biriyle el ele verince her sıkıntıyı aşamazsınız ama o elin sizi asla bırakmayacağını da bilirsiniz. sevgi; tam olarak budur işte. yangının ortasında serinleten bir damla sudur...

herkes hayattan sadece bir şeyler almaya bakıyor. fakat kimse hayata bir şeyler katmayı düşünmüyor.

grigoriy petrov

bitti!

bu şekilde çalışmaktan zevk alan birini tanıyorum.
bu işi para için yapmıyor.
eve gitmeyi sevmiyor adam.
işin muhatapları ile olmak daha keyifli geliyor ona.*
ben 8 saatten sonra off oluyorum. tarkan bile, gel benle çalış dese gitmem.

bana ne, bilmiyorum, anlamadım kelime / cümlelerini kullanmak.

papağan
yarasa
ve bize bir türlü vurmayan talih kuşu.

mutsuz, kafa yormaya devam ettikce de mutsuz kalacak insandır.

işte zenginler böyle zengin oluyor dediğim sorunsal. asıl sorunsal, senin benim gibi fakir ruhların, karması biriktikçe, hoop alışveriş yapması. en son başucu eserleri özellği gelince, gittim aldım hemen. kullanmadım bile. e niye aldım? fakir ruhumdan. param var alayım hemen kafasından. bak şimdi istediğim rozeti alamıyorum. niye? şimdiye kadar yaptığım yanlış alışverişten. karmalarınızı harcarken meja gibi olun. meja akıllı. benim gibi olmayın.

misafire kapıyı kapatmaktır.
hele hele örnek vatandaş geldi kapıyı çaldı. tanrı misafiri geri çevrilir mi?
hatta örnek vatandaş'ın bulunduğu ortamda mesaj kapatılır mı hiç?

efsane fallout serisinin ikinci oyunu. ilk oyuna göre çok daha geniş bir haritaya sahiptir. ilk fallout oyunu san fransisco çevresinde geçerken ikinci oyun tüm batı amerika üzerinde geçmektedir.

oyuna bir kabile içerisinde başlarız. bulunduğumuz kabile ilk oyunda oynadığımız karakter tarafından kurulmuştur, ancak kendisi daha sonra kaybolmuştur. bu kabile ise açlık, hastalık gibi tehlikeler çıkmıştır. bu yüzden "geck" adında bir cihazı aramak için içlerinden seçilmiş birini önce bir sınava sokup öyle seçerler. seçilmiş kişiye kabileyi kuran kişinin kıyafeti verilir ve karakterimiz geck denen aleti bulmak için yola koyulur.

oyun dediğim gibi ilk oyuna göre daha büyük oyunda kumarhaneler, mafyalar, reaktör yöneten ghoul'lar, köle kullanan gelişmiş şehirler, amerikan derin devleti, fuhuş, genç bir cumhuriyet ve daha birçok şey barındırıyor.

oyun ilk oyun gibi düşman ile savaşırken tur bazlı ilerliyor. başta insanı çok yorsa bile bir süre sonra insan alışıyor.

oyunun diğer güzel şeyi ise oyun içinde görevleri yapmak için tek bir yol yok. örneğin oyunun başında karakterimizi bir tapınak içinde sınava sokarlar demiştik, tapınağın son kısmında biri ile yumruk yumruğa kavga etmemiz gerek. bunu normal bir şekilde dövüşebiliriz, yumruk yumruğa dövüşmek yerine kuralı çiğneyip direkt olarak saldırabilirsiniz, karşınızda bulunan adamın anahtarlarını çaktırmadan çalıp dövüşmeden kapıyı açıp gidebilirsiniz, onunla dövüşmeden ikna yolu ile geçebilirsiniz. ancak tüm bunlar belli şartlar çerçevesinde oluyor eğer aptal bir karakter yaratırsanız bu adamı ikna edemezsiniz ya da kuralı çiğneyip ona elinizdeki silah ile saldırırsanız dışarı çıktığınızda kabileniz size saldıracaktır.

kısacası hala oynanabilecek bir oyun. ancak oyunda bazen uzun süre oynamayıp yan görevlerde kaybolursanız, yeniden oynamaya başlayınca ne yaptığınızı unutabiliyorsunuz. ayrıca sıkıntılı kontrollerini eklemek lazım. ancak youtube'da oyunun detaylıca anlatıldığı video'lar var oradan rahatça izlenebilir.

polis çevirmesi, gümrük kontrolü, geç kalınmış toplantı odası gibi şeylerdir.

