(bkz: o romandaki hayali belki gerçek yapmaya)

sevdiğin insanları yitirmek. kimsenin sevdiği insanların kaybı ile sınanmamasını umuyorum bu hayatta .

olan arkadaşları kaliteliyse dert edilmeyecek durum.

pekâlâ azizim
fehmettik elbet
değilmiş zatı âlîn ekseriyetle sathî

dizmişsin art arda kelimeleri
diyorsun, lak lak eder kendileri
e pek tabii bahsettiğim işte budur
anlayana sivrisinek saz
anlamayana davul zurna az

kesemem muhabbeti âbâd ile
susmak değil sükût etmek, yeni yazdım bir şiirde
hangi ilim hangi fen hangi tefekkür
hayat kısa elbet, sükût ederse bilmeyen kadar bilen de

cihandaki namımı anlatacak değilim
okudukça okur, öğrendikçe eğilirim
pekâlâ azizim ben senin ehlinim
diyenlere de aldırmam
kibrimi okşamana muhtaç da değilim

orhan kemal'e benzettiğim yazardır. konu seçimi, karakterleri, işçi sınıfını ele alması ,kısacası o da sokaktaki insanı anlatır.

"dünyada bilinen 4.300 din var. bir ateist 4.300'ünü reddediyorsa, bir dindar da 4.299'unu reddediyor."

hiç bir kitabın yada dinin, yada bir yasanın, kanunun; oraya gitmeniz "farz", gidip 7 tur atın orada, bir deliğe elinizi sokun, parayla taş satın alıp bir yere atın, yemeyeceğiniz halde kurban kesip kuma gömün, demediği , gidenlerin tamamen kendi istekleri ile gittiği anıt mezar.

spawn nickli yazarımız hızını alamıyor ve canımın cireğinin nickaltında bile bana sataşıyor.
evet bu kız benim canımın cireğii, tanımlarını yazarken kullandığı üslup o kadar hoşuma gidiyor ki anlatamam sayın seyirciler.
bir "dostlar" diyişi vaar ki eriyuruuum.
onu üzen karşısında beni bulur demiş miydim? *

bir ara reklamlarda çok fazla ayçiçek yağına yönelik reklamlar vardı. ayçiçek yağı çok hafif olduğu için işte "uçuran lezzet" vb. şekilde tanımlanıyordu. slogan: tüm türkiye'yi uçuran hafiflik idi. sanırım çok önceden mesajları vermişler bize her zamanki gibi. çipleri böyle takmışlar zaten...

fiyatlarla birlikte biz de uçuyoruz, cebimizdeki paralar da uçuyor.

aslında hiç hoş bir şey değil hatta iğrençtir.

ama şu an bile böyle bir olay yaşansa hemen çekirdeklerimle protokol tribününde yerimi alırım. niye? kaos seviciyim çünkü. niye? kaostan besleniyorum acıktım. niye? çünkü topluluk kan istiyor vahşet istiyor. mikrobuz lan biz*.

uzaklardan gelen eski bir dosttur.
geceleyin eski, sıcak, neşeli günleri hatırlatmıştır.

çok güzel bir e-kitap arşivi hazırladım saldım sözlüğümüze hadi yine iyisiniz sayın yazarlar.

bir ermo klasiği. olumsuz anlamda demiyorum, yanlış anlaşılmasın.

"enteller"in talebi doğrultusunda yapılan tek şey başıboşlardı. o da zamanla unutuldu gitti. başıboşlarda olması gereken bir sürü başlık zaten akışta.

nick altı sekmesine gelince... bu entellerin derdi değildi. olur olmaz her nick altına gelip "yeter yeaaa! görmek zorunda mıyız nick altlarını" diyen entel ve dantellerin karışımı yüzünden yapıldı o iş. girin bakın, biraz okuyun, troll takılıp milletin nick altını görmek istemediğini söyleyen bir sürü tip göreceksiniz.

zamanın baş entellerinden biri olarak söyleyebilirim ki ortalıkta görmek istemediğim tek şey dandik anket başlıkları. onların da hepsi olduğu gibi akışta zaten.

sözlüğün sorununun kategoriler olduğunu düşünmüyorum şahsen. sözlüğün sorunu yazarların ta kendisi! büyük çoğunluğun açmaktan hoşlandığı, üzerinde konuşmaktan zevk aldığı başlıklar hep aynı tip olduğu için kısır döngüye girildi.

