en hit olanı tarkan kuzu kuzu.

insana yanlış kararlar verdirtebilecek olan duygudur.

sormuşluğum da var, cevap vermişliğim de.
şu anın gençleri sormayı da sevmiyor, soranı da.
oysa, zararsız hatta faydalı olabilecek olunabilecek bir durum. cevap vermek yardımcı olmak bir tür hayır.

bir insanın inşaatta çalışırken ölümü her şeyden önce iş ve işçi güvenliği ile ilgili bir konu. bir iş yerinde ölümlü iş kazası olması uluslararası çalışma örgütü kriterleri ile alındığında oldukça önemli bir olay ama ülkemiz açısından bu tip durumlar dünya ölçeğinde ele alınan halinden epeyce uzakta.

türkiye ucuz emek ile büyümek istiyor. bu hem işçilere ödenen ücretin yasal olarak belirlenen asgari ücretin de altında olması ile sağlanıyor hem de iş veren tarafının katlanması gereken güvenlik yükümlülüklerini yerine getirmemesini göz ardı ederek ortaya çıkıyor.

bu sistem kamuda uygulanan personel rejiminde de kendini gösteriyor. okul ve öğretmen açığı oldukça fazla olmasına rağmen atama sayısını düşük tutarak kadrolu yerine sözleşmeli / geçici öğretmen alımını tercih ediyor.

bu şekilde hem daha az ücret veriyor hem istediği zaman başkalarını ücretli öğretmen olarak istihdam ederek siyasi rant sağlıyor hem de sosyal güvenlik harcamalarını azaltıyor.

memurların sayıca en önemli kısmı öğretmen olduğu için onlara düşük ücret vermek hem en büyük kamu giderini düşürüyor hem de asgari ücret, enflasyon gibi ayarlamalarda bu düşük ücret, ücretlere yapılacak zamları daha düşük tutma imkanı veriyor.

türkiye cumhuriyeti siyasetinde muhtemelen bir örneği daha gelmeyecek olan, cesur, yiğit, delikanlı, her yerde ve her zaman, sonucu ölüm de olsa doğruları söyleyen kişilik. değeri üstteki yazar arkadaşın da dediği gibi öldükten sonra anlaşılmıştır ve hala anlaşılmaya devam ediyordur. eli kanlı hain terör örgütü fetö ile ilgili söylediklerini dikkate almayanlar, üzerine yürüyenler şimdi 'kandırıldık' naraları atmaktadırlar . ama olan olmuştur, allah bir daha öyle günler göstermesin.

kişinin bir eşyayı hor ve özensiz kullanması, çok çabuk eskitmesi anlamında kullanılan bir deyim.

çeşitli yerlerden gelen korsan kullanıcıların ele geçirdiğini iddia ettiği fotoğraf pozlarıdır. paylaşmama karşılığında toprak talep ediyorlar. ayrıca merak ettirendir. eyvah yandı ana vatan, kahrolsun dava mı dedirtir, yoksa dava yolunda gurur kaynağımız mı olur bilemiyoruz.

ama dedirteceğini kesin olarak bildiğimiz bir şey var.

(bkz: portakalı soydum yoldaş benjamin'e koydum)

uykuluyum fazla üstelemeyin.

keserim; sararan mandalinaları, kuruyan dalları, çok konuşanların dilini! *

memleketçilik yapan, dıdısının dıdısını tanıdığı için senin o kişiden şikayetçi olamayacağını düşünen ve memleketlisini korumak için açık açık tehdit eden insanların olduğu ortamda "savcı" ile başlayan bir cümle kurduğunuz zaman memleketçilik biter, tehditler hiç edilmemiş gibi sevgi ortamı oluşur. herkes resmen çiçek olur. adamlar komşusunun uzak akrabasını korumak için karşına dikilirken afedersiniz kendi anasını savunamayacak hale gelir savcı denildiği an.

bu anlamda oldukça saygı duyarım. savcılar kalp siz ben ve bizler.

türkan'ımmm minik kızım, babanla bir gün tekrardan buluşman umuduyla... bu sevgi o kadar büyük o kadar yüce ki eminim tekrardan buluşacaksınız.

gittiğin yerde huzurlu ol emi? seni çok seviyoruz.

