insanın hayatta sadece 1 defa yaşadığına veya yaşayacağına inandığım duygudur.

diğerleri bence sadece sevmek ve hoşlanmaktır.

haydi bir taneden benden bilgi olsun. ahtapotların 3 kalbi ve 9 beyni vardır...

jenerasyonu olmayan şarkı.
her güzele koşma demedim mi?
her tatlı söze kanma demedim mi?

sen tut trolun birini uçurdular diye rahatsiz olanlardan "3 tane yavsak" diye tanım gir, tanımın ucurulunca gel kafa sözlükte sansür var diye ağla , yok öyle yağma. yer cekimsiz ortamda çilek yiyip muz tadı almak istiyosan burasi yanlış bir platform senin için.

benimdir.

hepimiz aslında anlaşılmak istiyoruz, duyulmak fark edilmek, değer görmek ve sevilmek

kendime olan saygım..
ne kadar aşık olursam olayım, ne kadar değer verirsem vereyim ilk önce benim ne istediğim ve hissettiğim önemli. yani öyle bir başkası için çizgilerimi bozmam. ben buyum hoşuna gidiyorsa gel beraber yürüyelim, yok gitmiyorsa beni ve bana dair olan hiçbir şeyi değiştirmeye çalışma.

başta kemal sunal olmak üzere bir çok tanınmış oyuncunun rol aldığı 1999 yapımı sinema filmi.

yönetmenliğini sinan çetin yapmıştır. aynı zamanda gülin tokat ile beraber senaryoya da katkı sağlamıştır.

elimizi suyun altına tutunca boşa gitmiş olmuyor tabi.

perdenin ardındaki kuş
sesi nasıl da güzel
bir nefes kadar

uçmak için bekliyor
ta ki akşam olsun
karanlık maviyi boğsun

perdenin ardındaki kuş
uçsana göklere
süzülsene aheste

ta ki zaman bükülsün
madalyonun öteki yüzünde

sonra kon gitarın teline
gitme hiçbir yere...

"benim babam ölmüş lan!" (baba deyince aklıma hep bu replik geliyor)

ben babamla konuştuğumuzu, güldüğümüzü, tartıştığımızı bile hatırlamam. beni hiç sevmemiştir, saçımı okşamamıştır, nasılsın diye sormamıştır. birden ölüp gitti sonra.

bana tek bir şey öğretmiştir ama; nasıl baba olmamam gerektiğini... şimdi ben de babayım, kızımın mutlu olması için her şeyi yaparım.

aslında yakaladıkları canavarların insan olduğu çizgi dizidir.

aşıladığı anafikri, asıl canavarların insan olduğudur.

1 gram profesyonelliği olmayan abidik gubidik bir kargo firması. kargomun başına gelenleri adım adım yazıyorum;

13.12.2021 / 10:47 - gönderi kabul edildi.
21:07 - paket kabulu yapıldı.
21:30 - transfer aracına yüklendi.
14.12.2021 / 06:58 - dağıtıma çıkarıldı.
17:36 - alıcıya sms gönderildi.

burada sms ile beni evde bulamadıkları için teslim edemediklerini bildirmişler. fakat benim evden çıkacak durumum bile yoktu. zaten dağıtıma da çıkardıklarını sanmıyorum. haritalarında öyle bir aktivite görmedim. smslerine karşılık ben de iletişim formuyla kibarca evde olduğumu, bahane yaratmamalarını, ertesi gün dağıtıma çıkarmalarını söyledim.*

15.12.2021 / 13:16 - haber formu bırakıldı.

fakat ne çıkarıldı diye mesaj geldi, ne biri aradı. o yüzden dağıtıma çıkarıldığını hiç sanmıyorum. hemen herkesin görebileceği bir iki yere şikayetimi yazdım. son kargolarımın bir türlü dağıtıma çıkarılmadığını, saçma sapan bahaneler sunduklarını, kargomu getireceklerse getirmelerini, getirmeyeceklerse de iade etmelerini söyledim ve kendilerinin kullanılmadığı bir yerden sipariş vereceğimi ekledim.

16:53'de kargomun şubede beklediği mesajını attılar. karşılığında herhangi bir şey yapmadım.

18:37 dağıtıma çıkarıldığına dair mesaj geldi.

19:15 kurye tarafından arandım.

