şahsımdır efendim. 5 yıldır günlük tutuyorum, yaktıklarımda dahil 9 defter doldurdum.

kendimden yola çıkarak; bu insan sorunlarla kendi kendine başa çıkar. ya kimse onu anlamadığı için, ya anlatmak istemediği için, ya da yazınca dünyanın en mutlu insanı olduğu için yazıyordur. geçmişten ders almaya ihtiyaç duyduğunda açar eski defterleri * okur ve alacağı dersi alır. bazen canı sıkılır günlüklerinden birini açar, okur, yeri gelir hüzünlenir, yeri gelir güler. o günlükler kendisine "bak sen ne kadar da değişmişsin, büyümüşsün" der.

osmanlılarda çarşı ve pazardaki esnaftan alınan vergi türüne verilen isimdi.

gayet doğal bir durumdur. ama biz genel olarak ataerkil bir toplumda yetiştiğimiz için bizim için bir kadının bir erkeğe ' seni seviyorum' demesi "mucizevi" bir konudur.
sonuçta bize öğrettikleri kadınlar öyle değildir. o kadınlar çok konuşmaz, öyle sesli gülmez, bir erkekle arkadaş olmaz, hatta yüzüne bile bakmaz eğer bakarsa "ahlaksız, namussuz" olur.
bize öğretilen bu kadına başkaldıran kadınları görünce de yadırgarız bir çoğumuz. çünkü biz ; bizden öncekilerin doğru sandıkları o saçmalıkları sırtımıza yüklemiş çoktan evlatlarımıza öğretmeye götürüyoruzdur.
bu yüzden size çat diye sizi sevdiğini söyleyen o kadın var ya... bu ataerkil toplumu yenmiş, üstüne üstlük sizin ne düşüneceğizi takmadan karşınıza geçmiş ve 'senden hoşlanıyorum' demişse çok şanslısınız. başınıza her ne gelirse gelsin sırtınızı yaslayacağınız bir hayat ortağınız var artık. üstelik birlikte ''kahkaha" da atabilirsiniz o zor günlerinizde...

evden hangi amaçla çıkarsam çıkayım yanıma 3 kitap alırım her zaman. bir tanesi o an okumakta olduğum kitaptır ki bu çok normal bence. ikincisi sıraya koyduğum, elimdeki kitap bitince başlayacağım kitaptır ki bu da fazlasıyla normal. üçüncüsü de eğer herhangi bir nedenden dolayı - sel, deprem, terörist saldırı, zombi istilası vs. - bir yerde mahsur kalırsam diye tedbir olarak ki bence bu da bir yere kadar normal.

bazı iş yerlerinde fiyatı net olarak belirlenmemiş hizmetler için de kullanılan ifadedir.

örneğin bisikletin zincirini yağlattınız ve fiyatını sordunuz diyelim, usta size 'bir sakal at yeter' der genellikle.

çişini sana ayrılan alana yapmak yerine neden benim yatağıma ve kıyafetlerime yapıyorsun?
sana misler gibi tırmalama tahtası aldım. halılardan ve koltuklardan ne istiyorsun?

"beni boğazda yemeğe götürmezsen senden ayrılırım" diyen kız için terk edilecek olan kızdır.
(bkz: geceye acı ama gerçek bir cümle bırak)

(bkz: sivas'ta 30 erkeğin grup seks yaparken basılması)

bir diğer ahlak bekçisi şehrimiz olur.

