benim de gönlümde kadehler kırılıyor.

asla olmak istemediğiniz bir yerde olmak zorunda kalmak.

beden hareketlerinin yorumlandığını bilirsiniz. böyle anlarda bedeniniz bile dile gelir, ruhunuz uçup gökyüzünde sallanmak ister ama siz ne yaparsınız? mecburen kalırsınız. biraz mecburiyet, biraz sorumluluk sizden kimliğinizi çalar. asla terkedemezsiniz istemediğiniz o yeri.

zaman durur akmaz ve siz izafiyet teorisine küfredersiniz. sonunda o saatler de geçer ki her şey sona ermeye mahkumdur. o kalmak istemediğiniz yerden ayrılırken dünyanın en mutlu heidi'si gibi koşarak uzaklaşırsınız.

geleneğe uygun olanı yapmışlar; malzemeden çalmak.

valla 20 yaş büyüğüyle de birlikte oldum. bence müthiş olay. yaşıtım erkeklerden hoşlanmam.

birkaç yıl önce bende bolca bulunan bir şeydi. ne illet bir şey anlatamam insanın ömrünü yiyor. bir şey söyleyeceksin ya yapamıyorsun hep bir acaba eleştirilir miyim biri bir şey der mi korkusu. işte yine insanlar yüzünden kendi yüzünü, vücudunu beğenmemek gibi şeyler mevcuttu bende. ama sonra hayatıma spor girdi. öncelikle kendimi savunmayı öğrendim ve zayıfladım. özellikle insanın kendini koruyabiliyor olması çok özgüven yükseltiyor eğer siz bu sorunu şuan yaşıyorsanız bence spora gidin ama en önemlisi kendinizi olduğunuz gibi kabul edin. bunu fark edince bende büyük değişim oldu. dedim ki ben böyle güzelim ve ben kendimi böyle görmek istiyorum ve mesela ben böyle düşünmek istiyorum diğer insanlar nasıl görünürse nasıl düşünürse ve hatta beni eleştirirlerse de banane ya banane. ben kendime bakarım. öyle işte önce kendimle barıştım sonra baktım dünya benimle barıştı. şuanda da eskiden yaşadığım ve atlattığım bir sorun olarak tarihe karıştı.

hiç didem madak, füruğ ferruhzad, gülten akın, nilgün marmara, birhan keskin, lale müldür okumamış cahil insan beyanıdır.

dizilerin, filmlerin canlı çekildiğini sanıyordum. öyle olmadığını öğrendiğim an da şöyle:
ekmek teknesi başlayana kadar başka bir kanalı seyrediyorduk ve kadir çöpdemir'in bir tv programı vardı. bir an durdum ve dedim ki "aaaa dizi başlamak üzere nasıl yetişecek kirli"

yaprak döker bir yanımız,
bir yanımız “bahar” bahçe.

-ahmet kaya öyle bir yerdeyim ki
şiir (bkz: hasan hüseyin korkmazgil)

eğer sözlüğe yeni gelmiş meja ise yanlışlıkla yaptığı şey.

aslında tam da kendi fikrim gibi değildi. aklıma gelen başlığı açtım, güzel güzel de yazdım bir şeyler ama orada "bu başlık daha önce ukde bırakılmış" yazıyordu. sözlüğün huyunu suyunu tam da bilmediğimden "iyi de kim bırakmış belli değil ki?" diye düşünerek onu da tanımın altına not düşmüştüm. ukde sahibi bana ulaşıp "bendim o" deyince editledim. kötü niyet aramayın be!

bu arada, bazı insanlar "ne doldurdun benim ukdemi, sana ne oluyor?" modunda takılırken bazısı da mesaj atıp özellikle teşekkür ediyor anladığım ve gördüğüm kadarıyla. başkası doldurdu diye kızacaksanız bırakmayın yahu! ne bilelim, vahiy mi gelecek "sakın elleme bu ukdeye" diye?

sizden sonraki nesillere aktarabileceğiniz genelde sizin için evin en önemli kısmıdır. victor hugo kitaplık kurmak tapınak yapmak kadar asildir demiştir.

şimşek: bulutlar arasındaki elektrik atlaması.
yıldırım: bulut ile yer arasındaki elektrik atlaması.

bu elektrik atlamalarının olması için iki özneden birinin pozitif*, birinin negatif* yüklü olması gerekir.

