hayatımda hiç yapmadığım, bence saçma olan bir eylemdir.

ama 2 puanla 100'ü kaçırmak biraz üzer tabii ki.

insanların ses ve davranışlarını aynı anda ve doğrudan doğruya veren radyo, televizyon veya internet yayını.

ölen müslüman olunca dünya hep suskun kalır.

dünyanın suskun kaldığı bir vahşet.

bir anlık dalgınlık yüzünden bir daha işe yaramamak.
en iyi olduğun yerden vurulmak.
hiç hak edilmeyen hareketler.

edith piaf - padam padam

dün bulunduğu, keşfedildiği söylenen tek anıt. gerçekten de 2020 bize çok şey kattı ve bizden çok şey aldı...

işin ilginç yanı kubrick'in yıllar önce(1968)betimlediği monolit'e benziyor 2001: a space odyssey. hani şu m.ö. yıllarında bulunan karanlık büyük tek anıt.

o yüzden bu keşfedilme haberlerine şüpheyle yaklaşıyorum. ama eğer gerçekten bulunduysa, hayret verici.

link.

millet sütyen açacak noktaya geldi de tek elle açması kaldı

en sevdiğim tanımların genellikle fizikle alakalı olduğundan, dinleyenleri sıkmamak adına hiç bulaşmayacağım ama katılanları desteklediğim güzel etkinlik. hem zaten radyoda katlanıyorsunuz düşük çeneme, burada da eksik oluvereyim *

geri sayım başlasın:

çünkü herkes mükemmel ama sen değilsin*.

linç, tartışma kültürünün olmadığı yerlerde görülür. cebinde kelimeleri olmayan insanlar, yukarıya çıkarlar ve kendilerini ilgili yazarın üstüne atarlar. neden ve niçin yaptıklarını kendilerinin de bildiğini sanmıyorum. çünkü o irade ve anlayışa sahip olsalardı, görüş ne olursa olsun saldırmamayı bilirlerdi.

insanlar konuşa konuşa efendim... aşağılamak ve ötekileştirmek insana yakışmaz. buna maruz kalan yazar ise içselleştirmesin, kendine acı çektirmesin. vardır her ortamda öyle insanlar. çeşitlilik olmasa, yanlışı görmesek, doğruyu nasıl ayırt edebiliriz ki? varsın birileri linç etsin, diğerleri de bunu göğüslesin. öldürmeyen acı güçlendirir, acı yok rocky*.

asıl amaçları gündemi değiştirmek . ve bunu da başarıyorlar. ayrıca bu ülke de açık kadın kapalı kadın ayrımının yapılmasından bıktım .sadece kadın olduğumuz için değer görmek istiyoruz biz .

yunan mitolojisi'nde şifa tanrıçasıdır. tıbbın ve sağlığın tanrısı asklepios'un kızıdır.

tanım girilemeyen kilitli başlıkların uyarısının sarı renk olmasına sevindim. kırmızı çok batıyodu gözüme, merci.

bundan sonra açık, kapalı gri devam edeceğim güncelleme.

şu sınav bir geçsin katılacağım ilkk kulüp olacaakkk.* satranç konusunda pek iyi değilim... yardımcı olursunuz artık diye düşünüyorum.*

pratikte zaten var olan maddedir. eklenmesine hiç gerek yok, malum kişi ne derse o olur. yok anayasaymış, yok hukukmuş, yok hakmış, yok adaletmiş... kimin umurunda bunlar canım? koskoca ülkenin kaderi bir adamın ağzından çıkanlarla şekilleniyor resmen.

ama bize müstahak, her millet layık olduğu şekilde yönetilir diye boşuna yırtmıyor kendini bunca insan. bunun için istanbul'dan çıkın bir anadolu insanına bakın. burayı yazdım yazdım sildim, çünkü kimseyi kırmak istemiyorum. ama şu inkar edilemez ki, bu kişilerin oy kullanırken en büyük motivasyonları kendileri gibi eğitimsiz, kültürsüz, hoşgörüsüz insanları seçmek. aman kendisinden farklı düşünen, daha modern bir insan yönetmesin. maazallah kendilerini geliştirmek zorunda kalırlar, mentalitelerini yüzyıllar ilerisine taşımak gerekir falan.

birçok yerde 7 sayısı geçer, kutsal kitaplar ve yazılar dahil.

acaba bu kadar 7'yi özel kılan nedir?

insan düşünmeden edemiyor.

tanım: 7 sayısını veya rakamını özel kılan sebepleri düşünmeli başlık.

isim verip ağlatmak istemem ama içlerinde bazıları var ki (gerekirse isimler açıklanır) bir havalar bir havalar sanki ejderyaları var gibi takılıyor.
ya diyorum ve tekerleğin icadından anlatmaya başlıyorum füze falan atıyorlar.

yok ablacım o tren kaçtı diye cevap verilmesi gerekir. oh gez dolaş eğlen mutlu olmaya çalış olamayınca geri gel yok öyle iş.

düşünmek! düşünüyorum çokça... bolca... her şeyi didik didik sorguluyorum ve inanın bundan hiç ama hiç hoşlanmıyorum zihnimi eğer bir iş ile meşgul etmez isem durmadan düşünüyorum aralıksız... ve sonunda diyorum ki aslında hiç ama hiç özgür değiliz resmen umut dediğimiz beklentilerimiz yüzünden hem korkuyoruz hem özgürlüğümüzden vazgeçiyoruz. mesela beklentilerimiz olmasa, yarınlardan bir şey beklemeden yaşasak ne korkacak bir şeylerimiz olur ne de özgürlüğümüzü kaybederiz. bence bizi bir yerlere kenetleyen şey hep umutlar, beklentiler... üfff neyse bi kahve içeyim.

sabahın köründe uzunnn bir tanım girdim. bence yeter de artar bile.*