koskaca bir nesile yapacakları kötülüklerin en büyüklerini yapıyorlar. toplumu ne hâle getirdiklerinin farkına bile varamıyoruz. bu kadar insanın psikolojisini bozuyorlar. evet kadın cinayetleri politiktir. gereken adaleti sağlamazsan her şey senin suçundur. bu kadar cahil insanın başkanlık yaptığı bir ülkede yaşadığımıza şükür eder olduk. kadınların kıyafetlerinden tutun gülüşüne kadar kısıtlamaya çalışıyorlar. ben gece bir ses geldi diye rahatsız olmak zorunda değilim. kendimi nasıl savunurum diye düşünmek zorunda da değilim. önünden geçtiğim sokakta ölen kadının haberini duymak istemiyorum artık. bu durumu bu kadar basitleştirmek kimsenin korkmamasına neden oluyor. takım elbise ile gitse indirim alan mahkemelerde ölen binlerce kadının hakkını savunamıyoruz.
üstüne üstlük hâlâ kadınları suçlamak için bahaneler üretiyorlar. o saatte orda olmamalıymış, öyle giyinmemeliymiş, o insanla birlikte olmamalıymış...
iğrenç zihniyetiniz yüzünden nerdeyse hiçbir gencin hayallerinde yok bu ülke. siz değişmezsiniz ama sizi destekleyen insanların değişmesi dileğiyle.

sağ kanattaki hücum aksiyonlarına bu sene kaldığı yerden devam etmiştir, edemediği yerde denemiştir, kovalamıştır, mücadele etmiştir. ancak; bu sezon orta saha kurgumuzun henüz oturmamış olmasından mütevellit geriye dönüşlerde bocaladığını, faul ile atak kesip, kartlık pozisyonlarda kaldığı anlar olmuştur. geçen sene josef sağa daha yakın oynayıp ghezzal ve rosier'in açıklarını kapatıyordu sonuçta.

anlayabiliyorum. beşiktaşımızın çocuğu bu deli oğlan geldiğinden beri ilk defa taraftar önüne çıktı. bunlardan mütevellit aksadığı yerler olmuştur. ancak varını yoğunu ortaya koymuştur, işin hücum tarafında da defans tarafında da elinden gelenin iyisini yapmıştır. hadi taraftar önüne ilk kez çıkmasının ve orta saha kurgusunun oturmasınında da bi etkisi var diyelim bocalamasında ancak geri dönüşlerde bu kadar agresif olmasının ileride zararını da görebiliriz. umarım en kısa zamanda bütün bunlara bi çözüm buluruz.

ve ayrıca, yedeği bulunamazsa sakatlandığında, kart cezalısı olduğunda vs yedekleyebilecek birini transfer etmemiz şart. kim olabilir bilmiyom. yedeği yerli fakat genç bi oyuncu olursa hem o oyuncunun gelişimi ve sonraki satışı için faydalı olur hem de yeni/iğrenç yerli kuralı açısından.

tanım, defoları iyi bir stoper ve orta saha kurgusu ile kapatıldıktan sonra;

"fransa'da doğdu
beşiktaşlı oldu
helal olsun sana
valentin rosier, valentin rosier" tezahüratlarına mazhar olacak delioooolanımız.

fransızcası système ınternational d'unités olan uluslararası birimler sistemi (kısaltması sı) tarafından belirlenmiş fiziksel nicelikleri ölçmek için olan yedi tane temel birimdir. bunlar:

uzunluk
sembolü : x veya r
birimi : metre
kısaltması : m

kütle
sembolü : m
birimi : kilogram
kısaltması : kg

zaman
sembolü : t
birimi : saniye
kısaltması : s

sıcaklık
sembolü : büyük t
birimi : kelvin
kısaltması : büyük k

ışık şiddeti
sembolü : lv
birimi : kandela
kısaltması : cd

elektrik akımı
sembolü : büyük ı veya i
birimi : amper
kısaltması : büyük a

madde miktarı
sembolü : n
birimi : mol
kısaltması : mol

diğer tüm birimler bu yedi temel birimden türetilmiştir. örnek vermek gerekirse (temel büyüklükler kalın harf ile gösterilmektedir):

hız:
v = x / t
yol yani uzunluk / zaman yani metre / saniye

ivme:
a = delta v / delta t
yukarıdaki (metre / saniye ) bölü saniye yani metre / saniye kare

kuvvet:
f = m . a
kütle çarpı ivme yani kilogram çarpı metre / saniye kare ( yani newton)

bu örgütün üyeleri moral/mutluluk avcısıdır, hele bir mutluyum deyin.*
efendim süreç tıpkı şu şekilde işler;

eğer hava sıcak ve nemli ama sert bir rüzgar esiyorsa bir kaç saat içinde sağanak yağmur ve fırtına olacaktır.

insanları tanımaya hevesim yok, bana adım atmayana gitmiyorum, herkese bi kulp buluyorum, kendi kendimi desensitize ediyorum tesekkurler.