bir de yönetime küsenler, azıcık iyi anlaşan 2 tip gördü mü kankalıktan bahseden tiplerle doldu ortalık. ulan kankalık o kadar ayağa mı düştü! hayatta 1 tane kankam yani uzun versiyonuyla kan kardeşim oldu. o da lisedeyken ciddi ciddi parmak kanatıp kanlarımızı karıştırdığımız bir arkadaşımdı. hâlâ da arkadaşımdır. şurada "aman ne güzel şeyler yazıyorsun" dediler diye kim kiminle kanka olacak? bugün iyi anlaşırlar, ertesi gün nick altında kavga ederler. insan bu sonuçta. bugün anlaştığı kişiyle yarın ters düşebilir.

daha tonla şey yazarım ama gerek yok. bence sorun -kendimi de dahil ederek söylüyorum- üretici, yaratıcı yazar eksikliğinde. gerisi boş.

hoş geldin yeni yaşım, bu yıl biraz hüzünlü bir huzur içinde olmak istiyorum çünkü enerjimi paylaşabileceğim hiç kimse/bir şey yok bir salgının ortasındayız yani umarım ortasıdır ya başı ise? neyse bu yıl kendimizi hüzün ile huzurun kollarına bırakalım.

bazıları büyük sever.

istanbul işgal altındayken ingiltere'ye yakın tatlı su müslümanlarının ingiltereye tabi olmak caizdir fatvasına karşı, dimdik bir duruş sergileyerek bu görüşün tamamen hıyanet dolu ve dinen uygun olmadığını kapı kapı dolaşıp anlatarak kendi canını menfaat gözetmeksizin vatan için riske eden insana; "ihanet birlikteliği" gibi bir kümenin içerisinde yer vermek nereden bakılsa yol yordam bilmezlik ve ahmaklığın, cahillikte sınır tanımayan klavyelere bürünmüş halidir.

"ihanet eden" said nursi doğu cephesinde gönüllü savaştı
"ihanet eden" said nursi işgal altındayken ingilizlere karşı durarak hedef tahtasına en önden oturdu
"ihanet eden" said nursi şeyh said isyanına karışmadı.

ama ihanet etti...

siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt
hainiyim, ben vatan hainiyim.

* pompei’deki antik genelev duvar resimleri yerel dili bilmeyen, farklı ülkelerden gelen denizciler için yapılmıştı. denizciler, kadınlarla aynı dili konuşamadıkları için istedikleri pozisyonları duvardaki resimleri göstererek belirtirler ve jetonla ödeme yaparlardı.

pompeii’de merkeze yakın bir yerde 19. yüzyılda lupanar denilen bir genelev keşfedildi ve 2006 yılında ziyarete açıldı.

detaylar için kaynak

sezen aksu derim,şüphesiz.

son dönem genç kardeşlerimizin daha bilinçli şekilde ayrım yaparak ve kendilerini tanıyarak karar verdiklerini dilediğim versus.

benim açımdan; 64 kişilik bir devlet lisesi sınıfında ansızın sınıfa giren ve kim gelecek sene ne olacak şeklinde sorulan sorunun cevabı olmuştu.

baktım sınıfta herkes, mf diyor, yani sayısal seçiyor ben de sayısal deyiverdim.

acı gerçekle lise ikinci sınıfta karşılaştım. ilk dönem bütün fen dersleri ve geometri hariç matematik dersleri ya sıfır ya bir.

ikinci dönem hırs yapıp milleti kendime güldürmemek için çalıştım, çabaladım yükselttim notlarımı. lise hayatım başarısız olmama korkusu ile geçti. üniversite sınavında da doktor olamayacağım için mühendislik fakültesine girdim. okuduğum bölümü ve mesleğimi severek icra ediyorum ancak sözel konularda ve derslerde başarılı olduğum gerçeği hiç değişmedi.

çok kitap okurum, kısa öyküler yazarım, tarihe büyük merakım vardır. okuduğum şeyleri kolay kolay unutmam, takıntı derecesinde düzenlidir kütüphanem. felsefeye ilgi duyarım. aynı şeyleri mühendislik için söylemem abartı olur.

siz siz olun, bu kararı vermeden önce veya hala geri dönebilecek noktadayken, önce kendinizi tanıyın, sonra kimin ne diyeceğini de takmayın.

emmi mode detected. *