örneğin:

(bkz: dünyadan uzak)

cinsiyeti farketmeksizin bir insanın ölümü başka bir insanın elinden olmamalı. en ağır suçların dahi cezası idam değilken kimse kimsenin canını almamalı. kadınlar ölüyor,binlerce çocuk annesiz kalıyor. o çocukların psikolojisi yerle bir oluyor ve o çocuklar hırçın bir şekilde yetişip kan davası olarak gördükleri savaşı devam ettiriyorlar. haberlerde izleyip sosyal medya üzerinde klavye delikanlılığı yapan bizler ne yapıyoruz peki ? oğullarınızı bir kadına yardım edecek şekilde yetiştiriyor muyuz veya oğlunuza / kızınıza her şeyi anlatabileceği bir şekilde yetiştiriyor muyuz ? bir kadının "ben ölmeden beni kurtarın " cümlesi kadar insanı yıkan başka bir cümle olamaz. yetiştirdiğiniz nesile iyi bakın hepsi sizin eseriniz. anne ve baba olarak sizler çocuklarınızın öğretmenisiniz ve bizler de sizlerden ne öğrenirsek bizden sonraki kuşağa onu aşılayacağız. eğer bizim babamız annemizi öldürürse; teyzemiz,ablamız,halamız,mahalledeki kadınlar ve tüm kadınlar "o da böyle giyinmeseydi,o saatte ne işi var orda,kadın dediğin çalışmaz,ee zaten hoppa birine benziyor" gibi cümleler kurarsa ; eğer annemiz babamızı komşusu ile aldatıp bunu da televizyon programında gülerek anlatırsa ; eğer annem beni yeni doğurup çöpe atarsa ; eğer babam,annem,amcam,dayım,dedem,yoldan geçen herhangi bir kişi beni taciz ederse ; eğer ben kendimden yaşca büyük birisi ile evlenirsem ; haberlerde hayvanlara tecavüz edildiğini ve öldürüldüğünü görürsem ; eğer dünyanin akciğeri olan ormanları yakarsanız benim gelecek kuşaklara bırakacağım bir hediyem olmaz. lütfen oğlunuzu veya kızınızı hatta kendinizi bunları düşünerek davranmaya yönlendirin. inanın dünya çok büyük uçsuz bucaksız yani hepimize bir yeri var. birbirimizden bir kere elde edilen yaşam hakkını almayalım bırakın mutlu mesut hayvanlarla,ormanlarla,kadınlarla,erkeklerle yaşayalım. bana göre ülkenin geri kalmışlık belirtileri bunlardır.

buna rağmen izlenmesi saçmalığı

seni bir yabancı gibi karşıma alıp
bunun dayanıklı bir şey olmadığını
sürekli kılınmadığını,
çünkü aşkın yapılan bir şey olmadığını,
başlangıçta bir melek konduğunu
sonunda bir kelebek öldüğünü,
yani kısacık sürdüğünü,
oysa hayatın bir korkular ve alışkanlıklar bütünü olduğunu,
bütün bunları sana nasıl anlatacağım?

kalbim
ölü mevsimler gibisin
bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi
ama bitti mevsim,
bir başka yolcu yok sana
fark etmez gibisin.

kalbim
demir masanın küfü, örtünün yırtığı
camın kırığı, patlayan freni hayatımın
kalbim, anla, bitti mevsim
bir başka yolcu yok sana.

* *

ne kadar yıl geçerse geçsin sürekli yaşınızdan küçük göstermeye devam edeceğiniz gerçeğidir. genç yaşlarda sinir bozucu olmakla beraber özellikle kadınlar için ilerleyen yıllarda hoşa giden bir duruma evrilmektedir. hele 6-7 yaş kadar küçük gösteriyorsanız mis gibi olabilmektedir.

öğrenciliğim bittikten sonra belirli yıllar ankara'da ücretli otobüsleri kullandım. ben inatla tam ücret parası vermeye çalıştıkça, benden öğrenci ücreti almakta ısrar ettiler. beni zorladılar yani... eğitimciyseniz, günümüzde yaşından büyük gösteren öğrenciler arasında başlangıçta can sıkıcı olabiliyor bu durum. ilerleyen zamanlarda alıştığınız için, her şekilde espirilerde malzeme olarak kullanabiliyor, eğlenceli hale getirebiliyorsunuz bu durumu.

sanırım her güzel şeyde olduğu gibi bu durum da bir gün bitecektir. saçların beyazlamaya başlaması ve yüzde o ince yaşlılık çizgilerinin oluşmasıyla birlikte yavaş yavaş sonlanacaktır. ajda pekkan gibi göbek deliğimin alnımda ya da ensemde kalmasını istemediğim için mutlu bir şekilde yaşlanıp, genç gösterdiğim zamanları güzel bir şekilde anacağım...

albatros.

umarım hiçbir dostumuz sevgisiz yaşamak zorunda kalmaz diyerek desteklediğim başlıktır.

tipik sağcı riyakarlığı. aradan geçen neredeyse 30 yıl, hiç mi bir şey değişmez kardeşim.

çok fazla yaptığım eylem. "cıvık afedersin" demesinler diye çaktırmıyorum.

cidden şöyle bir düşündüm de gün içerisinde çok sık yapıyorum bu işi. belki bu yüzden yaşlanmıyorumdur, kim bilir...