(bkz: richie rich)

her aklıma geldiğinde sınıf kinim daha da artıyor *

oldukça garip bir hareket. az önce çekip giden yazarı da severim. ancak olumsuz bir şey yazıldı diye gitmek, sözlüğe küsmek anlamsız geliyor. yazarın o anki halet-i ruhiyesi nedir bilemeyiz elbet. fakat burda yazılanların sözlük dışındaki hayatı etkilemesi, sözlükten çıktıktan sonra kafayı yazılana takmak sağlıklı değil gibi.

bırakınız yazsınlar, bırakınız çizsinler. bana yarım sayfa ana bacı gidildi, verdigim cevap billur geçmek oldu. hülasa eğlenmek varken böyle şeyler yapmayın çocuklar. nuri papaciğumun dediği gibi biz kocaman bir aileyiz.

t: bir thomas bernhard eseri. orijinal adı verstörung. yayın evi yapı kredi yayınları çevirmeni esen tezel.
anlatı iki bölümden oluşuyor: birincisi anlatıcımız ve doktor olan babasının karşılaştığı birtakım olaylardan ve hasta ziyaretlerinden, ikincisi ise muhtemelen insomniac bir prens'in* 100 sayfalık bir monoloğundan. ilk bölümü ben tamamen prens saurau'nun monoloğuna hazırlık olarak anladım, sanıyorum ki doğru anlamışım.
ilk bölümde doktorun ve anlatıcının yaptığı yer yer derinlikli fakat çoğunlukla yüzeysel olan çıkarımlar ve düşünceler, prens bölümünde arşa çıkar. bernhard'ın halka ve vasatlığa karşı olan öfkesi prensin monoloğunda bol bol yer bulur. aslında, her eseri gibi bunda da otobiyografik ögeler vardır, şeklinde yorumlamak lazım. bernhard'ın yazdıkları hayatından bağımsız olamaz.
üsluba gelecek olursak, klasik bernhard üslubu; uzun girift cümlelerden oluşan paragraflar(özellikle prens bölümü), sık sık tekrarlar...
işlenen konular da klasik bernhard konuları.* fakat ek olarak baba-oğul çatışmasını ilk defa bu kadar yoğun işlediğini gördüm.
daha önce ilk bölümden şurada #512100 alıntılar yapmıştım. asıl sarsıcı bölüm ikincisi:

mutlaka herkesin vardır. entryi okursun.. yazarına bakarsın.. böyle bir mantık, böyle bir zeka yok dersin..

tek dileğin o an keşke görebilsem olur.. yazarken klavyesine düşen kül bile olasın gelir bazen.. takibe başlarsın..

okursun, okursun. okudukça aydınlanırsın ve bakış açın gelişir..

benim de bu düşünceler ışığında gerçekten merak ettiğim bir yazar var şükür.. iyi duygulardır bunlar. bu da tabi ki (bkz: abdulseyidbincabbar)

o sene, başörtülülere zul yıllarının ilki olduğu için
o kişilerden biri ben oluyorum.
sen dört yıl oku, ama o mezuniyete katılama.
dünyanın sonu değil, ama işte hatırladım hüzünlendim.
son iki yıl çalışıp, önceki iki yılı temizlemiştim.
neyse en azından mezun oldum, o zamandan beri yaşam mottom, olduğu kadar olmadığı kader.
sonra ben onu geçmeden dünyadan geç dünyadan gülümseyerek yaptım.
napıyoruz, gülüyoruz, geçiyoruz.

tansiyon,taşikardi.
yok onlar şimdi de var.
ya da ben yaşlandım.