türk dil kurumu'na göre "yer çekimi" doğru yazım şekli olduğu için, bunun da kütle çekim şeklinde yazılmasının doğru olabileceğini düşündüğüm fiziksel özellik. zira kütle de, çekme mevzusu da pek kendi anlamlarından uzaklaşmış sayılmıyor sanırım. temelde "kütle kendine çeker" basit mantığından türemiş bir terim çünkü bu. her neyse, doğrusu kesinlikle budur şeklinde iddia edecek etimolojik bilgiye sahip değilim bu konu hakkında. bu nedenle o kısmı geçiyorum.

genel olarak kozmolojide kütle çekimi, özel olarak dünya söz konusu olduğunda yer çekimi olarak kullanılır bu terim.

fizikte kütle çekimi çok çeşitli şekillerde tarif edilmeye çalışılıyor ama aslına bakarsanız bunun çalışma mekanizmasını çok da net bilmiyoruz. yanılmıyorsam neil degrasse tyson da bu konu hakkında "kütle çekim kuvvetinin ne olduğunu bilmiyoruz." benzeri bir cümle kurmuştu.

***

yaygın kanıya göre, kütle çekim kuvvetinin kaynağı, evrendeki kütleli cisimler. buna göre, ışık dahil herhangi bir şey evrende yol alırken bir kütle ile karşılaşırsa, jeodezik dediğimiz düz yolları izlemeyi bırakır çünkü jeodezik artık düz bir yol olmaktan çıkmış ve uzay zaman bükülmesi nedeniyle eğrileşmiştir. cisim de bunu takip ettiği için düz yolundan sapar ve eğri bir yolla hareketine devam eder.

ancak albert einstein'ın izafiyet teorisini ve modern fizik de diyebileceğimiz kuantum mekaniğini birbirine uydurmayı henüz başaramadı bilim dünyası. temel kuvvetler dediğimiz kuvvetlerin 3 tanesi sorun çıkarmazken, kütle çekim kuvveti bize sorun çıkarıyor. diğer kuvvetlerin taşıyıcı parçacıklarını gözlemleyebiliyoruz ama kütle çekiminin taşıyıcı parçacığı olan gravitonu gözleyemedik henüz. bu da bize kütle çekim kuvvetinin aslında nasıl çalıştığını tam olarak açıklayamadığımızı gösteriyor.

bu nedenle çok çeşitli teoriler çıktı ortaya. bazı bilim insanları kütle çekiminin sürekli var olan fiziksel bir özellik olmadığını, anlık fiziksel koşullara bağlı olarak ortaya çıktığını ve koşullar ortadan kalktığında onun da kaybolduğunu ileri sürerken, bazıları da bu kuvveti döngüsel kuantum kütle çekim teorisi ile açıklamaya çalıştı ve kuantum köpüğü denilen yapının da bununla ilgili olduğu savunuldu vesaire...

geldiğimiz noktada hâlâ çok net bir şey söylemek güç. öne atılan teorilerin tamamı yanlışlanamadığı gibi, doğrulanan da yok. zaten bunlardan biri doğrulanırsa sicim teorisi ve dolayısıyla her şeyin teorisi gibi bilimsel açmazlar da muhtemelen daha hızlı biçimde çözüme kavuşacak demektir.

tanımları engelle özelliğiyle kalınıp başlıkları engelle özelliği de gelmediği sürece ben ve benim gibi daha birçok yazarın sözlükten ayrılmasına sebep olacak yazar türlerindendir. bıktım ya, gerçekten bıktım. akışa uğramaz oldum. normalde çok rahat bir şekilde hayatımdan insan çıkarabiliyorken sözlükte bu tür insanların başlıklarına maruz kalmak gerçekten koyuyor.

tanım: sözlükte karşılaşıldığında gereksiz impuls oluşumuna sebep olan kişi.

ben ve maruz kaldığınız sesim siz dinleyicilere teşekkürlerini sunar sözlük ailesi *

genelleme olduğu için katılmadığım görüş. müslümanların da içinde bulunduğu doğu toplumlarında daha fazla görülen bir durum olduğunu düşünüyorum. eğitim seviyesiyle ilintili olabilir.

sedat peker'in içişleri bakanı süleyman soylu'ya uygun gördüğü ve sıklıkla kullandığı lakap, hitap şekli.

çevrimiçi olabilir ama belki meşguldür, iş hayatında da whatsapp kullanılmıyor mu? ben kullanıyorum ve müşterimle konuşurken çevrimiçi oluyorum ama o an başka birinden mesaj gelse görebilirim ama yoğunluktan cevap yazamayıp çıkabilirim, anlatabildim mi? insanlar neden kendi değerlerini böyle basit şeylerle ölçmeye kalkarlar anlamıyorum..