çevremizdeki kişi sayısıyla, varlığı veya yokluğuyla ilgili değildir. kalabalıklar içinde yalnız kalmayı anlatır. bir stadyum dolusu insan önündesindir sanki, ama kimsen yok gibidir.

şarkısı da vardır hatta.
tam da kesmeşeker'in metin kurt yalnızlığı'nda anlattığı gibidir. savunduğun değerlerle başbaşasındır, yalnızsındır.

inandığın her şeyi attığın kalbinde,
inanmadığın her şey yedek kulübende...

"metin kurt gibi yalnızız ceza sahasında."

metin kurt yalnızlığı

kaynak

tanınmak icin trolluk yapan yazarlar'dan daha iyi tepkiler aldığıni düşüneceğim yazar.

beni de hatırlarsınız artık gençler. *

daha bugün gittiğimdir. öğretmenlerimiz sağolsun harika bir organizasyon yapmışlardı. müdür yardımcımız diye demiyorum çok iyi organizasyon yapmak dışında mükemmel yemek yapar. el lezzeti dedikleri şeyden bolca var kendisinde. vee bugün de bizim için döktürdü canımız hocamız. *

peki o sırada biz ne mi yaptık? voleybol ve okey oynadık*, ip atladık, salıncakta sallandık, koştuk eğlendik..
uzun zamandır bu kadar eğlenmemiştim yahu. çocuklar gibi koşmayı özlemişim, çok iyi geldi.
okul pikniği çok güzeldir. herkese tavsiye edilir.

risklidir.
vapurda yol tarif ettiğim hintli turistleri, gezmeleri bittikten sonra evimde yemeğe davet etmiştim. evde hazırlanırken “acaba bunlar beni keser mi” diye hafiften tırsıp komşuya da bilgi vermiştim. o da bir ara oğluyla bir tabak yemek gönderip bizi kontrol etmişti. kötü bişey olmadı neyse ki, benim balık pişirmem ve turistlerin vejetaryen çıkmaları hariç.* bir de hindistan’a hiç gitmemiş, amerika’da doğup büyümüş olduklarını öğrenince hayal kırıklığına uğramam ve hint kültürüyle ilgili onlardan bir şey öğrenememem dışında. ha pardon! hintlilerin yeme tercihleriyle ilgili fikir sahibi olmuştum…

kafam çocuk sesini kaldırmıyor. geçen gün balkondan sokaktaki çocuklara kızdım sessiz olun diye. sanırım ben bir ayşe teyze oldum.

normal yani insancıl kafa yapısı ile düşünen insanlar için pek bir fark olacağını sanmıyorum.

ama tabi beyninin hastalıklı tarafı, sağlam tarafını geçmiş insanımsılar için aynısını söylemek zor.

onlara nefretlerini kusmak için fırsat çıkardı ne yazık ki.

benimki hem bipolar hem borderline tanılıydı yani bildiğiniz ruh hastası deli a**. bu tanıya ya da tanılara sahip biriyle sevgili olmadıysanız dışardan davulun sesi hoş gelir. yok seviyorsan birlikte olur destek olursun vb. saçmalıklar konuşuluyor abicim siz salak mısınız? ben gerizekalı mıyım sevmediğim insana bu psikolojik problemlerine rağmen katlanayım, sabredeyim. dünyalar kadar sevseniz de bir yerden sonra diyorsunuz ki si**** seni de hayatını da bipolarını ayrı borderline'ını ayrı.

2 haftada 4 kere ayrıldım her seferinde duygu sömürüleri, oyunculuklar, mükemmel bir insan olduğuna inandırma çabaları, yaşadığınız o boktan dönemleri hatırlamasanız adeta bir melek olduğunu düşünürsünüz. en sonunda her yerden engellememe rağmen arkadaşlarımdan bana ulaşmaya çalışıyor.

kurtulmak için tek çare başkasını sevmesi, onun hayatını si****esi ardından diğer kurbana geçmesi daha sonra size geri dönmeye çalışması. bu döngü böyle devam eder hiç şaşmaz.

eğer bipolar ya da borderline biriyle sevgiliyseniz hatta flört bile ediyorsanız direkt poposuna tekmeyi basıp si*** çekin. ruhunuzu emer, a***** koyarlar demedi demeyin.

tanrının varlığı ya da yokluğu benim en çok merak ettiğim şeydir. hatta hayatımdaki en önemli sorudur. yaşayacağımız hayat kaç sene ki? yetmiş, seksen, yüz sene olsa ne olur? öleceğimiz, toprağa karışacağımız kesindir.

öldükten sonra yaşam var mı? ya da hepten yok mu olacağız?

yaşamak, var olmak en temel güdümüz. yok olmayı kim ister ki? bu durumda ölümden sonra yaşamaya başka formda da olsa devam edip etmeyeceğim merakını hiç bir dürtü bastıramaz.

bu merakı giderecek kesin bilgi tabi ki kimsede yok. evet tanrıya işte bu noktada inanmak istiyorum. inanç meselesi. tanrıya isteyen inanır isteyen inanmaz derler. iş okadar basit değil. bir şeye inanman için kıymetli delil lazım. istemekle olmuyor.

dinin kanaat önderleri, tanrının yollamış olduğu mesajı dünyevi çıkarları uğruna eklemelerle, saptırmalarla yozlaştırmış olsa da, nakledilmiş bu uydurma öğretileri ana akım topluluklar sorgulamadan kabul etmiş olsa da bu beni ilgilendirmez. beni bir kalıba sokamaz.

