''atatürk'ün sağlığında, kabri olmak üzere, benim bildiğim iki yerden bahsedilmişti. biri eski büyük millet meclisi'nden istasyona inen cadde üzerindeki daire şeklindeki arazi; diğeri çankaya'daki yeni köşkün mermer havuzu. bu yerler şu münasebetle konuşulmuştur. bir akşam atatürk'ün etrafında toplananlar arasında, onun fani oluşu üzerinde durulmuş ve kendisi şu cümlesini tekrar etmişti, ''benim naçiz vücudum elbette bir gün toprak olacaktır, fakat türkiye cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.''
böyle dedikten sonra da, ''milletim beni istediği yerde yatırsın, yeter ki beni unutmasın.'' demiştir.''


unutursak kalbimiz kurusun!
seni ve devrimlerini gelecek nesillere aktaracağız ata'm.

namaz. inananlar için tabi.

﴾1﴿ asra yemin ederim ki
﴾2﴿ insan gerçekten ziyandadır.
﴾3﴿ ancak iman edip dünya ve âhiret için yararlı işler yapanlar, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler başkadır.

şu cümlelerin ağrılığını, hüznünü insanlar nasıl kavrayamıyor anlamıyorum. imana kavuşmak benim için küfürden sonra nasip oldu. küfr döneminde bile bu tarz surelerde ürperirdim, çünkü doğru olduğunu sanki biliyordum çok derinde.

genç olmaktan daha iyidir. en azından bir süre de olsa hiçbir şeyden haberleri olmadan, sanki herkes kendileriyle aynı durumdaymış gibi saf temiz bir şekilde yaşayacaklar.

(bkz: tümdengelim), (bkz: tümevarım) ve (bkz: anoloji) olarak 3 çeşidi olan işlemdir.

orta okul ve liselerde 2 temmuza kadar sürecek yüzyüze eğitim programının başlaması açıklaması.

ziya selçuk twitter hesabı

biri balık biri ikizler olan 2 oğlum var.
balık olan az konuşur az cevap verir sevdiğini az gösterir.
arabanın lastiğinin havasına baksan dedim ona, bana bir şey demedi. bir kaç saat sonra yanıma geldi. kaçta çıkacaksın dedi. arabanın lastiklerine hava bastı arabayı bana verdi.
ikizler olan beni iltifatlara boğar,kendimi dünyadaki en güzel anne sanırım, benimle uzun uzun sohbetler yapar.
17 yaşında ve ehliyeti yok. arada arabayı kaçırdım anne diyor. lastiğine de hava basıyor.
ps: 1-ikiside aynı seviyor bunun farkındayım. *
2-lastiklere hava basmayı becermek istemiyorum. *

muslera ve kaleci eldivenleri.

- “avrupa nükleer araştırma merkezi” olarak bilinen cern, dünyanın en büyük parçacık fiziği laboratuvarıdır.

- isviçre ile fransa arasında, yerin 100 m altında ve 27 km uzunluğundadır.

- 1954 yılında kurulan cern’de yapılan deneylerle; atom altı parçacıkları sınıflandırmaya, tanınlamaya ve ayrıca evreni, evrenin oluşumunu, geleceğini anlamaya çalışmaktadır.

-plazma fiziği, elektronik, nanobilim, bilişim teknolojisi gibi alanlarda yeni çalışmaların yapılmasına olanak sağlamıştır.
- - - alıntı - - -

kaynak: fizik dersi notlarıdır. bana ait değildir.

herkesin geleneklere uygun yaşaması gerektiği geleneği ve geleneklerin kesinlikle doğru olduğu geleneği. hayır kardeşim, sen aptal bir şeyi senelerdir yapıyorsun diye ben ona saygı duymak zorunda değilim. gelenek kisvesi altında yediremezssin bana.

kimilerine cezadır.

anlatmak, anlaşılmak, anlamak ve en önemlisi farklı pencerelerden bir şeyler öğrenmek.

metal müziğin klasik batı müziğine dayanmasındandır. şimdiki gençler isyanını rap ile yapıyor, yapsın tabii ergenlik zor. ama maalesef kalitesizlik moda.

"daha önce kimseyi böyle sevmemiştim."

nasıl insanlarsınız aklım almıyor gerçekten. umarım yaşattığınızı yaşamadan ölmezsiniz.

sana anlaşıldığını hissettirip varlığıyla huzur veren başka bir ruh.

kitabın ilk sayfalarında alışık olmadığım bir üslup ve dil olunca bunun dışında da; kısa kısa ve henüz ne anlatamaya çalıştığını kavrayamadığım hikayeler yer alınca acayip sıkıldım. sonra yarım bırakmak istemediğimden devamını getirdikçe olay örgüsünün farklı bir yola gittiğini anladım.

kitabın şöyle bir yanı var ki; şiddet tanımını ayrıştırıp önümüze seriyor alex sayesinde. bir katilin belki de şiddeti eğlence aracı olarak gören bir kişi gözünden. kitabın devamında tabi asıl çocuğumuzun yaşını görünce insanın hayreti daha da bir artıyor. bu kadar suça itecek sebepler ne olabilir o yaşta bu çocuğu diye düşünmeden edemiyor insan. bunun cevabını hala bulamasam da insanların, doğru notalara basıldığı müddetçe içlerinden çıkacak olan ezgilerin daha kulağa hoş gelir olduğunu kitabın sonlarında görmek mümkün zaten; yazar bu noktada güzel bir yere temas etmiş..

şiddetin ne kadar kötü olduğunu, insana ve insanlığa ne denli zarar verdiğini de tarihi olaylarla desteklemiş. şiddet, tarihin her anında, dünyanın her yerinde kol geziyor ve bunu bilinçli olarak kamçılayan unsurlar varken tamamen ortadan kalkması da imkansız gibi, bir kere daha inanmış oldum buna.

tüm gökyüzünün onun yüzü olduğunu ve bulutların arasından bizi izlediğini düşünürdüm. sanırım yarattığı şeyden sıkıldı ve sonraları izlemeyi bıraktı.

hayatta bir baltaya sap olmak ev araba demekmiş arkadaşlar yeni öğrendim.iyi ki baltaya sap olmamışım

gerçekleri söyleyen erkekleri de "meriçlikle" itham edecek kişi grubu.

neden böylesiniz siz arkadaşlar? neden hayatlarınız, başkasının hayatını konuşmaktan öteye geçmeyecek kadar boş? neden size yanlış gelen şeyleri yapan ya da doğruları söyleyen kişilere isim takma, sıfat yakıştırma zorunluluğunuz var gibi davranıyorsunuz?

ülke için iyi bir şeyler yapmak, insanlara olumlu bir şeyler verebilmek gibi işler dururken, çeşme başında su sırası beklerken dedikodu yapar gibi bomboş işlerle uğraşmaktan hiç mi yorulmuyorsunuz?

hakkında iyi konuşulan insanlar olmaya uğraşmak lazım.

trollük için yapanlara gelince... komik değil arkadaşlar bu konular; bıktırdı, eskidi, eğlenceli değil, zekice değil... anlayın artık yahu!