mabel matiz yakarısı ve ortak paydamız.

"yar bulamadım yerimi
yetiş ya nûr, yağdır mümkünleri
yalın ayak yürüdüm geldim
aşksa tabu, aştım müşkülleri

yarimin yelkeni olsa
yelleri alsa gelse
dut gibi sarhoş akşamda
mevlam muradım verse
ahlarımı da duysa

çünkü gözlerine ay anam, gözlerine
hastayım, aşığım köz dillerine
çöz beni saçılayım, eldir düğme
sevdim canını canım, el neyime

çünkü gözlerine ay anam, gözlerine
hastayım, aşığım köz dillerine
çöz beni saçılayım, eldir düğme
sevdim canını canım, el neyime

yarimin yelkeni olsa
yelleri alsa gelse
dut gibi sarhoş akşamda
mevlam muradım verse
ahlarımı da duysa

çünkü gözlerine ay anam, gözlerine
hastayım, aşığım köz dillerine
çöz beni saçılayım, eldir düğme
sevdim canını canım, el neyime

çünkü gözlerine ay anam, gözlerine
hastayım, aşığım köz dillerine
çöz beni saçılayım, eldir düğme
sevdim canını canım, el neyime"

spotify

allahını seven sek'e künefe üstüne limonlu dondurma atsın.

10 numara hitap şeklidir

fazla gelen, nefes kesen, bu taraf sıcak diğer tarafa döneyim derken yatağın her yanındaki ısıyı koruduğunu fark ettirip yılgınlık ve bunaltıyla uyandıran, üstten atınca da uyutmayan, mutlak balkonda soluklanıp bir bardak su içme isteğine gark eden yün yorgan.

iftarı beklerken böyle güzel tınılar duymak ruhumuzu vecd ettirdi, bedenimizi dindirdi. var olun.

"ya hep ya hiç" durumudur benim için.

yani eğer bir insan çocuk sahibi olmayı düşünüyorsa geri kalan hayatını, motivasyonunu o çocuğa adaması gerektiğinin bilincine varmalıdır.

"çocuğumuz var diye kendimize zaman ayırmayacak mıyız?" diye düşünenler olabilir. maalesef ayırmayacaksınız. daha doğrusu ayırdığınız zamanlarda bile -sorumluluklarınızın bilincindeyseniz- çocuktan bağımsız kararlar alınamayacağını düşünüyorum.

çok düşünülmeli ve sağlıklı bir karar verilmeli. belki her şeyden önce kendinizi düşünüp, kişiliğinizi ve hayata dair beklentilerinizi tartmanız gerekir.

yeri geldiginde hayat kurtariciligi yapsa da, genel olarak insan bunyesine faydadan cok zarari bulunan; katki maddelerinin gidalara eklenmesiyle genetiklerinin degismesine, canli vucudunda cesitli hastaliklara sebep olan tuketim urunu. mumkun oldugunca uzak durulmali.

bir hayalim var, çocuk olmak düsturuyla çıktıkları yolda kürşad ömer, annesinin deyimiyle, melek olmuştur...ailenin paylaşımı.
bi şeyler yapmalı, ama ne?
bi şeyler söylenmeli, ama ne?
öyle rezil bi hale geldik ki çocukları dahi koruyamıyoruz. toplanan miktar çok fazla, bir çocuk için o kadar para heba edilemez, diyenlere soruyorum; şu güzel çocukların halini görüp de hala konuşabiliyor olmak için ne yaşadın?

ben de öyle düşünenlendenim maalesef. sadece popüler tiplemeleri değil kafa sözlük emekçilerini de takip edin, okuyun arkadaşlar.

on dört baskı yapan, metis yayınları tarafından basılan, yüz altmış sayfa kadar olan bir oruç aruoba kitabıdır. felsefe ağırlıklıdır. çok sağlam tespitler içerir.

--- alıntı ---

ölüm yaşamdan daha belirgindir.
ölüm yaşamdan daha kesindir.

yaşam belirsizdir; oysa ölüm,
belirgin ve kesindir.

hep bir süreç olan yaşam, ölüm anında,
sonunu değil, sonucunu bulur: ölüm
yaşamın sonucudur - kişinin nasıl bir
yaşam yaşadığı, öldüğü ölümden bellidir.

ölümü bilen, onun bilincinde olan bir yaşam,
yaşam sürecinin her anında ölümü yaşama katarak,
yaşamı bilinçli kılar - ölümü yaşamdan koparmadan,
ama ölümün yaşamı kaplamasına da izin vermeden,
ölümü, her an, yaşam kılar.

