aklım fikrim zay eyledi yar benim..
orhan gürsoy'dan

disney animasyon filmi. şu ana kadar yapılmış en iyi işi değil fakat bu filmin kendine özel bir yanı var nedense. çocuklara hitap edecek seviyede bir senaryosu var fakat detaylar ve müzikler öylesine ilginç ki…

ilk izlediğimde meh demiştim ben. sonra sonra sahnelerine youtube üzerinden denk geldikçe komik gelmeye başladı. şimdi de bazı sahnelerini özellikle açıp izlediğim ve güldüğüm bir yapım oldu. nasıl başardı bilemiyorum ama öyle. kendine çekiyor. 7/10

hemen en sevdiğim bölümünü de koyayım alta;

beğenilince yazmaya heveslendirilen, küçük mutlulukları yakalamak isteyen, özgür olduğu platformda beğenilmeyi en çok isteyen yazardır.

‘şu an türkiye’de kürtleri temsil eden tek bir parti var o da halkların demokratik partisidir.’ kürtleri temsil eden değil pkk’yı temsil eden bir parti var. bu partiyi bilerek veya bilmeyerek oy veren insanlar var, bugün herkes biliyor ki hdp, pkk’ nın meclis ayağı, kaldı ki hdp vekillerinin ne yaptıkları da ortada, seçim mitinglerine pkk bayrağı ile çıkmak ne demek ? ki daha nicesi var. sen bugün kalkıp şunu diyorsan ‘oy attığı parti için birini terörist ilan etmek insan haklarına aykırıdır ve demokrasiyi reddetmektir. kimsenin de demokrasiyi reddetmeye hakkı yoktur. insan olmak çok kolay yeter ki isteyin yani zor bir şey değil…’ onca mazlumun, 20 yaşındaki gencecik askerlerin ahı senin ve senin gibilerin üzerine olsun. başka da diyecek birşey yok. 15 gün önce evlenmiş ve kocası şehit olmuş kadına git söyle bu dediklerini, neyse ya sinirlenmicem.

artık göremiyorum. teşekkürler.*

kıçıyla bile gol atabilen forvet. beklentiyi yükseltti durduk yere şimdi.

saç ve göz rengimden dolayı sürekli maruz kaldığım sorudur. bir insana bir kere sorduktan sonra ısrarla ''hayır, sen bilmiyorsun. kesin göçmensin.'' diye konuşulmaz efendim.
hayır, değilim. yedi sülalemin kütüğü de aynı yerde. ben göçmen değilim diye bağıracağım artık. sizler de kimseye ısrarla sormayınız lütfen.

not: arkadaşlar elbette sorulmasında bir sakınca yoktur. fakat ''hayır.'' dediğim halde ''sen bilmezsindir.'' denilmesine tepkim. teşekkürler.

aklima geldikce acip dinledigim, turk muziginin guzel kompozisyonlarini barindiran bir muzik projesi.

en büyük sorun bence eğitim.

canlı derste "u sesi ile başlayan kelimelerin resmini yapalim." dedim. herkes uğurböceği,uçurtma, uçak yapmış aynı zamanda öğrencim olan benim oğlan adam çizmiş. "herhalde uykuyu çizmeye çalıştın" dedim.
"hayır." dedi.
"o zaman insan mı çizdin? ama u ile başlayan şeyler çizeceksin." dedim. "off yaaa neden anlamıyorsun, dikkatli baksana biraz , usta çizdim işte." diyor. *

bazen çok garip sonuçlara yol açar. öyle ki sevdiğiniz kişiye açılırken elleriniz titrer 1 2 l ter atarsınız inşallah reddeder diye dua edersiniz. kendinizi 8 yaşındaki çocuk gibi hissetmenize yol açar, yenmesi de öyle kolay değildir. genel olarak çocukluk döneminde yaşanılan olumsuz olayların sebep olduğu söylenir.

bugün yemek konusunda çok becerikli hissettiğim için kendimi şımartıyorum sadece büyütülecek bir şey yok.

tanım: öğrencilik yıllarında makarnadan gına gelince zalimin talim ettiği yola minnet eylemeyi reddederek yemek yapmayı öğrenen insandır.