tüm ön kabüllerden arınıp, tanrının varlığını ve indirdiği kitabı kendimce biriktirdiğim deliller ile kabul ediyor, inanıyorum.

karşısına çıktığım zaman ona diyeceğim şey şu, kitabını okudum bana verdiğin şuur ile doğru bulduğum yöne gittim.

konuşmaya başladığında ekseriyetle lafı kesilen insandır.

tam bulaşıkları makineye yerleştirecekken makinenin temiz bulaşıkla dolu olması. bakın bu bir dramdır.

eve temizlikçi kadın çağırıp kadın gelmeden bütün evi temizlemeleri.*

geçen gün açtım sözlüğün haber ajansını, başlıklar:
malum sözlük bizi kıskanıyor!
ekmeği karma puanla mı alıyorsun!
çıkar cebindeki rozeti göster, fakir adamın rozeti mi olur!
...

allah allah dedim*
açık, mert, korkusuz kafa haber ajansını okumuyor muyum ben, neler olmuş yahu buna böyle?!
bir de ne göreyim... sevgili enkırmenimiz* ateist kaplumbağa kayıp!!

sözlükte eski olduğum için elimin kolumun uzanmayacağı yer yok hani. araştırdım soruşturdum. yoldaş, "fenasi kerim trolüne maruz kaldı o yüzden kafa iznine çıktı" dedi. dedim bu işin içinde bir bit yeniği var. tüm nüfuzumu kullandım, bir görgü tanığına ulaştım, "yeniçeri kıyafetli adamlar geldi, kaplumbağayı kaptıkları gibi çakarlı minibüse attılar, bastılar gaza gittiler" dedi. tanığın dediğine göre minibüs giderken son ses mehter marşı çalıyormuş bir de.
şimdi anlaşıldı...

sevgili enkırmenimiz ateist kaplumbağa, umarım en kısa vakitte kurtulursun ellerinden. döner dönmez de yaşadıklarını anlattığın bir belgesel yaparsın.
hem daha dedenin hikayeleri var, hep yarım kaldı hep..

ey aşk!
sen nelere kadirsin..

lisede çıktığım kızın, benden de bahsettiği günlüğünü okuyan babasının hışmına uğramamdan dolayı yersiz bir korku olmadığını düşünüyorum.

sadece üç yıl evli kalabildiği ve veremden kaybettiği eşine yazdığı mektup o öldükten sonra bulunmuştur. mektup etkileyici bir aşki anlatır.

“sevgilim, seni delicesine seviyorum.
bunu duymayı ne kadar sevdiğini biliyorum ama bunu yazma sebebim sadece senin sevdiğini bilmem değil. bunu yazıyorum çünkü bu satırları sana yazıyor olmak içimi ısıtıyor.
sana en son yazdığımdan beri aradan ne kadar da çok zaman geçti. neredeyse iki yıl… beni affedeceğini biliyorum çünkü nasıl biri olduğumu biliyorsun: inatçı ve gerçekçi. yazmamın bir anlamı olmayacağını düşündüm.
ama biricik eşim yapmakta geciktiğim şey aslında doğru olandı. zaten geçmişte bunu çok yapmıştım. sana seni sevdiğimi söylemek istiyorum. seni sevmek istiyorum ve her zaman da seveceğim.


sen öldükten sonra seni sevmenin ne anlama geldiğini anlamakta zorlanıyorum ama hala sana rahat hissettirmek ve seninle ilgilenmek istiyorum. senin de beni sevmeni ve benimle ilgilenmeni istiyorum.
seninle konuşacağım sorunlarım olsun, seninle çözelim istiyorum. ne yapmalıyız? birlikte kıyafet yapmayı ya da çinceyi öğrenebiliriz. şimdi bir şey yapamaz mıyım? hayır, sensiz tamamen yalnızım ve sen sadece bir hayalden ibaretsin.
hastayken benim ihtiyacım olduğunu düşündüğün ve vermek isteyip veremediğin şeyler yüzünden endişeliydin. oysa endişe duymana gerek yoktu. sana önceden de söylediğim gibi ortada gerçek bir ihtiyaç yoktu çünkü seni çok farklı şekilde ve çok fazla seviyordum. şimdi bu daha da gerçek, şimdi bana hiçbir şey veremezsin. ben seni hala seviyorum ve başkasını sevmem için önümde bir engel olarak duruyorsun ama senin orada durmanı istiyorum. sen ölü halinle bile hayattaki çoğu şeyden daha güzelsin.


biliyorum, sen olsan aptalca davrandığıma beni ikna ederdin. benim mutlu olmamı isterdin. bir kız arkadaşımın bile olmadığına şaşıracağına bahse girerim. bunu ne sen düzeltebilirsin ne de ben. neden böyle olduğunu anlamıyorum. yalnız kalmak istemiyorum. çok güzel kızlarla da tanıştım ama bir iki buluşmadan sonra hepsi gözüme kül gibi gözüktü. geriye kalan tek şey sendin ve gerçektin.
sevgili eşim, seni çok seviyorum.
eşimi seviyorum ve o ölü.
rich.
not: bunu gönderemediğim için beni affet ama yeni adresini bilmiyorum.”

sadece belgesellerde gördüğümüz bambaşka bir hayvan. isminin hakkını veren bu hayvan tam bir miskin. günde 15-18 saat uyuyor ve yerde 1 saatte 15-30 cm. arası ilerliyor.

tüm sözlük benim gibi iş arayışındaysa, vah sözlüğün haline.

"kurbağalara bakmaktan geliyorum, dedi yakup"