yaş pastanın olmazsa almazıdır.
ispanyolca'dan, pan yani ekmek kelimesinden türetilmiştir.
türkçe karşılığı olmayan kelimelerden biridir.
iyi bir pandispanyanın keki sünger gibi olmalıdır.
en son edindiğim, deneyip memnun kaldığım,
pandispanya tarifini de vereyim
başlığım eksiksiz olsun.
4 yumurta, 3 kahve fincanı şeker, vanilya 10 dakika kadar çırpılır.
4 kahve fincanı un, 1 kahve fincanı ılık su, 1 paket kabartma tozu eklenir. kabarmaya engel olmamak için az daha çırpılır.
önceden ısıtılmış 180 derece fırında 45 dakika pişirilir.
ılıyınca ikiye bölünür. sofrasında kişinin hayal gücüne, mevsim meyvelerine, lazım olan yere göre pasta kreması süslenir.

dört üç üç bizim idealimiz
yolu çizmiş johann abimiz
cm fm ile olmaz bu işler
kupa kaldırmak bizim işimiz

ispanya anısı bırakalım.

insan kendinden çıkanı bilmez mi? der susarım.

ankara rüzgarı ile şu an daha bir neşelenmemi sağlayan yayın. keyifli yayınlar.*

çok zeki, neşeli, hayattan keyif alan çocuk kahraman.
öyle ki kocaman duvarı boyarken bile keyifli olduğunu gösterebilen, ona heves eden çoculara elma karşılığı duvarı boyattıran çocuk.
her işimi yaparken farkında olmadan girdiğim ruh hali. görenlerin elma veresi geliyor bana.

kız kıza çıkılan ilk tatil, deniz kum güneş ve gün batımı, insan nasıl huzur dolmaz ki.

(mö 1700-1200): orta asya topraklarında en geniş alana yayılmışlardır. altaylardan ural dağları’na hazar denizi’nin doğusuna kadar uzanmaktadır. türklerin ilk kez tunç ve altını işledikleri ve çeşitli eserler yaptıkları dönemdir.
- - - alıntı - - -

referans: tarih dersi notlarıdır. bana ait değildir.

fethiye...

hiç yaşamadığım ve yaşamak istemediğim bir durumdur.

hayatı kısıtlanır insanın.

günbegün
benim mezarlarımda ölü yok;
hep yaşamış olanlar var..
anılarımda bir yer
dinmeksizin acıyor,
günbegün,
bundan.

güldüğümü görenler
bana bakıyor,
görüyorum..
ağlasam geçer,
biliyorum..
ağlanmıyor.

istediğim kadar büyük harf kullanırım
edit: sevgili @iko anında müdahale etmiş ve düzeltmiş.
artık istediğim kadar büyük harf kullanamayacağım :/

çocukluğun en güzel izidir masal.
küçükken babam dizine oturtur, sobanın başında kimi zaman annesinden duyduğu kimi zaman da kendisinin uydurduğu masallar anlatırdı. en sevdiğim masalında "minik ceylan" annesini bulsun diye sabırsızlanır bir yandan da dua ederdim kaybolmasın diye.
şuraya da yeğenim için yazdığım, onun da özel bir anısı olsun diye oluşturulmuş bir masal bırakayım. iyi insanların kazandığı bir dünya... hayal edelim.



evvel zaman içinde kalbur saman içinde masmavi denizlerin uzun beyaz bulutları kucakladığı sihirli bir ada varmış. 
adada altın rengi kumsallarda uçuşan kuşları, yemyeşil ormanlarda koşuşturan ceylanları, masmavi denizlerde yüzen balıkları izleyip mis gibi esen rüzgarı hissedebiliyormuşsunuz. ada sakinleri bu kadar güzel bir yerde yaşadıkları için kendilerini çok şanslı hissediyorlarmış. ve bu adayı sadece çok dürüst olan insanlar görebiliyormuş. burada yaşamaya hak kazanmak içinse 'hiç kötülük yapmamış olmak' gerekiyormuş. bu yüzden bu adada sadece iyi insanlar yaşıyormuş.
adanın tam merkezinde kocaman bir kale varmış. bu kalede çocuklara eğitim verip onları dünyadaki kötülükleri yok etmek için birer prens ve prenses olarak yetistiriyorlarmış.

o sıralarda uzak diyarlarda bir şehirde  iyi bir insan olamadığı için bu adaya giremeyen ve bu yüzden çok öfkelenen bir cadı varmış. bu cadı, o adaya girmeyi o kadar çok istiyormuş ki bunun için bir ejdarhayı ele geçirmiş ve onu kara bir büyü ile hizmetine almış. ejdarha daha önce kötülük yapmadığı için adayı bulabilecek ve adadaki kalede korunan iyilik sihrini yok edecekmiş . bu sayede bu kötü cadı da adayı ele geçirip kendisi gibi kötülük yapan insanları da adaya alacakmış.