öğrencisi olduğum okulum için katıldığım protesto.

bu protestonun amacı okul dışından (siyasi kariyeri, intihallerle dolu akademik kariyerinin önüne geçmiş) birinin "atanarak" rektör yapılmasına karşı çıkmaktı. daha önceki sistemde okul içinde okul mensuplarıyla yapılan seçim sonucunda rektör belirlenirdi. ilk kez, seçilen yerine atanarak gelen mehmed özkan ile bu sistem değişti. mehmed özkan boğaziçi mensubu olduğu için o dönem yeterince ses çıkarılmadı. 20 yıldır bu ülkede yapılan hiçbir şey tek seferde yapılmamıştı oysa. hep bir öncü adımı oldu ve biz bu adımda ses çıkarmadığımız için son kaçınılmazdı hep.

ne diyordum? hah, ben bugün oradaydım. başta her şey çok güzeldi. daha önce boğaziçi'nde bu kadar büyük bir kalabalığın ortak bir fikir için bir araya geldiğini görmemiştim. öncesinde yapılan uyarılar işe yaramış, seviyeli bir eylem yapılıyordu. ta ki güney kampüse mezunların ve okul dışından öğrencilerin girişi engellenene kadar. grup bir anda ikiye bölündü ve bir kısmı içeri girerken diğer kısım dışarıda kaldı.

bu protesto planı yapılırken birçok kez öğrencilerin kaçınması gereken tutumlar konuşulmuştu. olayı amacından saptırmayacak bir açıklama hazırlanmıştı ve sloganlar da çirkinleşmeden devam ediyordu. fakat bir noktadan sonra polise su dolu pet şişe fırlatan birkaç kişi oldu. hatta bir ara havada uçan bir taş gördüm. ondan sonrası tomadan su sıkılması ve biber gazı vs. o taşı gördüğümde bittiğini düşündüm. saatlerce meramını düzgünce anlatmak, sesini duyurmak için çırpınan öğrencilerin bütün çabaları yok sayılacak ama o taş bütün haberlerde yer alacaktı ve hepimiz terörist ilan edilecektik. beklediğim gibi oldu...

çarşamba günü tekrar bir protestonun yapılacağı söyleniyor. bu protestolar nereye varır bilemem. yıllardır okuduğumuz okulu bizden sonrakilere emanet ederken içimiz rahat olsun istiyorum sadece. bu ülkede bizim neslimize emanet edilenler ortada. sırtladığımız enkazı büyütüp teslim edecek olmak çok acı geliyor.

the haunting serisinin ikinci dizisi. (bkz: the haunting of hill house) 'un devamı gibi dursa da hikayesi çok farklıdır. hill house'taki oyuncu kadrosunun çoğu yine burada da vardır: (bkz: victoria pedretti) (bkz: kate siegel) (bkz: carla gugino) (bkz: henry thomas). diziyi yine korku gerilim temasında beklerken aslında dramla karşılaşıyorsunuz ama tatmin edici bir dram öyküsü olmadığı için beklentilerimi karşılamadı.


--! spoiler !--

dani'nin evlenmek üzereyken müstakbel kocasının onun yüzünden ölmesine çok kızdım. bu yüzden aynalarda görüyordu sürekli ama sonra birden kayboldu. bu kısmı tam oturtamamışlar yani bu kadar etkilendiyse birden nasıl kayboldu? sonra dani ve jamie aşkı çok yüzeyseldi. sanki zorla birbirlerini seviyorlar gibi. hannah' nın hikayesini sevdim. ona gerçekten özen göstermişler, kuyuda kendini gördüğü an hissettiği acıyı ben de hissettim. ve şüphesiz en güzel oyunculuğu kate siegel sergiledi bayılıyorum bu kadına. "she would wake, she would walk, she would sleep." bu kısım bıktırsa da dizi içinde çok güzel bir bölümdü. keşke tüm bölümleri böyle işleselerdi ve tatmin olsaydık.

