olanı yaşamıyoruz, zamanı yaratan, yarattığı zamanın içindekilere vakıf, sadece bu.

yarın biyoloji sınavında da umarım kafa sözlük gündemlerini sorarlar.

benim. geçen uçağa bindiğimde, yanımda oturan amca '' oğlum üniversite mi okuyorsun ? '' demişti. kafa kağıdı 36 diyor, görünümüm 25 diyor ama içim toprağa bakıyor...

anneler oğullarına birazcık cık cık torpil geçiyor.böyle söyleyince çok kızıyor ama.*

salı günleri, saat 23:00 da canlı olarak sizlerle..

müzikleri seversiniz muhtemelen.

muhabbet de fena değil.

sizin açtığınız başlıklardan ve sizin tanımlarınız üzeriden konuşacağız.

playlist:

u2 dont come knocking

of monsters and men dirty paws

edward sharpe the magnetic zeros home

ıggy pop the passenger

parov stelar the mojo radio gang

kid francescoli alive feat nassee

bakermat black cat john brown original mix

pinhani - nehirler durmaz

the killers - for reasons unknown

mehmet güreli - kimse bilmez

al.

zaman zaman bir söğüdün salkım saçaklığına, bazen bir çamın heybetine vurulsam da favori ağacım ispanya'da gördüğüm, aslında afrika kökenli olan resimdeki ağaç. çocukluğumda çizgi filmlerde gördüğüm büyülü orman ağaçlarına benziyor.

en sevdiğim, ara ara açıp her seferinde de güldüğüm sahnelerden birisidir. replik gözüne uzun gelip okumak istemeyen yazar arkadaşlarım olursa aşağıya link de bıraktım.*

y: ya oğlum inat etme allah aşkına inat etme, ezberle şu şiiri.
m: abicim niye ezberliyorum allah aşkına? bana bir geçerli sebep söyle niçin ezberleyeceğim? ben bu şiiri neden ezberliyorum ya? ne kadar saçma. bu kadar saçma bir şey ömrümde duymadım. yazıyor burada.
y: oğlum öyle deme ya, bak bir gün lazım olur şak diye çıkarırsın, cebe at şunu bi kere.
m: niçin lazım oluyor ya, hayatımın neresinde kullanacağım ben bunu? niye lazım olsun da boşuna ram yiyeyim ya kafamdan? sen farkında değil misin ben biraz geri zekalıyım? ezberleyemem. ben sümüklerimi yiyorum ara ara. ben o çocukken sübhaneke'yi ezberleyene kadar 6 sene geçti ya büyümüşüm zaten.
y: tövbe estağfurullah ya yav yaa allah aşkına bi dörtlük ezberle en azından ya bir şey olsun dörtlük olsun. sanırsın ki adama han duvarlarını ezberle diyoruz.
m. han mı duvarları? o neeemiş yaa?
y: ohoooo
m. aaaahhhh, ne anlatıyorsun ya?

ben sümüklerimi yiyorum ara ara