cadı  sihirle etkilediği ejderhayi adaya yollamış. bu sırada mavi sınıf öğrencileri bahçede bitkileri inceliyor ve bu bitkiler ile hangi sihirleri yapabileceklerini öğreniyorlarmış. birden üzerlerinden gün ışığı vurmaz olmuş. kafalarını kaldırdıklarında bir de ne görsünler koskacaman bir ejdarha tam tepelerinden kaleye ucuyormuş. normalde ejderhalar insanlara zarar vermezmiş ama bu ateş saçarak geldiği için bir terslik olduğunu fark etmişler.  hemen koşup içeriye girmişler ve büyük sihir çemberinin başına geçmişler. burada dört büyük elementi; ateş, toprak, hava ve suyu bir de ruhu kontrol edip bütün büyüleri yapabiliyorlarmış. yalnız bir sıkıntıları varmış. o da eğer ejderhayı yok ederlerse birine kötülük yaptıkları için sonsuza dek adadan gitmek zorunda kalacaklarmış. bu kafalarını karıştırmış. hayrunisa hemen karar vermeyelim demiş ama  bir bakmışlar ejderha artık duvarları aşmak uzereymis. tam o sırada ozan deniz buldum, demiş. "onu ilk önce bayıltalım ve sakinleştirici büyü yapalım neden böyle olduğunu anlayalım, demiş. hemen çemberi oluşturmuşlar elementlerin yardımıyla büyüyü yapmışlar.

ejderha uyandığında cadının sihri de azalmış. ejderha olanları anlatmış. öğretmenleri ejderhanin üzerindeki büyüyü tamamen kaldırmış. ve ona bir koruyucu büyü yapmış. artık kara büyüden etkilenmeyecek ve cadının etkisi altına girmeyecekmiş. bu kötü olayın güzel tarafı ise mavi sınıfın artık adalarını koruyabilecek kadar güçlü olduklarını görmekmiş. öğretmenleri onları cesaretleri ve başarıları için tebrik etmiş. ve masal burada bitmiş. 

asıl amacı çamaşırları ipe tutturmak olan ancak daha çok çocuklar tarafından oyuncak olarak kullanılan ev eşyası. biz gidiyoruz çocuğa toksik madde içermeyen, zeka gelişimine ve motor becerilerine katkı sağlayan oyuncaklar alıyoruz yüzüne bakmıyor, kendisi gidip çekmeceden bulduğu mandallarla yarım saat oyalanıyor. o yüzden oyuncak almayın çamaşır mandalı alın.

hububat tohumlarının taban fiyatları konuşulacak değil elbet. karşı cins ise ve spesifik bir durum yoksa sonuç bellidir. hem cins ise bilemedim. ama bilene de saygım sonsuz, yanlış anlaşılmasın.

çift kiyafetleri asla giymem. o ne oyle abi

akıllı insandır. bu devirde hele hay aklınla bin yaşa insandır.

bundan yıllar evvel görev yaptığım doğu anadolu'da bir şehre migros açılmıştı. migros dediysem öyle büyük bir şey sanmayın. 2m'di ve kış şartlarından dolayı ikmal zor olduğundan çok çeşit de yoktu. yine de çok sevinmiştim açıldığına. sadece bir kavşağında trafik ışığı olan şehre migros açılınca sanki vizontele gelmiş gibi sevinmiştim. ne de olsa medeniyet demekti migros (ne alakası varsa), bu şehrin de diğerleri gibi olduğunun, dünyayla bağlantı kurduğunun göstergesiydi. sıkıldığımda gidip gezebileceğim, kendimi her zamanki ortamımın dışında hissedebileceğim özel bir yerdi.
sonra fark ettim ki çok satış yapamıyordu migros. aynı veya yakın apartmanlarda oturduğumuz tamamı yabancı ve geçici insanlar dışında kimse gitmiyordu bu markete. şehrin yerlileri ihtiyaçlarını hala tanıdıkları kasaptan, manavdan alıyordu. işte ben bundan sonra hergün migros'a gitmeye başladım. bazen ihtiyaç olmadığı halde bir sürü lüzumsuz şey alıyordum. koca migros'u kurtaramayacağımın farkındaydım ya yıkılası kapitalizm az da olsa alışveriş yapılırsa yaptığı yatırımı çöpe atmaz diye düşünüyordum. sonra ayrıldım o şehirden migros'a ne oldu bilmiyorum.
kafa sözlükle ilgili de benzer bir hissiyat içindeyim bir süredir. bu entry'i gören arkadaşlar belki inceler, en alakasız başlıklara kısa da olsa tanım yazmaya çalışıyorum. gündemde aylar önceki başlıkları görmekten kaygılıyım. bir el atın arkadaşlar, kapanmasın bu sözlük. çok soğuk ve her açıdan kurak bir şehirde, donmuş hazır tatlıları incelerken tanışılan bir güzelle yapılan hoş sohbetlerin tadı kaybolmasın.

sabah erken kalkma sebebimdir. bir tek ben mi seviyorum şu kuşları.

hdp kocaeli milletvekili ömer faruk gergerlioğlu'nun vekilli attığı bir tweet yüzünden düşürüldü. sarayın değil halkın vekilleriyle uğraşanlar halkı karşılarına aldılar. gergerlioğlu yalnız değildir.