--! spoiler !--

dün ekşi de bir başlık gördüm, ilgimi çekti tanımları merak edip baktım, başlık 2015 te açılmış ama yazarın giriş tanımından başka hiç bir şey yok.
burası fan-clup, çöpçatan veya chat platformu değil.
belki yazarın açılan başlık bilgisi ile alakalı bilgisi yoktur, belki ilgi duymıyordur, neticede kimse de her başlığın altına gelişi güzel olmayan fikrini beyan etmek istemez.
sabır ve zamana ihtiyaç var.

bana pek tebessüm ettirmiyor fakat okuyanlara ettirebilir diye anlatmaya karar verdiğim anımdır.

hazırlıktayken derslere geç kalırdım birkaç dakika. bölüme geçince dedim ki, armysuzy nasıl başlarsa öyle gider, derslerine geç kalma. neyse işte sabah dersime gittim bir de akşam dersim vardı, evim yakın olduğu için eve döndüm. akşam okula giderken biraz erken gittim, sınıfa girdim, dolu görünce bir şaşırdım. dedim armysuzy bak yine geç kaldın hoca derse girmiş bile. tüm arkadaşlar bana baktı, ben tanıdık sima görürüm umuduyla onlara baktım ve merdivenlerden pıt pıt inerek bir yere oturdum. oturmamla başımdan aşağı kaynar sular dökülmesi bir oldu. hayır yani ayarım da yok ki, kendi dersimden önceki derse girmişim hem de derslerinin bitmesine 5 dakika kala. o zamanlar maske de yok, pespembe oldum hissediyorum. ders bitsin diye dualar ediyorum, hafif gülümserken içimden kendime kızıyorum falan derken hocanın bir de teneffüste ders işleyesi tuttu, çıkmıyor sınıftakiler bir türlü. neyse ders bittikten sonra yerimden kalkmadım bir tur da kendi dersime girdim. hoca beni ilk görünce neler hissetti acaba... arkadaşlar bu kız neden dersin sonunda geldi diye bir sorguladılar hissettim ama hoca hiç istifini bozmamıştı.

eğitime ve öğretime önem verilmesi, üretimin arttırılması ve yapılacak olan herhangi bir projenin dine uygunluğuna bakılmaksızın yapılması.. yani gerçekten de laik bir ulkeymiş gibi davranılması.

insan için şu ana kadar mümkün olmayan bir eylemdir. üzerinde çalışmalar yapan çokça bilim insanı vardır.

bu günde istediğimiz kadar nefret kusalım, haykıralım, bağıralım, çağıralım yine bir şey fark etmez kardeşim. neden mi? ülkemizdeki erkeklerin zihniyeti çok pis, vahşice. genelleme yapmıyorum ama bazıları öyle hakikaten. şimdi kadınlar neden şiddet görüyor, öldürülüyor? ya benimsin ya kara toprağın hareketleri yapan zihniyet yüzünden işte. bir de kadını insan gibi görmeyip köle gibi gören andavallar yüzündendir.

ya kardeşim aslında çözümü basit lakin kimse uygulamıyor bunu. çözüm, bir kadına tokat atan adama hapis cezası vermenizdir. herkes bir tokatı basit bir şey olarak görüyor lakin öyle değil, o tokatın arkası sonradan da geliyor. kadınlara şiddet uygulayan ve kadınları öldüren canilere caydırıcı cezalar vermeniz şart, bunları yapmasanız hiçbir zaman bu tür olayların önüne geçemezsiniz.

bir de, kadın ile erkeğin eşit olduğunu, kimsenin kimseden üstün olmadığı ile ilgili hamleler yapmanız gerekir. gerekirse cahil erilleri eğitin anasını satıyım, pek bi işe yaramaz ama kafalarına vura vura onlara eşitliği öğretin. lan yetti, bu sene öldürülen kadınların olsun, şiddet gören kadınların olsun haddi hesabı yok. ne burası lan? afganistan mı iran mı ya da arabistan mı? türkiye cumhuriyeti laik bir ülke değil mi kardeşim? özgür değil miyiz bu ne lan o zaman?

anlıyorum, ülkeyi araplaştırmaya çalışan, kadınlara değer vermeyen bir yönetim mevcut şu aşamada ama onlara da erkekler olmasa bile kadınlar muhakkak 2023’de gereken cevabı versin. vallahi yeter kardeşim, kadınlara, çocuklara, hayvanlara zarar verenler cezalarını şiddetli şekilde bulsun bıktık, usandık bu ataerkil toplumun düzeninden! bu düzen değişmeli artık, acilen hem de…