--- alıntı ---

bir aşk hikayesi anlatacağım şimdi;

sınıfa nakil öğrenci geldi. dersin ortasında müdürle birlikte girdiler sınıfa hepimiz çocuğa bakıyoruz. bütün kızlar nefeslerimizi tuttuk, dersten koptuk, dünya'da değiliz. puşt çok yakışıklı. ömrümde öyle bir çocuk görmemişim. zaten yaşım 11 ne ömrüm olacak. yani televizyonda bile o kadar yakışıklı oğlan yok. amerikan filmlerindekilerden bile yakışıklı; koyu mavi gözleri, dik ve fönlü saçları var. anası 'ben doğurdum' diye gururla hazırlıyor her sabah okula belli ki.
çocuğu oğulcan'ın yanına oturttu sınıf öğretmeni. ben de duvar dibinde köşe oturuyorum montların arasında kaybolmuşum. ilk görüşte aşktı benimkisi. her sabah o mavi gözleri görme şansım vardı, her sabah 'günaydın' diyorduk birbirimize.
en sevdiğim mevsim kıştır. neden biliyor musunuz? yazın duvar dibine kimse mont asmazdı. hırkasını çantasına koyardı herkes.
oğulcan onun en iyi arkadaşı oldu okul boyunca. orta okulda da aynı sınıftaydık. kızların hepsi yanıktı ona ama kezban gibi davranıyorlardı. ben de aşıktım ama hiç sahip olamayacağım bir şey isteyecek kadar şımarık değildim.
ilk okulda bile gerçekçiydim. prenses sanmıyordum kendimi. annesiz, babasız büyüdüğüm için galiba.

bir yaz bisikletle sokak aralarında gezerken bir evin bahçesinde onun esini duydum. aaah tanrım o an hayatımın en mutlu anıydı. nerede yaşadığını öğrenmiştim. sapık gibi onu izledim. hiç benim gibi asi bir çocuk değildi. ailesine karşı çok saygılıydı, bense halen nefret ederim.

ya o gün çok büyük bir keder çöktü ruhuma. orada ondan vazgeçtim.

bir gün sınıfta oğulcan'la birlikte benimle alay etmişlerdi. o gün kopmuştum ondan. mavi gözleri artık beni donduruyordu. ellerim buz kesiyordu.

yıllarca aklıma bile gelmemişken geçen ay adını yazdım google amcaya. sordum nerdedir kimledir? sadece bir fotoğraf vardı linkedn'de.
endüstri mühendisi olmuş. takım elbiseyle fotoğrafı, janti bir bey olmuş. yüzü hiç değişmemiş. saç şekli hala yukarı doğru fönlü.
masmavi gözleri yine parıldıyor.

ilkokulda montuma onun kokusu sinsin diye onun montunun yanına asıyordum benimkini. facebooktan oğulcanla birlikte attığı fotoğrafları arşivliyordum.

hayatınıza böyle biri tesir ettiğinde bir daha eskisi gibi olamıyorsunuz. 11 yaşındaki vurgunu hala anarak yaşıyorum.
daha özel birşey itiraf edeyim; hayalini kurarak mastürbasyon yapamadığım tek erkek odur. psikologlar bunu açıklasın, si ay ey, ef bi ay açıklayın.

başkası mümkün değil şu an.

eğer kötü birşeylerden koruyacağı düşünülüyorsa şirktir. müslümanların uzak durması gerekir.

bir ece ayhan şiiridir.

buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında,
bir teneffüs daha yaşasaydı,
tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür,
devlet dersinde öldürülmüştür.


devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
- maveraünnehir nereye dökülür?
en arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
- solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbine! dir.


bu ölümü de bastırmak için boynuna mekik oyalı mor
bir yazma bağlayan eski eskici babası yazmıştır:
yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım.


o günden böyle asker kaputu giyip gizli bir geyik
yavrusunu emziren gece çamaşırcısı anası yazdırmıştır:
ah ki oğlumun emeğini eline verdiler.


arkadaşları zakkumlarla örmüşlerdir şu şiiri:
aldırma 128! intiharın parasız yatılı
küçük zabit okullarında,
her çocuğun kalbinde
kendinden daha büyük bir çocuk vardır.
bütün sınıf sana çocuk bayramlarında
zarfsız kuşlar gönderecek.


dikkat edilmesi gereken bir kısım vardır.

aldırma 128! intiharın parasız yatılı
küçük zabit okullarında,
her çocuğun kalbinde
kendinden daha büyük bir çocuk vardır.
bütün sınıf sana çocuk bayramlarında
zarfsız kuşlar gönderecek.

