bir bakar çıkarım diyordum, baktım çıkamadım..
çok tatlı insanlar ve samimi bir ortam var. çoğu yazarın tanımlarıyla gülüyor, bilgileniyorum. bir de aralarında gönül bağı kurduklarım var. iyi ki varlar. hep var olsunlar.*

sherlock holmes

kargonuz yola çıkmıştır.

yavuz çetin - yaşamak istemem diyorum ben.
sanırım başka söylemem gerekirse de ,
öztürk - vasiyet derdim.

bebeğim sen böyle her şeyi sorgulayacak mısın dedirten başlıktır.

valla bu tür başlıklar yüzünden millet yanlış anlamasın diye beğendiğim tanımların hepsini oylamıyorum, içlerinden seçiyorum.
nasıl bir amacımız olabilir sevgili dostlar? arka arkaya tanımları beğenmişiz, içimizden gelmiş ki oylayıp hakkını veriyoruz yahu.

sezen aksu'nun "adı bende saklı albümü çıktığında yıllar 1998'i gösteriyordu.
ve başında kavak yelleri esen her türk genci gibi benim de bir flörtüm vardı *. daha cep telefonu yaygınlaşmamış ev telefonlarından haberleşiyoruz , bildiniz mi? o kadar eski bir zaman...

o zamanlar kadıköy halk eğitim merkezi'nde klasik gitar eğitimi alıyorum. kursta tanıştığım dünya tatlısı, benden bir iki yaş küçük, güzel kız arkadaşımla * kurs bitince kadıköy 'de, pasajlarında geziyoruz...
onunla da o pasajlardan birisinde tanışıyoruz, tesadüfen. her zamanki gibi hiç tipim olmayan, sarışın, mavi gözlü, yakışıklı bir çocuk...
bense mahlasımdan da anlaşılacağı üzere küçük boyutlarda ve bence dikkat çekmeyen bir insanım.
sırtımda neredeyse benim kadar olan, zor bela taşıdığım gitardan sebep dikkatini çektiğime yemin edebilirim ama kanıtlayamam. bizi gitarlarla görünce yanımıza geliyor. "kızlar" diyor, "bizim bir grubumuz var, solist arıyoruz, aranızda sesi güzel olan var mı?" diye soruyor.
çok dikkate almıyorum. sadece "okulda korodaydım" diyorum. "yarın stüdyoya gidelim" diyor. korkuyorum çünkü ben hep çekingen, korkak birisi oldum. kız arkadaşıma bakıyorum beraber gider miyiz diye? emin değiliz. sessiz kalıyoruz.
ama sevgili kişisi daha o andan bazı şeyleri kafaya koymuş olacak ki biz ondan kurtulamıyoruz.
şu an anımsamadığım bir şekilde sonraki günlerde hiç üstüme alınmasam da onunla buluşup çay içiyoruz, sadece ikimiz ama ben hala aslında onun benim arkadaşımdan hoşlandığını, ona ulaşmak için benimle iyi arkadaş olma çabasında olduğunu düşünüyorum.
değilmiş efendim o gün söylüyor bunu bana, "daha nasıl belli edebilirdim" diyor.
ve ben bilmiyorum bir insan daha nasıl belli eder birisinden hoşlandığını...

biz sevgili oluyoruz sonra, sonra gel zaman git zaman 14 şubat yaklaşıyor. sevgililerin korkulu rüyası, hediyeyi alırsın önceden, sonra olmaz ya ayrılırsın, atsan atamazsın saklasan canın yanar saçma sapan işler. bizde de tam böyle oldu, tam ayrılmadık ama bi soğuduk birbirimizden. ben asıl hediye ile beraber bu cd'yi almıştım ona. bir süre bende kaldı. sonra biz bir gün barıştık, o zaman verdim hediyelerini... alırken çok anlamlı gelen hediyeler verirken aslında pek de anlamlı gelmemişti bana çünkü ben onda "tutuklu" kalmamıştım hiç... belki üzülmüştüm ama geri gelmesi için dualar falan etmemiştim. günler geceler boyunca onu düşünmemiştim, düşlememiştim.
sonra sonra insan gerçekten birisini canından bile çok sevince tutuklu kalmak ne demek anlıyor.
o aşka tutulmadan bilmiyor insan, kendini bilmeden oradan oraya savrulmak ne demek...

