üst edit: sorun giderilmiştir.

1 mayıs güncellemesi ile ios kullanan bazı kullanıcılarda bildirim ve mesaj butonlarına tıklayamama şikayetleri almaktayım. çözüm üzerine bir mesai yapacağım bu gece fakat dolup taşan mesaj/bildirim kutuları için geçici olarak aşağıdaki linkleri kullanabilirsiniz:

mesajlar
bildirimler

delilik ;duyguların hassaslaşması,özgür bir zihin,kontrolsüz bir başkaldırış.

zafer güler'in ayrılık zamanları derbeder olmak için dinlenen şarkısıdır.
şükrü erbaş'ın cam ile taş şiirinden bir kuple okunduğu kısmı iç parçalar cinstendir.

bizden büyük tanrısı yok yalnızlığın
getirdiğin hevesi götürdüğün imkanı seviyorum

belli bir seviyeye ulaşamamış olmakla birlikte kendinden bihaber yaşayan ahmaklara özgü bir tavırdır kanımca .

atletizm yarışmalarında tempoyu artırıp diğer yarışmacıları teşvik etmek amacıyla koşan koşucudur. genelde yarışı tamamlamadan kenara ayrılırlar. arada ender de olsa kendini kaptırıp rekor kırabilenler de çıkabilmektedir.

bir nesilin ne denli aptal yetiştiğini gösteren ibare.
ver çocuğa telefonu sustur, böyle olur işte.

bazılarının hakettiğini düşünüyorum. özellikle gittiği yerde huzur kaçıranların. babannem fazlalıktı mesela. sağolsun o bizdeyken sofraya bile oturamazdık. o yiyip kalkınca oturabilirdik. çoğu zaman da yemek yiyemezdik kalan yemekleri toplar mahalledeki kediye köpeğe verirdi. okula gidemeyeyim diye atmadığı iftira kalmamıştı. 15 yaşındayken kendi seçtiği birine vermiş beni kimseye sormadan. okuldan geldiğimde üstümde forma ile tanımadığım insanlar gelip beni istemişti. babam saf bir insan olsaydı belki de o gün sözlenecektim zorla. hakkımı zerre kadar helal etmiyorum.

gitmek için hevesli olunmayan, mecburen gitmek zorunda kalınan ortamlarda yaşanan his.

"belki de insan her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla."
kitaplığımda da birçok kitabı olan okumaktan asla bıkmadığım kitapları kısa olsa da fazlasıyla etkileyici bir yazardır.

trabzonspor efsanesidir. mert adamdır. iyi de teknik direktördür. kendisine dürüst olduğu sürece oyuncularının her zaman arkasında durur ve başarıyı getirir. konuşmaları bir ağır abinin konuşması gibi biraz karikatürize olsa da aslında yaşadığı duyguları yansıttığından bunun bir tavır veya boş bir racon kesme değil duygusal yoğunluğunun getirdiği samimi bir duruş olduğu kısa zamanda anlaşılır. "bir tek şart vardır, katıksız sevgi ve samimiyet..." sözünün sahibi, yüce gönüllü insan, babamız.

japon şiir türü. 5-7-5 veya 5-7-7 heceli olabilir. şöyle bir şey...

suskun insan kim
suskun insan değilsem
susan insan sensindir

bilerek ve isteyerek hayatımı mahvediyorum

hayranları arasında pkd olarak anılan, amerikalı bilim kurgu roman yazarı. aynı zamanda yalnızca yazar değil kuramcıdır da. simulakra adlı eserinin her ne kadar ülkemizde baskısı tükenmiş durumda olsa da bir yerlerden bulup buluşturup o eksiği tamamlamak şart. ayrıca (bkz: do androids dream of electric sheep) ...

ben düşlüyorum.

elliden fazla yayınlanan romanının yalnızca on-on iki tanesi (thank to 6:45 dükkan) türkçeye çevrilmiş ve yayınlanmıştır. en son android ve insan kitabını okumuş; dalgacılığına, bakış açısına yine hayran kalmıştım. bugün jean baudrillard'ın baştan çıkarma üzerine adlı kitabını okurken, kitabın porno-stereo bölümünün başlangıcını pdk ile yaptığını gördüm. şöyle:

''beni odana götür ve düz
senin sözcük dağarcığında
insanda arzu yaratan
tarifsiz bir şeyler var''

kuvvetle muhtemel.

yuri gagarin'in uzaya çıkan ilk insan olmasından sonra, alexei leonov, ilk uzay yürüyüşü yapan sovyet kozmonot olmuştur.

1960'lar, sovyetlerin, birleşik devletleri uzayda tokatladigi zaman olmuştur. ta ki, yuri gagarin ölene/öldürülene kadar.

çocukluğumda oynadığımız gazoz kapağı oyunu.
kampüsün lojmanlarında yaşıyorduk.
kampüste bir kantin vardı.
gazoz alanın gazoz kapağını bizim için saklardı.
bir kutuda biriktirirdim o kapakları.
birde özel bir taşım vardı.
o taş için kavgalar bile ederdik.
rengarenk, yaz kokan, heyecanlı günlerdi.

hayatımdan çıkan insanların bana bıraktığı anıları çok özlüyorum. şu anda bulunduğum yerden ve tanıştığım insanlardan o kadar nefret ediyorum ki bu nefret beni akıl sağlığımı korumak için geçmişte yaşamaya itiyor. gidenler beni unutmuştur belki ama ben pek çoğunu günaşırı anıyor ve hatırlıyorum. en çok da o'nu özlüyor ve unutamıyorum. bazen kendime ne olacaksa olsun dünyaya bir kere geleceksin yaz gitsin diyorum ama bunun sonucunda gelebilecek olan bir üzüntüyü kaldıramayacağımı biliyorum. terazide mutluluğun getirisi çok büyük ama üzüntünün ağırlığı katbekat fazla, göze alamıyorum.

yalniz bir hayat surecekmisim gibi geliyor. uzulmekten o kadar korkuyorum ki hep terkeden ben oluyorum. kendimi 60 yaslarinda hayal ediyorum, hala sabah kahvaltisinda bir bardak var. hayatimizdan gelip gecenler kalici yaralar birakiyorlar. bazi seyler duzelmiyor. kimi hayatiniza girmeden de sizi yikabiliyor. oldurmeyen aci guclendiriyor ama surekli cekilen bir aci da hic fayda etmiyor. insan hep hayatina sihirli bir deynek deymesini istiyor ki hersey duzelsin. ancak hayat duzelebilecek bir kavram degil. siz ya o degiskenlere karsi daha esnek olacaksiniz ya da kirilip duracaksiniz.

pek bi fark yok. evrimsel olarak baktığında insanlar olarak beynimizi daha çok kullanabiliyoruz sadece. buna rağmen onlar bizden daha akıllı. siyasetçileri yok çünkü.

kendine müslüman.

net budur. kusura bakmayın sayın türk halkı.