ece ayhan bu kısmı arkadaşı nilgün marmara için yazmıştır. genç yaşında intihar eden nilgün marmara'nın cenazesinde şair ece ayhan nilgün marmara'nın annesine tuhaf bir soru sorar.
-nilgün'ün okul numarası kaçtı?
- 128
nilgün marmara'yı çok seven ece ayhan için bu intihar son derece büyük bir yıkım olur. ayrıca nilgün marmara'nın gömüldüğü mezarın numarası da 128dir.
aldırma 128! intiharın parasız yatılı küçük zabit okullarında

her çocuğun kalbinde kendinden büyük bir çocuk vardır

bütün sınıf sana çocuk bayramlarında zarfsız kuşlar gönderecek

ben şahsen sözlük kavramıyla bu şekilde tanıştım, genel olarak internetteki web sitelerinden okuduklarımın yanında, özellikle beslenme ve spor konusunda ekşi sözlük den çok fazla şey öğrendim, internette dolaşan standart ve birbirinden kopya yazılardan farklı olarak, insanların kendi deneyimledikleri beslenme şekilleri, yaptıkları sporun süresi, aldıkları sonuçlar çok daha faydalı ve motive edici oldu benim için, aynı şekilde insan ilişkileri, kurumsal hayat, girişimcilik konularında da çok faydalandığım bilgiler edindim, kendimde yeni birşey öğrendiğim bir deneyim yaşadığımda, burada paylaşıyorum.

yine de, sevgili ve saygılı -tabii ki geneli kastetmiyorum- özellikle akp üyesi kadınlarımızın, lebaleb kongrelerde, kendini parçalayarak parti bayrakları sallayacağına, 'mabadının kılı bile olamayız' diyeceğine maalesef emin olabiliriz. yazık şu millete, yazık kadınlarımıza. toplumca bir yanımız, diğer yarımız, yine eksildi, yine kaybetti işte...

18 yaşındaki gençlerin hepsi böyleyken hanımefendi şarkıcı diye daha olgun biri olması bekleniyor. laf edenler kendi hayatlarına baksın.

birilerinin nefretiyle haşir neşir olmuş yazar başlığı. (yani sanırım.)

hepsi değildir diye temenni ediyorum. yok yav değildir. mesela ben ponçiğim hah.

türkçe elise için anlamına gelen, beethoven'ın en sevdiğim eserlerinden birisi.

beethoven'ın bu şaheserini bu kadına adadığı düşünülmektedir.

eseri dinlemek için.

benko gambiti* veya daha bilindik ismi ile volga gambiti'nin isim babası macar satranç ustası. réti açılışı'nı tercih ettiği maçlarda yerilse bile - bu maçların yarısı beraberlik ile sonuçlanmıştır ama burası biraz karışık sonra döneceğim- benim notasyon kağıtlarını tüm açlığım ile hatmettiğim sayılı isimlerden yine. bir çok büyükusta'nın arasında varlığı genelde kendini pek hissettirmez ama onun oyunsonu analizlerini incelemek bile muhtemelen pek çok büyükusta'yı diz çöktürür nitelikte olduğunu anlamak için yeterli. satranç yalnızca taktik alanı değildir, her an zekice taktikler ile rakibi zorlamak pek olası değil tabii eğer capablanca değilse oynayan kişi. bazen kuralına göre oynamak gerekir ki bu öyle pek kolay bir iş değildir çünkü oyunsonu bilgisine sahip olmak onu uygulayabilecek nitelikte yapmaz oyuncuyu yani philidor pozisyonu'nu -philidor açılışı ile karıştırılmasın- bilmek ayrı bunu uygulayabilmek ayrıdır. pal benko sayılı oyunsonu ustalarından biri çünkü oyunsonu bilgisini ustaca oyun içinde uygulayabiliyor bu da onu bir deha değil bilgi adamı yapar. işte tam da bu yüzden berabere bitmiş olan maçlarının gerçekten de berabere bitmesi gerektiğini biliriz çünkü eğer bir çıkış olsaydı benko rahatlıkla bu açığı yakalar ve maçı kazanırdı. 70'lerde walter browne ile yaptığı ve yenilgiyle sonuçlanan maçı satranç dersi niteliğinde ve yine eğer maçları karıştırmıyorsam 62nd us open'da gross ile yaptığı maç -bence- benko'nun oyunsonu ustası olduğunun kanıtı gibidir. lucena pozisyonu veya köprüsü'nü bir kenara bırakırsak en çok tercih ettiği açılışlara da değinmek gerekir ki genelde sicilian, english ve grunfeld tercih etmiştir.