(bkz: yazarlar ağır vergiler altında eziliyordu)

oturma düzeni b*k gibi olan ama buna rağmen uğruna ağlanılan zirve. kat kapattık size derken aslında bilardo masasını başkalarına rezerve edip masada 3 bağzı takılmalarına göz yuman bir mekanda oturduk. adamlar bütün fotoğraflarıma salça oldu istemeden de olsa. hadi onu geçtim, katılımcıların yarısı saatlerce bir bar taburesi üstünde bizden ayrı kaldı. adamlar ne konuştu, neye güldüler, neleri anlatıp eğlendiler hepsinden mahrum kaldım.

ilk elin günahı olmaz derler, çok fazla laf etmiyorum ama insanlarla konusmaya gittiğim bir yerden boğazım ağrıyarak dönüyorum. 2. istanbul zirvesinde daha güzel bir organizasyon olması dileğimle...

katılan ve uğraşan herkesin eline emeğine sağlık.

diğer adıyla günlük ağacı. jeolojik dönemlerden günümüze kalan miras. bir tür aramızdaki dinozor ağaçlar. çok büyük oranda muğla il sınırlarında yaşıyor ve ormanı da bulunuyor. endemik olan bu ağaç, türkiye haricinde rodos adası'nda bulunuyor. bu eşsiz ağacın orman vasfını kazandığı yer ise köyceğiz kavakarası sığla ormanı. ağacın kozalağı gürz denilen dikensi bir yapıdadır. dikkatle bakınca sanki covid-19 virüsünün mikroskobik şeklini andırıyor.

halk arasında şifa bitkisi olarak da kabul edilen sığla yağı, ağacın gövdesinden çıkarıldığı için son derece ilgi uyandırıcı ve kültürel açıdan da değerli. sindirim sistemi hastalıklarında, reflü, ülser ve başka mide rahatsızlıklarına tedavi edici etkisinden dolayı kavanozlarda satılan bir ürün. kıvam olarak yapışkan bir yapıya sahip olan yağın kokusu ayakkabı boyası ve mazot kokusu gibi de ağır bir kokuya sahip. bu yağdan antiseptik özelliğinden dolayı sabun da elde ediliyor. batı anadolu bölgesinde kabukları yakılarak, güzel koku amaçlı tütsü elde ediliyor ve kristal yapıdaki reçinesi şifa amaçlı kullanılıyor.

(bkz: kıymetlimiss)

kervan o, göç olsa duramaz...

(bkz: kervan)

cümle ve kelime farkını bilmeyen yazarların tek kelime yazdığı başlık. o zaman ben de tek kelime yazayım. horoz.

10/10luk rezalet.

acin acimdir sevgili pavlov'un göbeği; cigerci kedisi gibi kaldik ey halkim, unutma bizi.
yoldaş benjamin franklin, sen kimsin ya!

ruhuma kemoterapi uygulamak, ruhumdaki ödemi almak, ruhuma anjiyo yapmak. ruh kanseriyle mücadele ediyorum ve en iyi tedavi yöntemi olarak da zırvalamayı, kendini ifade etmeyi, içini dökmeyi bulduk doktorumla yaptığımız istişareler sonunda.

2011'de, psikolojiyle ilgili olan bir büyüğüm bana dedi ki, yaz. sana iyi geleceğini düşünüyorum. bir süre sonra, internette bir şeyleri araştırırken tesadüfen uludağ sözlük'ü keşfettim. orda da yazıyordu aradığım şeyle ilgili bir şey. birkaç gün oraya baktım ve sonunda üye oldum. 18 gün sonunda da yazarlık onaylanınca serüven başladı. ilk başlarda bir şey anlamadım doğrusu. zamanla hoşuma gitti sözlük yazarlığı. yazarken de yüzümde bir tebessüm oluşuyordu nedensiz...yazdım yazdım yazdım, yazdıkça yazmak geldi içimden. sınırsız bir şekilde saçmalama özgürlüğüm vardı ve bu benim için bir ilkti. bazen gönder deyince sesli güldüm. yazdıklarım beğenilince sevindim çocuk gibi.

kimse için yazmadım, kimseyi kızdırmak yahut mutlu etmek için yazmadım, birileriyle sohbet etmek için yazmadım; sadece ve sadece kendim için yazdım. kendimi ifade edemediğim zamanlarda sıkıntı yaşadığımda, yazmaya başlar başlamaz iyi hissettim. her bir harf, oluşturduğum her bir cümle tutunmama yardımcı oldu. hiçbir zaman da bilerek ve isteyerek birilerini incitmedim. bir gün yazmayı, kendimi ifade etmeyi bıraktığımda rahatlamış olarak gideceğim.

au revoir.

aykut elmas'ın vine çektiği bir konudur.

katıldığım durum. negatif bakışın/enerjinin nesneleri ve insanları etkilediğine içten içe inanıyorum .
bu konudaki teorim ise şu ;
zenginin etrafındakiler zaten zengin yada gelir uçurumu fazla değil bu yüzden zenginin kendi çevresindekiler zengini fazla kıskanıp hasetlenmiyor.

örneğin zengin 100 birim paralık bir şey alıyor zenginin etrafındakilerin ekonomik durumu 80 -70 birimlik aynı şeyden almaya yetiyor bu yüzden kışkançlık ve nagatif enerjide düşük kalıyor. ancak fakir ordan burdan kısıp , borçla, krediyle 100 birim paralık bir şey aldığında etrafındaki insanların onun muadiline bile ulaşacak paraları yok ,belki hayatları boyuncada olmayacak bu yüzden kıskançlık ve negatif enerji daha fazla oluyor ve nazar değiyor.