velhasılıkelam tutuklu şarkısı aşk acısını çok çok iyi anlatan müthiş bir şarkıdır. çaresiz ve imkansız iç içe geçmiştir bu şarkıda. insan bilmiyor o derde düşmeden canı ne kadar yanabilir. daha ne kadar umut edebilir ya da ne kadar kırılabilir.
kimse avutamaz artık sizi, ölseniz bile olur o yoksa artık. zaman geçer gider ama siz hep onda kalırsınız.
canı yanmadan dinleyebilenlere selam olsun.

unutmadan; o stüdyoya hiç gidilmedi, hiç beraber şarkı söylenmedi, sadece çocukça bir şey yaşandı ve bitti...

ne senden öncesi
ne senden sonrası

ayrılık aman
ölümden yaman
geçmiyor zaman geçmiyor

ne anam, babam
ne hoş hatıram
yetmiyor canım yetmiyor

ben sende tutuklu kaldım
kendi hayatımdan çaldım
yedi cihan dolandım
bana mısın demiyor

sakladım gözlerimi
sustum hep sözlerimi
yandım yar közlerimi
savur savur bitmiyor

milli piyango yılbaşı çekilişinde 100 milyon tl’lik büyük ikramiye çeyrek bilete çıktı. aynı rakamlara sahip 4 biletten sadece biri satıldı. üçünün satılmadığı kısa sürede fark edildi. sahipsiz kalan 75 milyon lira tvf'na kasasına girdi.
kaynak

gözlerim dolar...
"size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum"

sanırım en saçma şeylerden birisi bende. lisenin son günlerinde arkadaşımdan bana hatıra olarak bir şey vermesini istemiştim. o da peçeteye hatıra yazıp vermişti. gerçekten çok başarılı. bir de defter yaprağı verdiğim arkadaşımın ona derste not tuttuktan sonra tekrar bana vermesini saklıyorum. bunun gibi daha bir sürü bir kutu dolu saçma şey vardır.

olsun diye çabalayıp, kendimi parçalayıp en sonunda yapamadığım eylemler için kullandığım kelime. olduramadım işte, napayım.

mevlana bunu çok güzel özetlemiş. "cahile cevap vermem çünkü dışarıdan bakanlar iki tane cahilin tartıştığını görürler."

yeni mi yeni radyo programı. tam vaktinde yetiştim. koşun koşun başlıyor*.

daha birkaç saat önce 1 kilo ekler alarak ilişkimizi daha da pekiştirdim. üstelik hep gittiğim şubede kalmamış diye, diğerine gittim de aldım.

valla şunun için il değiştirmeye bile değer bence.

balıkesir’de bir pastane var, muazzam yapıyorlar. balıkesir’e her gittiğimde yemeden, geri döneceksem de almadan dönmüyorum.

aklıma düşmüşken dur bir tane daha yiyeyim.

olmayan mucizedir. onu bir dini kitap olarak değil de, bütün dogmalarını bir kenara bırakıp hiç korkmadan, şirke girdiğini düşünmeden normal bir kitapmış gibi okursanız mucize denilen şeylerin pek de öyle olmadığını görürsünüz.

haklıyım ama mutlu değilim'den sonra ölmedim ama hafif sürünüyorum kullanıcı adlı yazarın da aralarına katılmasıyla değişik bir hal almıştır. bir sonraki moderatör ise muhtemelen düşünüyorum öyleyse yokum olacak.

moderatörlerin kullanıcı adları üzerinden bize bir şey anlatılmaya çalışılıyor sanırım ama ben henüz çözemedim. *

necip fazıl kısakürek