19:16 kargomu teslim aldım.

gerçekten çok tuhaf bir firma ama atar yapıp bu saatte kargomu kapıma getirttiğim için neşeli ve tatmin olmuş durumdayım.

yine de bu firmayı kullanan yerlerden durabildiğim kadar uzak duracağım artık.

dokulardaki kolesterolü hdl' ye aktaran enzim olan atp binding cassette a1 (abc a1) mutasyonu sonucu dokulardaki kolesterol aktarılamaz.
sonuç olarak bu kolesterol esterleri birçok dokuda birikir.
klinikte büyümüş portakal renginde tonsiller çok tipiktir.

namı diğer bilyalı kaykay. kafa sözlük yazarlarının ilk bisikletleri başlığını görünce aklıma düşüverdi. zira bizim ilk kullandığımız tekerlekli vasıta odur. bisikletle falan hava atmaya çalışan ukala başka mahalle çocuklarını tornetlerle yokuş aşağı sıkıştırır, düşen eden olursa yerden kaldırır, üzerindeki tozu alır sonra sırıtır ve geçmiş olsun derdik. kızdığımız şey bisiklet değildi. onunla hava atılmasıydı. o dönemlerde bisiklet denilen nane biraz lükse kaçıyordu. ha deyince alınacak bir şey değildi. hele tek çocuk değilseniz ailenizin şartlarını da düşünmek mecburiyetindeydiniz.

hal böyle olunca bizde ağabeylerimizden öğrendiğimiz metodu takip ettik ve tabiri caizse bilyalı kaykaylar çetesi olduk. şunun gibi bir şey;



bakın bu bakışlar öyle alelade bakışlar değil. bu çocuklar da en az bir kaç bisikletliyi yere indirmediyse bende hiç bir şey bilmiyorum. gözlerindeki muzırlık dikkatinizi çekmiştir. yapımı çok pahalıya gelmezdi ama emek isterdi. bilyaları * temin için dil dökmek gerekirdi. tahta işi kolaydı ama marangozdan almak daha afili ve sağlam oluyordu. bizim arkadaşlardan birinin babası marangoz olduğu için tahtalarımız bayağı bir kalite olmuştu. nizamına göre kesilip bize teslim edilmişti. tabi karşılığında biraz getir götür işi yapmıştık ama 3/4 tekerli ilk vasıtanız için bu bedel hiç bir şey sayılır. sonrasında ise dingiller güzelce tutturulur ve çiviler marifeti ile sağlamlaştırılırdı.

bizim çocukluk zamanlarımızın en keyifli oyun aletlerinden birisiydi. hatta yeri gelir mahalledeki ağabeyler bile ''ver bakalım bir tur ineyim şununla aşağıya'' diye sizin elinizden torneti alır ve kahkahalar atarak yokuş başına varırlardı. şunun gibi bir şey;


ha bisikletli çocuklara ne mi oldu? onlar da geldiler tornetlere bindiler, böylece düşmekten ve tozlarının alınmasından kurtuldular. fakat işin sonunda kazanan yine bisiklet ve kapitalistler oldu. tornetler ise ''eski dostlar'' şarkısı eşliğinde kömürlüklere, depolara kaldırılıp yok oldular. pek çok güzel şey gibi...

bir yakınımız bir gün çalışmadan emekli oldu babası sayesinde.kira geliri de var.o dernek senin bu dernek benim geziyor.tuzu kuru olmak gerekiyor.

yarım saat boyunca buna güldüm. ben meraklı gibi bakarım hiç o elitizme sahip değilim.. ayy çok güldüm.*

anlamsızlıktır.

"huzur değil anlamdır aradığımız." pek severim.

istanbul'un balat ilçesinde bulunan kahvesi gerçekten diğer kahvelerden farklı olan güzel mini mekan. her balat'a uğradığımda kahvesini içmeden gitmem. sahibiyle muhabbetimizde kullandığı kahve çekirdeğini özel yurt dışından getirdiğini hatırlıyorum. türk kahvesi ve filtre kahvesi gerçekten başarılı,gidip tatmanızı tavsiye ederim.

biraz öznel olacak ama bir eleştirim de var. anlaşılır bir şey yalnız sahibinin amacı genel olarak müşterilere kahveyi vereyim daha sonra hızlı bir şekilde içsinler gitsinler sirkülasyon oluşsun düşüncesinde ve bunu her uğradığımda şahit oluyorum. tabi ki para kazanacak yalnız kendimde bariz hissetmedim ancak bazı anlara tanık oldum.
ama tabi ki kalitenin hakkını vermek lazım,gerçekten başarılı. bildiğim çok güzel bir kahve yapan yer var,gelmek ister misin? sorusuna harika bir şekilde yanıt verecek yerdir kendileri. gidip tattıktan sonra her zaman görüşünüzü benimle paylaşabilirsiniz.*

mekanın görüntüsü için tık tık